Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 oktober 2025
Dus ik denk: 'k loop in me onderbroek onder de mensche en ze ziene 't niet, verblinde Christene as ze daar benne voor mijn: atheïst! Dan gaan 'k op de hoek 't Maastrichsche bierhuis binne, en koop een kleintje klare van Ulskamp die hache spreek 'k nooit uit als Franschman zijnde om rede me diner te late zakke. Geef me gulde uit me spoorzakkie, en krijg nege dubbeltjes werom.
"Daar zegt ge wel an, landman! en om u te toonen, dat ik ook liedekens weet, zoowel als gij: Is 't weer te guur, By Knelisbuur Daar stookt men 't vuur En warmt men sich de leden. Vat kou ons bij 't lijf, Dan stelt zijn wijf Tot ons gerijf Met lekkeren wijn ons tevreden. En wie dan met tang en met glazen kan schermen, Die kan zich van buite en van binne verwermen."
'k Zal de' koek liever half rauw binne' spele'.... En hij steekt zijn hand uit om de koek te pakken, maer in eene' keer valt er 'nen heelen reessel beenen uit de schouw, en pardoef in Jan zijn pan 'en de koek in d' asse! Wel Seezeke van Maderitje! riep Jan; zal ik nou al mijn spijs naer de weêrlicht zien gaen?
Beneden stond de meid. "Ben jij daar Mina?" "Ja juffrouw!" Uit het raam werd de huissleutel geworpen. De meid maakte de buitendeur open, veegde de voeten op de mat. In de keuken stak zij haar lamp an, keek in den spiegel. Ze had een hoofd, vuurrood, verhit van het loopen... Wat zou de ouwe binne zegge! Nou! "Mina!" "Ja juffrouw." "Kom eens hier met de olie."
Starend-ondervragend, vaag-wantrouwig, den grooten, houten lepel, waar mee zij in den ketel roerde, even onbeweeglijk in de hand, kijkt Zieneken mij aan. Blijkbaar herkent ze mij niet. Dag Zieneken," herhaal ik, glimlachend. "Mag ik ne kier binne komen om mijn puipken t' onsteken?" Och Hiere Godheid, meniere!" roept ze plotseling, haar beide handen in elkaar slaande.
Geurt de bouwknecht was 'r op afgegoan, en met "veel spullen en dinksighêjen" was ie kort doarop komme zeggen, dat Teunis Dissel er was, die de boerin sprêken mos. Teunis was binne gekommen. Miesderoabel schuuns en schots had ie 'r uut gezien, nog veul arger as toen Deine d'erste keer noar D. ree om hum te sprêken.
Maar we knikten haar vriendelijk toe, en zeiden dat het »zoo warrem wier binne«; Hannes was zoo beleefd mogelijk, spuwde slechts driemaal op den grond van de foyer, en ging toen naar het raam, om te kijken, of de brandladder bereikbaar was. Na vijf minuten kwam hij me roepen, en, terwijl hij snel de rest van mijn glas bier opdronk, fluisterde hij, »feruit, ze kijk net niet.«
Spooken van klank bewoogen in de ijzeren stilte. Cor meum conturbatum est .... Dood en de wolven van Vrees waarden in 't duister. Spooken van klank, gevangen binne' in de stilte, golfden rondom de klok, als in benauwen: "verlos ons, o gij die toeft!" "Doe ons reeg'nen rondom, verspreid ons als hagel van vrees," "Hoor! gij achtlooze stad, dronken van leeven!"
"Binne ze nòg op 't dak?" , vroeg ze rillerig. "Hoor maar!" , zei Kobus. Naastan, om den hoek, die belette te kijken, klonken de stemmen, duidelijker nu. "Je doet 't nièt meer," knorde meneer: "zoolang die lamme hond blaft, hou je je stil."
"In 'n loopie?" , had ze verbaasd-suffig geantwoord: "daar heb 'k ommers nou geen tijd voor...." "Dan maak je maar tijd 't is 'n pracht van 'n weertje," had-ie prettig aangespoord. "Nee," had ze nòg eens gezegd: "eer de vate klaar binne en eer 'k de vloer heb gedweild, is de avond om...." "Nou jij máákt 'n loopie," had-ie aangedrongen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek