Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 juni 2025
Ze gingen op gelijke passen voort, altijd achter het stof dat hunne voeten opwolkten; en 't eenige geluid was hunnen asem, het kletsen van een korenaar tegen hun gezicht, en het gonzen van de bieën rond den honingpot. Zoo waren zij al een heele tap gegaan, en Pallieter zijn mond was poederdroog van dorst, en hij had een verschrikkelijke goesting naar den smaak van bier gekregen.
Heb ik jou daar! dacht ik, en meteen zette ik hem aan mijn mond en schreeuwde alsof er vijf en twintig speenvarkens gekeeld werden, totdat ik geen asem meer in mijn longen had. Toen was de beurt aan Sander: en toen weer aan mij, totdat zij eindelijk aan boord van den Spanjool opmerkzaam werden en den kijker op ons richtten.
De groote nacht werkte door, en vervulde stilaan zijnen tijd. Sterren bleven vallen, de andere schoven voort, en de maan verstaalde al heur kostelijk zilver, werd stilaan rood, en zakte in het westen terug naar beneen, met de oogen naar omlaag. En zij sliepen den zwaren slaap der aarde. Ze waren met de aarde één herteklop, één asem, één stilte en één leven.
Hij sprong naar haar toe, nam haar op in zijn armen en kuste haar op den natten mond dat zij naar asem moest snakken. "Korentenbroed," riep Pallieter, "spikelatie en wijn! Leve den aankomeling! Roept de Pastoor, Charlot!"
Goedele rilde een luttel stondeken en werd seffens verlegen, en mevrouw Wilder ook en was op dat oogenblik van geen vasten wil. 't Was of zij meteen allebei begrepen, allebei tastten hoeverre zij van mekaar verwijderd waren, en dat zij wellicht nooit in zoete kommunie zouden bijeen komen om liefde te voelen, hun warm vleesch te samen, hun lauwen asem te samen.
Hij reikte zijn hand gretig uit naar zijn kind en hakkelde, zinnelooze woorden kappend in 't gaan van zijn onrustigen asem. Overtrekken.... Overtrekken?... Watte? Wiezeken stiet nog eens haar borst opwaarts en heel haar lijveken bultte uit, onder de bleeke sargie.
Goedele snikte. Hij lei zijne hand op haren schouder en sprak nu zonder drift, met een droeve zachtheid, een kleine stilte latend tusschen elk woord, om schoone en klaar en peiselijk te wezen. Daar schorde altemets een klank in zijne keel of 't was aleens, alsof hij zijn asem averechts ophaalde. Heb ik u zeer gedaan?
Je moogt dus liever van geluk spreken, zou ik meenen; koeienasem is tienmaal zoo gezond als de asem van Christenmenschen. Probeer het maar!" Meteen sloeg hij de staldeur dicht, zoodat ze in 't donker bleven. »Neef, waar ben je?" riep Andries benauwd. »Hier!" »Hoe heeft u het?" »Ik weet het niet; maar zoover ik gissen kan heeft het er veel van of ik al in den dut raak. En jij?"
Hij hoestte, snakte achter zijnen asem, maar hij toonde zich sterk om Doka geene vrees aan te doen. Wat is dat? een wandelingske, twee stukken lands verre! Ja maar in 't donker is 't niet goed met die sneeuw, meende zij. Kijk hoe zeer het avond wordt; Ghielen, duffel u wel of ge komt met eene doodelijke ziekte thuis. Maar kom, help me eerst den ketel op 't vuur hangen, de koe moet toch eten.
Z'n vingers beefden nu zoo, dat ie de tabak niet in z'n gouwenaartje gepeuterd kon krijgen: "Stop jij maar ... Nou merk je meteen 's hoe 'k daar nòg onder lijd ... Zie je me hart, hoe dat angaat?... Nee, lâ me maar liever effe met rust ... 't Ben de andoeninge die mijn bovemeestere... Maar a'k nou 'n oogeblik stil an dat raam hier mag staan en maar star in die lucht kijk zie je zooas die wolke daar nou stilletjes vare ... dan maakt mijn dat kalm... Zoo... In de cel ook... Soms weet je geen raad meer van de brandende drifte, dat je denkt: as de vlamme niet uitslaan berst ik op slag ... Maar dan klim 'k op me driepoot, en deur die koekoek draai 'k me hoofd om na bove ... Blijf zoo hange ... Da's die lucht ... da's de ruimte, die d'r toch is, ook voor mijn asem... En de wolke, of wat er dan zijn mag ... de sterre bij nacht ... die drijve vlak bij je, en benne nooit bang, houwe zooveel as de eeuwige wacht. Nou, as d
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek