Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 mei 2025
Alsof dat kleine kind, waar hij zich op zoo wonderlijke wijze aan verwant gevoelde, plotseling zijn kleine, dikke armpjes uitstrekte en om hulp rìep. Hij zag zoo duidelijk voor zijn oogen, hoe het zijn kleine handjes aan den rand van het bad vastklemde om zich op te kunnen houden, en hoe het hem met zijn groote, ronde oogen aankeek, alsof 't al zijn heil van hem verwachtte.
Toen was ik weer dien zondagmiddag bij je ten eten, en toen zag ik weer je driejarig kereltje driejarig! de borden de mooie borden! een voor een uit de kast halen, er mee door de kamer waggelen, ze netjes op de tafel zetten. »Hij hielp zijn moeder." Wat heb ik toen genoten. Wat een lieve, lieve spanning in dat gezichtje, in die armpjes, in die beentjes, in die heele houding!
Ieder, dien zij zag, beschouwde zij als vriend, en zij bood vreemden zoo vertrouwend een kusje, dat de meest hardnekkige oude vrijer verteederd werd, en kindervrienden volslagen kinderaanbidders werden. "Itte hou van ajjemaai," zei zij eens, en stak de armpjes uit, met haar lepel in de eene en haar kroesje in de andere hand, alsof zij de gansche wereld wilde omarmen en aan haar hartje drukken.
Dan nam hij ze op zijn arm, en de kleine sloeg de bloote, mollige armpjes om zijn stevigen nek. Zij rukte en plukte met de kleine vingers in zijn haar, en vleide de zachte, bloozende koontjes tegen het verweerde gelaat van den ouden Voortrekker. Marling bekeek intusschen den reebok, dien de kaffers voor de huisdeur hadden neergelegd.
Een paar miesertjes waren er onder: ééntje vooral, zoo'n echt embryo-van-een-aapje-op-sterk-water, zou je gezegd hebben; met een mager ouwemannetjes gezichtje, beentjes en armpjes als lucifers. »Die is nog pas een paar weken hier«, zeide de dokter, »zijn moeder, een arme boerin, heeft hem gevoed met gekauwd roggebrood en hij was er bijna geweest.
En terwijl Elsje bij haar neerknielde, sloeg ze de armpjes om haar hals en zei: "Nacht...." Toen plotseling zichzelf in de rede vallend met een vroolijken, reinen lach, die Elsje als muziek in de ooren klonk, "maar ik weet nog niet eens, hoe je heet!" "Ik heet Elsje." "Elsje? Wat aardig!
"Woar goa-je noartoe, boas!" liep Kamiel hem angstig na. "Noar den duuvel?" antwoordde Smul met een woedenden blik. En weg ging hij, in de grijze schemering. Nog steeds, doch doffer nu, lag Rozeke in 't achterhuis te gillen. Het kleintje, dat eerst een poos hevig geschreid had, lag nu opgewonden, met blinkende oogjes en zwaaiende armpjes, blaas-pruttelend in zijn wieg te woelen.
»Ja... ik zal dat ook zeggen... Maar, intusschen... mocht ik er niet zijn, dan moogt gij dat niet vergeten, hoort ge?..." »En waarom zoudt gij er niet zijn?" vroeg het arme kind, terwijl zij hare armpjes om den hals der mestiesche vrouw sloeg. »Waarom zoudt gij er niet zijn?" »Ik zal er ook zijn, ja, zeker zal ik er zijn, mijn lief kind," hernam Zermah met stokkende stem. »Dan is het goed."
Hij is dan in staat om zijne lange ooren, die vóór dien tijd slap bij het kopje naar beneden hingen, op te richten. Van nu af vertoont hij zich zeer dikwijls, wanneer de moeder rustig zit. Het kopje wordt buiten den buidel gestoken, de oogen waren rond, de armpjes woelen reeds in 't hooi rond en het diertje begint zelfs er van te eten.
Morgen gaan wij dus te zamen naar de valkenjacht, nietwaar beste vriend?" Op dit oogenblik trad Klaartje met Clarisje de zaal binnen. Het aardig wichtje huppelde vroolijk naar hare ouders, klauterde op Adelgondes schoot, en, beurtelings hare moeder en Alonzo kussende, riep het, terwijl zij met de kleine armpjes de twee echtelieden vereenigde: "Nacht maatje! nacht paatje!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek