United States or Saint Lucia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Φίλε, φώναξέ με, το ξέρεις πώς θάρθω! — Φίλη, ο Θεός να σε ανταμείψη! Όταν πέρασε το κατώφλι, οι σπιούνοι, ερρίχτηκαν απάνω του. Ο τρελλός έσκασε τα γέλοια, στριφογύρισε το ρόπαλό του και είπε: «Με διώχνετε, ωραίοι άρχοντες.

Και αυτοί δε οι χοροί της Αυλής, τους οποίους, χάρις εις την ευμενή των βασιλέων αγαθότητα, συνείθισεν ήδη ν' αναμένη τακτικώς ανά πάντα χειμώνα η καλή των Αθηνών κοινωνία, προϋπολογίζουσα την εξ αυτών διασκέδασαν ως ωρισμένον ευθυμίας εισόδημα, και αυτοί υπήρξαν εφέτος εκτάκτως ωραίοι και ζωηροί.

Διότι η μεγαλοψυχία συνίσταται εις το μεγαλείον, καθώς και το κάλλος υπάρχει εις το μεγαλόσχημον σώμα, ενώ οι μικρόσωμοι είναι μεν κομψοί και συμμετρικοί, όχι όμως ωραίοι. Όστις όμως κρίνει τον εαυτόν του άξιον διά μεγάλα, ενώ είναι ανάξιος, αυτός είναι χαύνος, ενώ όστις αξιόνει τον εαυτόν του διά μεγαλίτερα από όσον αξίζει, δεν είναι πάντοτε χαύνος.

Εγώ τουλάχιστον πιστεύω και έχω περί τούτων πεποίθησιν• και εις τον οίκον τούτον ήλθα διά να ομιλήσω, ελκόμενος υπό του κάλλους του, ως υπό μαγείας ή Σειρήνος• ελπίζω δε, και αν μέχρι τούδε οι λόγοι μου ήσαν μέτριοι, να αναδειχθούν εδώ ωραίοι, καθότι το περιβάλλον θα χρησιμεύση εις αυτούς ως λαμπρόν ένδυμα.

Θα έχετε την καλωσύνη να με συγχωρήσετε, αφού μάλιστα βλέπετε ότι αναγκάζομαι να ζητήσω βοήθεια κι' από την δεσποινίδα. ΑΡΓΓΑΝ Είναι ωραίοι οι στίχοι; ΚΛΕΑΝΘΗΣ Είναιακριβώς ειπείνένα αυτοσχέδιο μελοδραματάκι. Θ' ακούσετε απλώς ένα πεζό ρυθμικό έργο ή ένα είδος ελευθέρων στίχων, όπως δηλαδή το πάθος και η ανάγκη εμπνέουν δύο πρόσωπα αυθορμήτως να πουν ό,τι αισθάνονται. ΑΡΓΓΑΝ Πολύ καλά.

Ίσως απορήσετε, και δεν τολμώ να το πω δυνατά, να μη μ' ακούσουν, αλήθεια όμως, ποίηση δεν έχουμε ακόμη, δηλαδή έχουμε ποιητάδες, έχουμε και ποίηση, μα η ποίηση πολλή τέχνη ακόμη δεν έχει. Οι πιο ωραίοι μας στίχοι είναι οι δημοτικοί με τις αιώνιες δεκαπέντε συλλαβές τους ο καθένας.

Κατά την επανάστασιν του 54 εξεστράτευσε και ο στρατηγός επί κεφαλής σώματος ιππέων, αφού πανηγυρικώς εμετάλαβεν εις τον Άγιον Γεώργιον, όπου πολλοί ωραίοι οφθαλμοί έχυσαν δάκρυα.

Ο Μόρχολτ έμοιαζε με γεράκι κλεισμένο στο κλουβί μαζύ με μικρά πουλάκια: όταν μπη εκεί μέσα όλα σωπαίνουν. Ο Μόρχολτ μίλησε για τρίτη φορά. «Αί λοιπόν, ωραίοι άρχοντες της Κουρνουάλλης, αφού αυτή η απόφασις σας φαίνεται πειο τιμητική, βάλτε τα παιδιά σας στον κλήρο και θα τα πάρω. Αλλά όμως δεν πίστευα ότι αυτός ο τόπος κατοικείται μοναχά από σκλάβους».

Το δείπνον ήτο πλούσιον, η ποικιλία των φαγητών μεγάλη και όλα τα σκεύη ήσαν χρυσά και αργυρά• ποτήρια χρυσά, υπηρέται ωραίοι και ενώ ετρώγαμε έπαιζαν μουσικοί και γελωτοποιοί και εν γένει επεράσαμε λαμπρά.

Επήγα μεταμφιεσμένος με τον βεζύρην μου εις αυτούς τους λουτρούς, και αύξησεν ο θαυμασμός μου στοχαζόμενος την κατασκευήν τους και την μεγαλοπρέπειάν τους, εκτός που το όλον ήτον πολλά ευγενικόν, και καλά βαλμένον, επαρατήρησα ότι οι νέοι, που είχαν την επιστασίαν εις το να πλύνουν τους ανθρώπους, που εκεί επήγαιναν, ήταν τόσον ωραίοι και καλοκαμωμένοι, που επροξενούσαν θαυμασμόν, και το περισσότερον που ωμοιάζονταν τόσον, που αδύνατον ήτον να διαχωρίση τινάς τον έναν από τον άλλον.