Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 8 Ιουνίου 2025
Ότε εισήλθεν εις την πρώτην εν μέσω των αγρών οδόν, την περιερχομένην οφιοειδώς τον λόφον, τα παιδία τον άφησαν ήσυχον, μη τολμήσαντα να καταδιώξωσιν αυτόν πορρωτέρω. Ήδη είχεν αρχίσει να νυκτόνη, και εφοβούντο το σκιόφως, όπερ εν τω μέσω των θάμνων και των δένδρων εφαίνετο πυκνότερον, και είχε φανταστικόν τι και απειλητικόν.
Αι μορφαί του ειδυλλιακού και περιγραφικού αυτού έπους είναι σαφώς περιγεγραμμέναι, ζώσαι, ηθικώς τέλειαι. Παντού αρμονία, τελειότης, ζωή, κίνησις, αλήθεια. Το φανταστικόν και το ρωμαντικόν ενεργεί μόνον όπου η φύσις χρωματίζεται δι' εικόνων και όπου αι δυνάμεις και τα φαινόμενα της φύσεως αντλούσιν εκ της ποιήσεως Μορφήν και αλληγορίαν.
Βεβαίως επρόκειτο. Ξένος. Και λοιπόν απεδείχθη αυτό, και διά τούτο ακριβώς θα θεωρήσωμεν αυτά ως δύο είδη. Θεαίτητος. Μάλιστα. Ξένος. Τόρα λοιπόν ας διχοτομήσωμεν πάλιν το φανταστικόν είδος. Θεαίτητος. Πώς; Ξένος. Το έν μεν ότι γίνεται με όργανα, το δε άλλο, ότι γίνεται το ίδιον όργανον εις εκείνον όστις κάμνει το φάντασμα. Θεαίτητος. Πώς το εννοείς; Ξένος.
Η νυξ με τα τόσα αυτής μυστήρια, προσετίθει και άλλο τι σκότιον και φανταστικόν εις τον άνθρωπον τούτον. Δεν εφαίνετο εκ του κόσμου τούτου. Ενόμιζέ τις ότι τον είχε γεννήσει η νυξ. Η μόνη σωτηρία του Βράγγη ήτο το να νομίζη ότι ονειρεύεται, ει δε μη, ήθελεν εκβάλει κραυγήν τρόμου.
Ωρισμένως δεν ήτο πλέον ευχαριστημένος με την ζωήν, εις την οποίαν προ τινων ετών είχεν επανέλθει με τόσην χαράν. Ο χιμαιρικός κόσμος, εις τον οποίον έζη μέχρι τούδε μίαν ζωήν πλήρη, ήρχιζε να του φαίνεται κενός και ψεύτικος. Και ήρχοντο στιγμαί κατά τας οποίας ο λογισμός του εφέρετο με πόθον προς κόσμον άλλον φανταστικόν και αυτόν, αλλ' όστις είχε χαρακτηριστικά τινα κοινά με το χωριό.
Την θείαν και την ανθρωπίνην κατά την μίαν διαίρεσιν, κατά την άλλην δε το έν από τα προϊόντα ως το ίδιον το πράγμα, το δε άλλο ως κάποια ομοιώματα. Ξένος. Τόρα λοιπόν από την ειδωλοποιητικήν ας ενθυμηθούμεν, ότι επρόκειτο να δεχθώμεν το έν γένος ως εικαστικόν και το άλλο ως φανταστικόν, εάν απεδεικνύετο ότι το ψεύδος είναι όντως ψεύδος, και εκ φύσεως ανήκει εις τα όντα. Θεαίτητος.
Και τόσον ζωηρόν ήτο το φανταστικόν του αίσθημα, ώστε διέχυνε φρικιάσεις ηδονικάς εις τα νεύρα του. Αλλά την εκτέλεσιν της αποφάσεώς του ανέβαλλε το πείσμα το οποίον εξήγειρεν εις την ψυχήν του η επίμονος και ακατανίκητος αντιπάθεια της Μαργής. Τον επείσμωνεν η ιδέα ότι μετά τόσας προσπαθείας δεν είχε κατορθώσει νακούση ένα ήμερον λόγον από τα χείλη της. Η ανδρική του υπερηφάνεια εξανίστατο.
ΕΡΝΕΣΤΟΣ. — Μ' αυτόν επίσης μπορεί εκείνος να βρη ένα φανταστικόν ανταγωνιστή και να του αλλάξη τη γνώμη όποτε θελήση με κανένα παράλογο σόφισμα. ΓΙΛΒΕΡΤΟΣ. — Α! είναι τόσο εύκολο ν' αλλάξη κανείς τη γνώμη των άλλων, μα τόσο δύσκολο να γυρίση το δικό του το μυαλό. Για να φθάση κανείς σε ό,τι πραγματικά πιστεύει, πρέπει να μιλήση με άλλα κι όχι με τα δικά του χείλη.
Προσέτι υπάρχει το φανταστικόν μέρος, όπερ κατά μεν τον τρόπον του είναι διαφέρει πάντων των άλλων, αλλά με ποίον των μερών τούτων είναι το αυτό ή διάφορον είναι πολύ δύσκολον να είπη τις, αν υπολαμβάνη ότι τα μέρη της ψυχής είναι χωρισμένα απ' αλλήλων. Προς τούτοις υπάρχει το ορεκτικόν, το οποίον και κατά τον λόγον και κατά την δύναμιν αυτού φαίνεται ότι είναι διάφορον πάντων των άλλων.
Μετά το φανταστικόν αυτό νυκτερινόν μαρτύριον είχεν εξυπνήσει ο Μιμίκος εκνευρισμένος, και καθίσας παρά το μικρόν αυτού τραπέζιον, εφ' ου ανεπαύοντο επ' αλλήλων λιπαροί τίνες και ρακώδεις τόμοι μυθιστορημάτων, έπινεν, ως είδομεν, τον πρωινόν του καφέν.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν