United States or El Salvador ? Vote for the TOP Country of the Week !
Σωκράτης Εάν λοιπόν πάλιν ηθέλομεν ερωτήση· ω άνθρωποι, οι οποίοι λέγετε πάλιν ότι υπάρχουν δυσάρεστα πράγματα τα οποία είναι καλά, άρά γε δεν εννοείτε τα εξής; λ. χ. τας ασκήσεις του σώματος, τα πολεμικά γυμνάσια, τας θεραπείας του σώματος με καυτήρια και με εγχειρήσεις και με φάρμακα γινομένας, ότι αυτά είναι μεν καλά, είναι όμως δυσάρεστα; θα έλεγον ναι; — Εμείναμεν σύμφωνοι ότι θα έλεγον ναι!
Εν ώ λοιπόν ημείς με τόσην προθυμίαν καταγινόμεθα εις αυτά, εάν κανείς μας ερωτήση· ειπέ μου, Σωκράτη και Ιπποκράτη, τι είδους άνθρωπον θεωρείτε τον Πρωταγόραν και έχετε σκοπόν να του πληρώνετε χρήματα; Τι ηθέλομεν αποκριθή εις αυτόν; Τι άλλο όνομα ακούομεν να λέγουν διά τον Πρωταγόραν, καθώς λέγουν διά τον Φειδίαν το όνομα αγαλματοποιός, και διά τον Όμηρον το όνομα ποιητής; Τι τοιούτον όνομα ακούομεν διά τον Πρωταγόραν;
Ιππίας. Και βεβαίως, ποίος ημπορεί να αντιλέξη εις αυτό, καλέ Σωκράτη; Σωκράτης. Εάν λοιπόν παραδεχθώμεν αυτά, θα γελάση και θα μας ερωτήση· Κύριε Σωκράτη, ενθυμείσαι λοιπόν, τι είχες ερωτηθή; Μάλιστα, θα του ειπώ, δηλαδή ερωτήθην τι πράγμα είναι το καθαυτό ωραίον.
Μόνον ο τελευταίος, ο νεώτερος των ρασοφόρων, όστις δεν εφόρει καλυμμαύχιον, αλλ' εκράτει υπό την μασχάλην διπλωμένην την μαύρην σκούφιαν του, έστρεψε προς τον Αγάλλον, όχι τον οφθαλμόν, αλλά τον κρόταφον και την ούλην στοιβήν της κόμης του και το άκρον του κανθού, και τότε ο Αγάλλος έλαβε το θάρρος να προσέλθη πλησίον του και να τον ερωτήση· — Ποιοι είστε του λόγου σας;
Δηλαδή κατόπιν από αυτό γνωρίζω κάλλιστα ότι θα ερωτήση· Και τι λοιπόν, καλέ Σωκράτη; Άραγε το γένος των παρθένων, εάν συγκριθή προς το γένος των θεών, δεν θα πάθη το ίδιον που έπαθε το είδος των χυτρών συγκρινόμενον προς το γένος των παρθένων; Δεν θα φανή τότε η ωραιοτέρα παρθένος άσχημη; Ή μήπως και ο Ηράκλειτος, τον οποίον συ επικαλείσαι, δεν λέγει αυτό το ίδιον, ότι δηλαδή ο σοφότερος από τους ανθρώπους συγκρινόμενος με τον θεόν θα φανή πίθηκος και εις την σοφίαν και εις την ωραιότητα και εις όλα τα άλλα; θα ομολογήσωμεν, φίλε Ιππία, ότι η ωραία παρθένος συγκρινομένη προς το γένος των θεών θα φανή άσχημη;
— Τότε χαίρομαι, είπεν· ο σκύλος ας γαυγίζη για τη βάρκα του, κ' εμένα ας με γυρεύουνε στο σπίτι..... Ο νέος έλαβε το θάρρος να ερωτήση· — Πού ήτον ο κυρ-Μοναχάκης, που κατέβηκες απ' το σπίτι; Η Λιαλιώ απήντησεν· — Όλο στον καφενέ περνάει την ώρα του.....Ως τα μεσάνυκτα δεν ξεκολλάει... Εμένα μ' αφήνει πάντα μοναχή μου... Κ' εφαίνετο ετοίμη να κλαύση.
Ο ιερεύς άρχισε τα τελευταία τροπάρια, του Ασπασμού. «Ω! Τις με θρηνήσει, τέκνον μου . . . ότι βρέφος άωρον, εκ μητρικών αγκαλών, ώσπερ στρουθίον επέτασας . . . Ω τέκνον, τίς ποτε μη στενάξει βλέπων σου το πρόσωπον ευμάραντον, το πριν ως ρόδον τερπνόν! . . . » Και πάλιν το παπαδόπουλον, καθώς εκράτει το Αγιασματάριον, κ' εμουρμούριζε τας λέξεις μαζύ με τον πατέρα του, δεν εκρατήθη να ερωτήση·
Λέξη Της Ημέρας