United States or Belarus ? Vote for the TOP Country of the Week !


Στη φεργάδα, επανέλαβεν ως ηχώ η Κουμπίνα. Ο Κουμπής, διά να μη τρομάξουν παρά πολύ αι δύο γυναίκες, είχε σκεφθή ότι προκριτώτερον θα ήτο να λάβη αυτός μέρος εις την σκηνήν της απαγωγής. Η Σεραϊνώ, μαντεύσασα παραχρήμα τι έμελλε να συμβή, ταπεινή και εγκαρτερούσα, επέστρεψεν εις την οικίαν, έπεσε γονυπετής προ των εικόνων και προσηυχήθη. — Έμεινε στην Αγία-Κυριακή.

Αι σκέψεις του ολίγον κατ' ολίγον κατεστάλαξαν εις το συμπέρασμα ότι, αν η Πηγή συνεμερίζετο εγκαίρως τας περί απαγωγής ιδέας του, δεν θα συνέβαιναν όσα συνέβησαν. Επομένως η κυριωτέρα αιτία της δυστυχίας του προήρχετο απ' αυτήν. Και αφού έφθασεν εις το συμπέρασμα τούτο, η σκέψις του επροχώρησε και εις μίαν υπόνοιαν, ενοχοποιούσαν ακόμη περισσότερον την Πηγήν.

Ο Άγγελος έτυχε να είναι ολίγον μακράν και ο Φωκίων είπεν εις την Αρσινόην, δεικνύων την εικόνα — «Διά την θέσιν του ανδρός αυτού θα έδιδα την ζωήν μου·» και ανεστέναξε βαθέως. Η Αρσινόη, μολονότι ταραχθείσα, εκρατήθη όμως και απήντησε με απάθειαν: — Και τις η ανάγκη απαγωγής; Ειμπορείτε να εκλέξετε και να ευτυχήσετε. — Α! ναι, είπεν ο Φωκίων με πικρίαν καταφανή.

Άλλως τε την τελευταίαν στιγμήν είχεν εύρει μίαν διέξοδον εις την αμηχανίαν του. — Δε θέλει με το καλό; εσκέφθη, θα την πάρω με το κακό· θα την κλέψω. Και η ιδέα της απαγωγής εκαρφώθη από της στιγμής εκείνης εις τον εγκέφαλόν του. Το πράγμα άλλως δεν ήτο και δύσκολον. Η Ζερβουδοπούλα δεν ήτο ανδρογυναίκα σαν την Πηγήν να φοβήται την αντίστασίν της.

Η Ζερβουδοπούλα δεν είχεν έλθη εις τον χορόν, προφανώς διά ν' αποφύγη την συνάντησίν του. Τούτο του έδιδε μίαν επί πλέον αφορμήν να σκέπτεται ότι η αντίστασίς της ήτο αδύνατον να κατανικηθή άλλως ή διά της βίας, διά της απαγωγής. Αλλά τώρα, ότε είχεν αρχίση να μη εξέρχεται, η απαγωγή εφαίνετο δύσκολος.

Επανελθών ο Κίτζος και πληροφορηθείς παρά των κατοίκων, εν όπλοις διατελούντων και υπισχνουμένων εκδίκησιν, τα περί απαγωγής της προσφιλούς αυτώ θυγατρός, περιήλθεν εις τοιαύτην αδημονίαν ώστε σχεδόν παρεφρόνησε.

Ώστε εις την βιομηχανίαν των καλάθων επροστίθετο άλλη βιομηχανία, τον δε χειμώνα ίσως ο απαίσιος γέρων θα ίδρυε και ελαιοτριβείον διά να μη απομακρύνεται από το σπίτι. Τότε η ιδέα της απαγωγής έγινε σταθερά και επίμονος εις το πνεύμα του νέου. Και ήρχισε να καιροφυλακτή την έξοδον της Πηγής και να την παρακολουθή παντού, διά να εύρη ευκαιρίαν να της ομιλήση και να την πείση.

Φαίνεται ότι επρόκειτο, καθώς υπώπτευσεν εκ των όσα ήκουσεν ο εύθυμος γέρων, «για να κλέψουν ή την Σοφιά ή τη Λουκρητία». Εγίνοντο δηλαδή μελέται περί απαγωγής της μίας των δύο αδελφών υπό των ερωτύλων ή των «κυνηγών» εκείνων. Και εις τα συμβούλια ταύτα ήτο παρών, ως εμαρτύρει ο Καρδοπάκης, και είς των νεωτέρων συγγενών του μακαρίτου Αγάλλου, ανεψιός του εξ αδελφού.

Αλλά μήπως και εις την άλλην Συρίαν θα εύρης υποστηρικτάς, αν είπης ότι έζησες χωρίς να πράξης τίποτε κακόν και αξιοκατάκριτον; Η Αντιόχεια γνωρίζει την ιστορίαν της απαγωγής του εκ Ταρσού νέου εκείνου....Αλλ' είνε αισχρόν ίσως και ν' ανακινή τις τοιαύτα πράγματα.

Αλλ' εν πάση περιπτώσει αυτή με την επίμονον άρνησίν της εις τας περί απαγωγής προτάσεις του έγινεν αφορμή του κινδύνου τον οποίον διέτρεξε. — Θωρείς τα δα τα λόγια μου πως βγαίνουν ένα ένα, σαν του καλού γραμματικού απού βαστά την πέννα; είπεν η χήρα θριαμβευτικώς.