United States or Sweden ? Vote for the TOP Country of the Week !


Δι' ο κατά την θεωρίαν ταύτην ή πρέπει, καθώς λέγουσί τινες, πάντα όσα φαίνονται, να είναι αληθή ή πρέπει άλλως η θίξις του ανομοίου να είναι η απάτη, διότι αύτη είναι η γνώμη η εναντία προς το ότι το όμοιον γνωρίζει το όμοιον. Φαίνεται δε ότι εν τη περιπτώσει ταύτη και η απάτη και η γνώσις των εναντίων είναι η αυτή .

Δεν πέρασε πολλή ώρα, και πήγαινε καπνός το βιολί, βρόνταγε το λαούτο, και δος του χορό οι λεβέντηδες, δος του χορό κ' η Μιχάλαινα, οδηγώντας το γυριστό απατή της, πυργόστεκη, με το μαντίλι στο χέρι, που το στριφογύριζε και πήγαινε ομπρός.

Διότι ακριβώς το να κρίνη κανείς ή να λέγη τα μη όντα αυτό βεβαίως είναι το ψεύδος, το οποίον συμβαίνει εις την διάνοιαν και εις τους λόγους. Θεαίτητος. Το παραδέχομαι. Ξένος. Όταν δε υπάρχη ψεύδος, υπάρχει απάτη. Θεαίτητος. Μάλιστα. Ξένος. Και όμως, αφού υπάρχει απάτη, τότε έπεται πλέον λογικώς, ότι όλα τα πράγματα είναι καταφορτομένα από ομοιώματα και εικόνας και φαντάσματα. Θεαίτητος. Πώς όχι;

Στέκομαι ως πρό τινος πανοράματος και βλέπω τις κούκλες και τα αλογάκια να περνούν και να ξαναπερνούν απ' εμπρός μου, και ερωτώ συχνά μήπως είναι οπτική απάτη. Παίζω με αυτά, ή μάλλον παίζομαι σαν νευρόσπαστο, και πιάνω ενίοτε τον γείτονά μου από το ξύλινο χέρι και οπισθοδρομώ με φρίκην.

ΤΕΥΧΟΣ Γ'. Αι έξ επόμεναι ραψωδίαι: Ν. Μάχη επί ταις ναυσίν — Ξ. Διός απάτη — Ο. Παλίωξις παρά των νεών — Π. Πατρόκλεια — Ρ. Μενελάου αριστεία. — Οπλοποιία. Δρ. 1.50 Δρ. 1.50 Η μετάφρασις ρυθμική, σαφής και πιστή υπό του κ. Ιω. Ζερβού. ΟΔΥΣΣΕΙΑ Το πολυσύνθετον και πολυμερές έπος, το ιστορούν την δεκαετή περιπλάνησιν του Οδυσσέως μετά τον Τρωικόν πόλεμον.

Κατά τον αυτόν λόγον καλή και έντιμος η απάτη του χαρισθέντος με την ιδέαν ότι ο εραστής είνε αγαθός και ότι διά της φιλίας τούτου θα γείνη καλύτερος, ενώ αυτός απεδείχθη αισχρός και χωρίς αρετήν· διότι και ούτος πάλιν θεωρείται ως εκδηλώσας το καθ' εαυτόν ότι χάριν αρετής και διά να γείνη καλύτερος ήθελε φανή πρόθυμος εις καθένα και διά κάθε τι, τούτο ο εξ εναντίας κάλλιστον πάντων.

ΠΡΩΤ. Και ποία απάτη δύναται να εισχωρήση εις πράγματα τόσον φανερά; Δεν είδες με ανοικτά μάτια τας διαφόρους μου μεταμορφώσεις; Εάν δε δυσπιστής και το πράγμα σου φαίνεται ψευδές και απάτη της φαντασίας, όταν μεταβάλλωμαι εις πυρ, πλησίασέ μου το χέρι, γενναιότατε• και τότε θα εννοήσης αν είμαι μόνον ορατός ή και συγχρόνως καίω. ΜΕΝ. Δεν είνε ασφαλές το πείραμα, ω Πρωτεύ.

Προσφυές έμβλημα του υποκριτού, του οποίου το εξωτερικόν πρόσχημα είνε απάτη και ψεύδος· κατάλληλον έμβλημα του έθνους ενώ η επιδεικτική θεοσέβεια δεν έφερε καρπούς αγαθού βίουτο δένδρον ήτο άγονον.

Ο Έφις ένοιωθε οργή γι’ αυτή την απάτη και, όταν τα νομίσματα έπεφταν στο καπέλο του συντρόφου του, κοκκίνιζε γιατί του φαινόταν ότι κορόιδευε κι εκείνος τους σπλαχνικούς. Και τα κέρματα έπεφταν, έπεφταν. Δεν φανταζόταν ποτέ ότι υπήρχαν τόσοι φιλεύσπλαχνοι άνθρωποι στον κόσμο.

Αλήθεια κρίμα! είπαν κ' οι άλλοι. — Μα θαρρώ, αφεντικό, τη Δόξα την έκαναν πάντα με φτερά οι παλιοί μας· είπε θαρρετά ο Κουτρουμπής, λυπημένος για την απάτη του. — Με φτερά ναι· είπε ο Αριστόδημος παίρνοντας θέση διδάχου· μα ο παππούς μου της τάκοψε για να την αναγκάση να μείνη πάντα μαζί μας. — Και το κατάφερε ; — Η ιστορία λέει όχι· μα εγώ δεν το πιστεύω.