Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 19 Μαΐου 2025
Αν ήμην μετεωρολόγος, θα έλεγον το πράγμα φυσικόν και προσδοκώμενον, συνδυάζουσα, εννοείται, το βαρόμετρον και τα μετεωρολογικά τηλεγραφήματα, τα ρεύματα των άνω και κάτω στρωμάτων της ατμοσφαίρας, και δεν ηξεύρω πόσα άλλα πράγματα ακόμη.
Δεν σκέπτεσαι, κόρη μου, ότι είμεθα φτωχοί άνθρωποι, ούτε θυμάσαι πόσα μας έχει δώσει αυτό το παιδί και πώς θα περνούσαμε τον περασμένο χειμώνα αν η Αφροδίτη δεν μας τον έστελνε; ΦΙΛ. Μπα, και γι' αυτό θ' ανέχωμαι να με προσβάλλη; ΜΗΤ. Καλά να θυμώσης για τις προσβολές, αλλά να μη τον προσβάλλης και συ.
Για να δω όμως την εντύπωσή των, διηγήθηκα για ένα παιδί στο χωριό μας παγαπούσε μια κοπελιά, μεγαλείτερη απ' αυτό πολλά χρόνια. — Πόσα; — Περισότερα από δώδεκα, ίσως και δέκα τέσσερα. — Κιαυτός πόσω χρονώ νε; — Δέκα τεσσάρω. Γενικό αναφωνητό μου απάντησε: — Μαυτή 'νε μάνα του, μωρέ! Ώστε να μεγαλώση αυτός, κείνη θάνε γρα! Θάνε κιάσκημη, για ναπομείνη τόσο χρονώ απάντρευτη.
Εάν πεισθήτε, θα καταστήσετε τους Λακεδαιμονίους βέβαιους φίλους, διότι αυτοί οι ίδιοι σας προσκαλούν ελπίζοντες ότι μάλλον θα χαρισθήτε ή θα μεταχειρισθήτε βίαν. Σκεφθήτε πόσα καλά δύνανται να προέλθουν εκ της συμφιλιώσεως ταύτης, διότι όταν ημείς έχωμεν ομόνοιαν οι άλλοι Έλληνες, οι οποίοι είναι υποδεέστεροι, θα σέβωνται τα υφ' ημών οριζόμενα».
Πόσα μου έφαγεν εμένα ο Θούκριτος, που εφαίνετο ότι από στιγμής εις στιγμήν θ' αποθάνη ! Οσάκις εισηρχόμην να τον ιδώ εστέναζε και εξέπεμπε κάτι τι βαθύ από το στήθος του, ως νεοσσός ατελής, ο οποίος μικροκράζει μέσα από το αυγό του.
Διά του φόρου τούτου συνελέγοντο μεγάλα ποσά χρημάτων, τα οποία εστέλοντο εις Ιερουσαλήμ δι' ιεροπομπών, όπως τας ονομάζη ο Φίλων.
ΞΕΝ. Τον παστσουρμά σας να σας χαρώ — ΑΝΑΤ. Πόσα είναι; — ΞΕΝ. 108 γρόσ. — ΑΝΑΤ. Γιατί; τι έβανες μέσα, και πήγανε τόσα; ΞΕΝ. Παστουρμά. — ΑΝΑΤ. Έι. — ΞΕΝ. Αυγά. ΑΝΑΤ. Έι — ΞΕΝ. Βούτουρο κρομύδια. — ΑΝΑΤ. Έι. ΞΕΝ. Κανέλες πιπέργια, γαρούφαλα, μοσκοκάρυδα, κ' άλλα τω λογιώ μυρωδικά. ΑΝΑΤ. Και τι τα ήτελε τόσα μπαχάργια;
Μου φαινότουν πως έτσι μονάχα θα να 'βρεσκα λαρωμό, πως έτσι θα να γλυκοκοιμιώμουν. Κι' όσο να σκάση της χαραγής τ' άστρι στο καταρράχι του βουνού, κ' εγώ δε θυμάμαι πλια πόσα γλυκομιλήματα κρυφά ν' άλλαξα με τη δροσερή και μοσχοβολισμένη εκείνη νύχτα, σα βασίλεψε και το φεγγάρι στερνά και μας αφήκε στα σκοτεινά έτσι ολομόναχους.
Ιππίας. Μάλιστα. Σωκράτης. Λέγε μου λοιπόν, Ιππία μου, συ τάχα δεν είσαι έμπειρος των λογισμών και της λογιστικής; Ιππίας. Βεβαιότατα, Σωκράτη μου. Σωκράτης. Λοιπόν, και αν σε ερωτήση κανείς, τρεις φορές επτακόσια πόσα κάμνουν, εάν έχης διάθεσιν, δεν θα απαντήσης ταχύτερα από όλους και δεν θα ειπής καλλίτερα από όλους το ορθόν περί αυτού; Ιππίας. Βεβαιότατα. Σωκράτης.
Ρικάρδους και συντροφίαν μεσιτικά και μέσον απαλλαγής εις καλήν τιμήν των ελληνικών ομολογιών, ας ούτοι είχον. β'. Ότι τα σπουδαία ποσά, τα αφιερωθέντα εις συγκρότησιν αξιομάχου στόλου, εδαπανήθησαν ματαίως, καθ' ότι και αυτά τα περατωθέντα πλοία αφίκοντο ότε ήτο πλέον αργά.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν