Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 12 Σεπτεμβρίου 2025
Ήσαν έτη αναμαρτήτου παιδικής ηλικίας και αναμαρτήτου νεότητος και αναμαρτήτου ωριμότητος, καταναλωθέντα εν ταπεινοφροσύνη, εργασία, ασημότητι, ευπειθεία, αυταρκεία, προσευχαίς, — έτη μιας ζωής καθισταμένης αιώνιον παράδειγμα εις όλον το ανθρώπινον γένος.
Στραφείσα τότε προς την κόρην της, μετά κόπου και δυσκολίας της είπε τραυλίζουσα· — Αχ! παιδί μου, εγώ έχω ως τώλα πεθελά, και συ από δω κ' εμπλός θα έχης... Και εστάθη. — Τι θα έχω; ηρώτησε μετά παιδικής περιεργείας η παιδίσκη. Η ασθενής ανένευσεν, ως να ήθελε να είπη· «Άφησέ τα, τώρα δεν είνε καιρός». Αλλ' η μικρά επέμεινε· — Τι θα έχω, μητέρα;
Γράφω απλώς τας αναμνήσεις και εντυπώσεις της παιδικής ηλικίας μου, δεν λέγω δε υπερβολήν βεβαιών ότι το μέρος εκείνο ήτο μία των αγριωτέρων τοποθεσιών, όσαι απαντώνται εις τα ευκραή κλίματα και τας μειδιώσας ημών παραλίας. Η σημερινή κώμη, όπου συνωκίσθησαν μετ' άλλων αποίκων οι συμπατριώται μου, κείται εις ευλίμενον μεσημβρινόν τοπίον.
Η οίησις και η προπέτεια ήσαν ελαττώματα ξένα προς τον χαρακτήρα του, όστις από της παιδικής του ηλικίας μέχρι του θανάτου του, ήτο γλυκύς, εράσμιος, ταπεινόφρων.
Μόνον ο Λουκάς, εκτός της περιγραφής των επεισοδίων της εισαγωγής εις το Ιερόν, διασώζει και έν ανεκτίμητον ανέκδοτον της παιδικής ηλικίας του Σωτήρος και ένα πολύτιμον εδάφιον περιγραφικόν της αυξήσεως αυτού μέχρι της συμπληρώσεως του δωδεκάτου έτους της ηλικίας.
Αδύνατο να πω πως ήρθε μέσα μου ο παράλογος αυτός πόθος. Ίσως να είταν αφορμή πως πέρασα ένα καλοκαίρι εκεί όταν είμουνα παιδί κ' είναι βέβαια αρκετά αβέβαιο τι μέρος παίζουν αυτές οι έστω παροδικές δυνατές εντύπωσες της παιδικής ηλικίας στη μόρφωση των αιστημάτων, που επηρεάζουν την κατοπινή ζωή μας.
Η διάβασις του κινουμένου δάσους έγινεν αφορμή ευθυμίας παιδικής εις τους δύο νέους. Όταν τους απώθησαν εις τον τοίχον και τους έκρυψαν διά μίαν στιγμήν τα κλαδιά, εγέλασαν ως παιδία παίζοντα το κρυφτό· και η ευθυμία εκείνη τους εθάρρυνεν εις οικειότητα. — Κείντα δουλειές έκανες σήμερο, Μανωλιό; ηρώτησεν Πηγή, διευθετούσα επί της κεφαλής το τσεμπέρι της, το οποίον είχαν αναρπάσει τα κλαδιά.
Εν τη απομονώσει εις ην τον είχε καταδικάση η μητρυιά αυτού φύσις ο Ροΐδης ηρέσκετο, ως είπομεν, να στρέφεται προς τα έτη της παιδικής και νεανικής του ηλικίας, τα μόνα ίσως οπωσδήποτε ευτυχή έτη της ζωής του.
Ενώ δε ήτο βυθισμένος εις τους βαθείς διαλογισμούς του, το πυρ το εν αυτώ ήναψεν, και ωμίλησεν επί τέλους με την γλώσσαν του. Από παιδικής σχεδόν ηλικίας υπήρξεν εκουσίως ερημίτης. Εν τη απομονώσει του είχε κατανοήσει τα άρρητα μυστήρια της φύσεως. Εκεί ο αόρατος κόσμος κατέστη δι' αυτόν πραγματικότης.
— Βίασε το μνημονικόν σου να ενθυμηθής, είπεν η Σιξτίνα. Δεν ενθυμείσαι την Ρόδον; — Σας είπα όχι. — Δεν ενθυμείσαι τέλος πάντων τίποτε εκ της παιδικής σου ηλικίας; Η νέα έκαμεν αμφίβολον κίνημα. — Προτού να έλθης εις τον Μωρέαν, πού ήσουν; — Δεν ειξεύρω. — Δεν έζης έως τώρα με τους Γύφτους, καθώς έμαθα; — Ναι. — Και είνε αυτοί οι γονείς σου; — Ποιος ξεύρει;
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν