United States or French Southern Territories ? Vote for the TOP Country of the Week !
Άλλος έχει εισέλθη εις τον θώρακα, ο οποίος ευρίσκεται κατά γης πλαγίως κείμενος και φαίνεται ως να ενεδρεύη διά να φοβίση τους άλλους όταν θα πλησιάσουν σύροντες το φορείον. Δεν πρόκεται δε περί παιγνιδίων και ασημάντων επεισοδίων, αλλ' ο ζωγράφος δι' αυτών θέλει να δείξη και τον έρωτά του Αλεξάνδρου προς τα πολεμικά έργα και ότι ενώ ήτο ερωτευμένος με την Ρωξάνην δεν ελησμόνει και τα όπλα.
Προς σωτηρίαν από βεβαίου ολέθρου των άλλων επί της γης εμψύχων ηυδόκησεν η Θεία Πρόνοια να καταστήση πάντα τα είδη των ποντικών ποντικοφάγα, αλλ’ ουδέν άλλο ήτο κάλλιον των Παρακασπείων ή Μοσχοβιτών ωπλισμένων προς τοιαύτην θανάσιμον πάλην.
Αφτοί έτσι τότες παίρνουνε την αμμουδιά άκρη άκρη του πολυτάραχου γιαλού, πολλά περικαλώντας της γης το σείστη Ποσειδό το θάμα του να κάνει και την περήφανη ψυχή να πείσουν τ' Αχιλέα.
Και δεν καλομεταχειρίστηκε μονάχα τους Αθηναίους ο Καίσαρας. Την Κόρινθο, που την είχε καμωμένη γης Μαδιάμ ο Μόμμιος στα 147 π. Χ., την ξανάχτισε λαμπρή και μεγαλόπρεπη σαν και πρώτα, κ' έστειλε Ρωμαίους πολλούς να την κατοικήσουν. Εδώ όμως δεν καλοζύγιασε τη δύναμη που προστάτευε ο Καίσαρας, αφού γλήγορα τους καταχώνιασε τους Ρωμαίους του ο Ελληνισμός, όσο ξεθυμασμένος κι αν είταν.
Ο δε πατήρ της Ψυχής εξ ετέρου, μη θέλων να υποβάλη τόσον μυστικήν οικογενειακήν υπόθεσιν εις τα φώτα του ανακτοβουλίου του, μήτε γνωρίζων πού αλλού να εύρη συμβουλήν, ετράπη την συνήθη τότε εις τους αμηχανούντας οδόν, επορεύθη τουτέστι προς τον Απόλλωνα, όστις ήτο μεν θεός, αλλά προς εξοικονόμησιν των επιγείων του αναγκών μετήρχετο και την μαγείαν επί γης, και έρριπτεν εν Δελφοίς τα χαρτιά εις τους θέλοντας να μάθωσι την τύχην των.
Το συμβούλιον εν τη οικία του Καϊάφα. — Τα τριάκοντα αργύρια. — Αι αφορμαί του Ιούδα. — «Εισήλθεν ο Σατανάς εις τον Ιούδαν». — Ο τελευταίος ύπνος του Ιησού επί της γης. Ήτο άφευκτον ότι οι φλέγοντες λόγοι της αγανακτήσεως τους οποίους ο Ιησούς είχεν εκφέρει κατά την τελευταίαν μεγάλην ημέραν του κηρύγματός του θα παρώξυνον πέραν παντός μέτρου την μανίαν του Ιουδαϊκού κόμματος μεταξύ των Ιουδαίων.
Πρώται ημείς εκαλλιεργήσαμεν εις τους κήπους των κοινοβίων το ηδύπνουν πήγανον, το οποίον απαλλάττει από των κόπων της μητρότητος, την βαρύοσμον ερείκην, ήτις καθιστά ακόρεστα τα χείλη, και την οξείαν κνίδα, εξ ης οι ημέτεροι ερασταί αρύονται νέας αείποτε δυνάμεις, ως, ο Ανταίος εκ της γης.
Διότι είναι αδύνατον να συσταθή έμψυχον σώμα από αέρα και ύδωρ, αλλά πρέπει πάντοτε να υπάρχη στερεόν τι. Υπολείπεται λοιπόν το ότι το έμψυχον είναι μικτόν εκ γης και των άλλων δύο στοιχείων, όπως φαίνεται ότι είναι η σαρξ και το εν τοις άλλοις ζώοις ανάλογον με αυτήν μέρος. Δεικνύει δε, ότι είναι περισσότεραι αυταί, η αφή επί της επιφανείας της γλώσσης.
ΜΑΚΒΕΘ Πού είσαι; Έλα, Σεύτων! — Σιχαίνομαι να βλέπω ... Αι, Σεύτων! — Αυτ' η σπρωξιά ή θα με στερεώση, ή θα με ρίξη κατά γης. — Επέρασ' η νεότης· εγύρισε 'ς το μάραμα ο δρόμος της ζωής μου· το φύλλον εκιτρίνισε· κι' απ' όλα όσα πρέπει να έχουν τα γηράματα, — τιμήν, αγάπην, σέβας, σωρόν τους φίλους, — τίποτε δεν έχω να προσμένω· — κατάραις μόνον σιγαναίς, αλλά θερμαίς θα έχω, κι' αγάπην μόνον ψεύτικην από τα χείλη, — λόγια, που η καρδιά να τ' αρνηθή θα ήθελ' η καϋμένη πλην δεν τολμά. — Αι, Σεύτων!
Πλην τι μ' ωφέλει, Βέρα μου, ο άπειρος σου έρως; τι μ' ωφελούσαν στεναγμοί και βλέμματα γλυκά, αφού εγώ ο αμαθής, κι' αν εγινόμουν γέρος, ποτέ δεν θα κατώρθωνα να μάθω Ρωσσικά; Ω! αν εις την μαγείρισσα δεν μ' έμελε για γλώσσα, για 'σένα ελαχτάριζα τα Ρούσσικα να ξέρω . . . μ' αισθήματα το στήθος μου να ξεχειλίζη τόσα, και ούτε λέξι να 'μπορώ αγάπης να προφέρω; Πώς να μην ήναι, έλεγα, όλη η γη Ελλάς; ή καν εγώ να ήξευρα όλας της γης τας γλώσσας, τι κατακτήσεις καρδιών θα έκαμνα πολλάς, τι Ρούσσικα αισθήματα θα έλεγα της Ρώσσας!
Λέξη Της Ημέρας