Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 26 Ιουνίου 2025
Εγώ με το να μην ήμουν μακράν από την παραθαλασσίαν, και ηξεύροντας καλά να πλεύσω έπιασα την γην ευθύς, την οποίαν χίλιες φορές την εφίλησα, ευχαριστώντας τον ουρανόν διά την ελευθερίαν μου.
Ο βασιλεύς εξηκολούθησε να γυρίζη φύλλα, βρέχοντας πάντοτε το δάκτυλον εις το στόμα του, έως που άρχισε το φαρμάκι ολίγον κατ' ολίγον να κάμνη την ενέργειάν του εις το στόμα· αιφνιδίως ο βασιλεύς άρχισε να τρέμη και να παραλαλή ως σεληνιασμένος· του εσκοτίσθησαν τα μάτια, και τέλος πάντων εκρημνίσθη από τον θρόνον εις την γην.
Κι' ενώ πυρέσσων κείμαι θαρρώ 'στην γην πως είμαι πριν γίνη φως και σκότος κι' ο άνθρωπος ο πρώτος. Παρήλασαν εμπρός μου ως λάμψεις και σκιαί Βασίλεια του κόσμου κι' αιώνων γενεαί. Είδα το σκυλολόγι τοσούτων πεινασμένων, και τον Αδάμ να τρώγη τον απηγορευμένον. 'Στάς φλόγας των Γομόρων νομίζω πως εκάην, κι' είδα τον αιμοβόρον και θηριώδη Κάιν.
Να λάμπη τώρα έπρεπε φως της ημέρας, κι' όμως σβύνει το σκότος της νυκτός τον ταξειδιάρην λύχνον. Η 'μέρα μην εντρέπεται; ή θριαμβεύει η Νύκτα, κι' αντί ν' ασπάζεται την γην το φως το ζωογόνον, το πρόσωπόν του έκρυψε 'ς τα σάβανα του σκότους;
Οδηγόν έχων την αλάνθαστον ρίνα του και οτέ μεν την γην, οτέ δε τον άνεμον οσφραινόμενος, κατώρθωσε ν' ανεύρη και ν' ακολουθήση την οδόν προς το νεκροταφείον.
ΚΥΝ. Όχι όλοι, αλλά και μεταξύ σας υπάρχουν περιορισμοί και μεγάλη ανισότης• συ είσαι ευτυχής, διότι είσαι βασιλεύς και δύνασαι να ανασύρης την γην και την θάλασσαν όπως τον κάδον από το πηγάδι• αλλ' ο Ήφαιστος είνε χωλός και βάναυσος και καταδικασμένος να εργάζεται εις την φωτιάν• ο δε Προμηθεύς και εσταυρώθη κάποτε.
Έλαχαν τότε κατά τύχην εις το παραθαλάσσιον του νησιού πολλοί εγκάτοικοι· ευθύς που είδαν την Ρεσπίναν, που ευτυχώς εγλύτωσεν από την θάλασσαν και επάτησε την γην το εστοχάσθηκαν ένα θαύμα και την επεριτριγύρισαν εξετάζοντάς την εις το συμβεβηκός της.
Διά να είναι αισθητόν υπό πολλών αντί ενός μόνου. Αύτη είναι η λύσις της αντιφάσεως. Αύτη είναι η γνώμη του Αριστοτέλους, όστις κατ' αρχήν δεν παραδέχεται ότι το φως του ηλίου απαιτεί χρόνον τινά ίνα φθάση εις την γην. Αλλά την γνώμην ταύτην περιορίζει είτα λέγων, ότι τα αλλοιούμενα δύνανται κατά μικρόν να αλλοιούνται και ουχί εν τω άμα, και το φως φθάνει βαθμηδόν από του ηλίου εις ημάς.
Τον αποκρίθ' ο Αχιλλεύς ο γοργοπόδης· κ' είπε· Υπερθαρρεύοντας ειπέ ό,τι χρησμόν γνωρίζεις· Γιατί, μα τον Απόλλωνα, τον φίλτατον του Δία, Προς τον οποίον και εσύ προσεύχεσαι, ω Κάλχα, Και εις τους Δαναούς χρησμούς ξηγάς και φανερόνεις, Όσο εγώ 'μαι ζωντανός, κι' απάν' 'ς την γην θωρηούμαι, Κανένας απ' τους Δαναούς εδ' όλους 'ς τα καράβια Δεν βάνει χέρ' απάνω σου· κι' αν 'πής κι' ο Αγαμέμνων, 'Πού τώρ' ότ' είν' δοξάζεται των Αχαιών ο πρώτος.
Ωμοίαζε με τον κρημνόν και με το μονοπάτι του δημώδους άσματος. Αλλ' εγνώριζεν αυτός από μονοπάτια. Από τέτοια «δεν ίδρωνε το μάτι του». Επάτει τόσον ελαφρά εις την γην, ώστε δεν άφινε σχεδόν ίχνος. Εις το επίπεδον οι πόδες του έκοπτον ως τροχοί, εις το κρημνώδες προσεκολλώντο ως αρπάγαι.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν