United States or Guernsey ? Vote for the TOP Country of the Week !
Αν ήν' αλήθεια, τότε συ, αν θέλης, κρέμασέ με! κλονίζεται το θάρρος μου κι' αρχίζω ν' αμφιβάλλω αν μ' απατά ο Σατανάς κ' είν' η αλήθεια ψεύδος! «Ο Μάκβεθ δεν θα νικηθή, εκτός εάν κινήση εις την Δουνσινάνην ν' αναβή το δάσος της Βιρνάμης.» Ιδού, το δάσος έρχεται 'ς την Δουνσινάνην τώρα! — τα όπλα, κ' έξω! — Αν αυτός το είδεν όπως λέγει, ούτε να φύγω μ' ωφελεί και ούτ' εδώ να μείνω.
Διότι έρχομαι τώρα να προσπαθήσω να σου αποδείξω το είδος της αιτίας, το οποίον έχω εξετάσει, και μεταβαίνω πάλιν εις εκείνα, διά τα οποία τόσα έχουν είπει, και αρχίζω από εκείνα, θέτων ως βάσιν το τι είναι μόνον του ωραίον, και αγαθόν, και μέγα, και όλα τα άλλα· τα οποία αν παραδεχθής και συμφωνήσης με εμέ, ότι πράγματι υπάρχουν αυτά, ελπίζω από αυτά και να σου αποδείξω την αιτίαν, και να εύρωμεν ότι η ψυχή είναι πράγμα αθάνατον.
Αλλά διά να μη μακρηγορώ εις το προοίμιον και το ύδωρ της κλεψύδρας να χύνεται εις μάτην, αρχίζω την κατηγορίαν. Εγώ λοιπόν, ω άνδρες δικασταί, εύρον τον αντίδικον τούτον πολύ μικρόν την ηλικίαν, βάρβαρον έτι κατά την γλώσσαν και σχεδόν ενδεδυμένον κατά τον Ασσυριακόν τρόπον με κάνδυν.
Ή ξέχασες πως έχω το λάζο μαζί μου. Τα εχρειάσθηκεν ο καπετάν Στραπάτσος· μου έρριξε τη γούμενα. Πιάνω από μακριά και θηλυκόνω καλά τον κορμό. Έπειτα πηγαίνω στο άλλο πλευρό και αρχίζω πάλι με τον λοστό τις ρίζες. Εκείνο δος του κ' εγλαυκόπαιζε τα μάτια του σαν να ήθελε να με μαγνητίση.
— Αι! φίλτατε, είπεν ο Σωκράτης, τι έχεις εις τον νουν σου; θα μ' επαινέσης επί το ειρωνικώτερον, ή τι σκοπεύεις να κάμης; — Θα ειπώ την αλήθειαν. Κύτταξε μόνον αν συναινής. — Αλλά διά την αλήθειαν όχι μόνον δεν έχω αντίρρησιν, αλλά και θέλω. — Αρχίζω αμέσως λοιπόν, είπεν ο Αλκιβιάδης. Συ δε κάμε όπως θα σου ειπώ.
Καλέ Ξένε, παρά πολύ επιθυμούμεν ημείς τουλάχιστον να το ακούσωμεν. Λοιπόν ας ακούωμεν. Να μη απορήσετε όμως διόλου, εάν σας φανώ ότι αρχίζω κάπως από υψηλά. Διότι έχομεν σχόλη και τίποτε δεν μας βιάζει να μη ερευνώμεν τους νόμους υπό όλας τας επόψεις. Πολύ ορθά το είπες. Λοιπόν ας επιστρέψωμεν εις όσα ελέχθησαν προηγουμένως.
Αρχίζω λοιπόν τις ιστορικές αυτές κοντυλιές από την κυριαρχία των Ρωμαίων, αφού δα σε κείνους χρωστούμε και το σημερνό μας τόνομα. Σκοπός μου είναι να τα παραστήσω τα πράματα καταπώς τάννοιωσα, και τα καλά και τα δυσάρεστα.
ΠΑΜΦ. Αληθώς το θέμα της συζητήσεως ήτο πρωτότυπον, αρχίζω δε και εγώ να διατίθεμαι ευθύμως από αυτήν την αλλόκοτην κατηγορίαν. Ο δε άλλος τι είπε; Εσιώπησεν ή διέψευσε την κατηγορίαν;
Κατά πρώτον, κύριοι μου, θε να σας ευχαριστήσω, Επειδή και ηξιώθην επί τέλους να καθίσω Με εσάς τους φημισμένους της Ευρώπης διπλωμάτας, Και του έθνους των ελλήνων ευεργέτας και προστάτας. Μολοντούτο τόρα θέσιν κάμετ' όλοι εις εμέ, Για να μη περνούν με λόγια αι πολύτιμοι στιγμαί. Και λοιπόν αρχίζω τόρα στη στιγμή να πω με θάρρος Όσα θέλει, κύριοι μου, η Ελλάς, και μη προς βάρος.
— Και διατί σε αγαπούσε τόσον; Μήπως ήτο συγγενής σου; — Δεν ειξεύρω. Με ωνόμαζε παιδί του, τον ωνόμαζα πατέρα μου. Και όμως... Η Αϊμά διεκόπη. — Τι έχεις πάλιν; είπεν η μοναχή. — Τίποτε, είπεν αναλαμβάνουσα η Αϊμά. Κόμβος γίνεται εις τα στήθη μου. — Κόμβος; Διατί; — Όταν έλθω διά να είπω αυτό, αρχίζω να τρέμω όλη. — Θάρρος, τέκνον... Η Αϊμά εδίστασεν επί μικρόν, και είπε·
Λέξη Της Ημέρας