United States or Cabo Verde ? Vote for the TOP Country of the Week !


ΖΕΥΣ. Τι λέγεις; δυσπιστείς ότι υπάρχουν κολάσεις και αμοιβαί και δικαστήριον, εις το οποίον εξετάζονται αι πράξεις ενός εκάστου; ΚΥΝ. Ακούω ότι υπάρχει κάποιος Μίνως εκ Κρήτης, ο οποίος δικάζει αυτά τα πράγματα. Αλλά δεν μου απαντάς και εις μίαν ερώτησιν, την οποίαν θα ήθελα να απευθύνω προς αυτόν, αφού λέγεται ότι είνε υιός σου; ΖΕΥΣ. Τι ήθελες να τον ερωτήτης, Κυνίσκε;

ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ Ω αγαπητή μου κόρη, ποίος άραγε εκ των θεών σε ανήρπασε ; Ποίον χαιρετισμόν τώρα πρέπει να σου απευθύνω ; Πώς δε να πεισθώ ότι δεν είναι μύθοι αυτά όσα μου λέγουν προς παρηγορίαν μου, διά να παύση το πικρότατον πένθος μου, ότι σ' έχασα διά παντός; ΧΟΡΟΣ Ιδού έρχεται και ο βασιλεύς Αγαμέμνων, ίνα τους αυτούς λόγους σοι επαναλάβη. ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ και οι ΑΝΩΤΕΡΩ

Έπειτα, είς μάντις εξ Αιγύπτου έλαβεν εις την χείρα δοχείον κρυστάλλινον, επί του οποίου απεικονίζοντο χρυσόψαρα με ποικίλα ζωηρά χρώματα, παίζοντα, και έκαμε τας προφητείας του εις τους συνδαιτυμόνας. Όταν ετελείωσαν τα θεάματα, ο Πετρώνιος ηγέρθη ολίγον επί του συριακού προσκεφαλαίου του και είπε νωχελώς: — Φίλοι! επιτρέψατέ μοι να σας απευθύνω μίαν παράκλησιν, ενώ διαρκεί το συμπόσιον τούτο.

Κατά την διαμονήν μου εν τη οικία του Αούλου κατείχον θάλαμον προωρισμένον διά τους ξένους και επειδή είχα πόνον εις τον καρπόν της χειρός, δεν ηδυνάμην να παρακαθήσω εις την κοινήν τράπεζαν. Μόνον την προηγουμένην της αναχωρήσεώς μου συνήντησα την Λίγειαν εις το δείπνον και δεν ηδυνήθην να της απευθύνω τον λόγον. Δευτέραν φοράν συνήντησα την Λίγειαν εις τον κήπον, πλησίον της δεξαμενής.

Αλλά να την ερωτήσετε τι θα εγίνοντο ο Ηρακλής και ο συμπολίτης σας Θησεύς εάν πειθόμενοι εις τας παρακινήσεις της Ηδονής απέφευγον τους κόπους• αναμφιβόλως η γη θα ήτο πλήρης αδικίας, αν εκείνοι δεν εκοπίαζον. Αυτά μόνον λέγω, διότι δεν μου αρέσουν οι μακροί λόγοι. Εάν δε θελήση να μου απαντήση εις ολίγας ερωτήσεις τας οποίας θα της απευθύνω, θα σας αποδείξω αμέσως την μηδαμινότητά της.

Αυτά τα σκώμματα απευθύνω, ως ο Μώμος, προς τον εαυτόν μου• και μα τον Δία, είνε περιττόν να προσθέσω το επιμύθιον διότι βλέπετε πόσον ο μύθος μου ταιριάζει. Εάν είπω ανόητα, η μέθη είνε αιτία• εάν δε φανούν συνετοί οι λόγοι μου, άρα ο Σειληνός μ' ελυπήθη και μ' ενέπνευσε. Η περί της αποφράδος, κατά Τιμάρχου. Ότι δεν εγνώριζες την λέξιν αποφράδα είνε ολοφάνερον.

ΠΑΡ. Θα σου απαντήσω και θα κρίνης• αλλά προς τούτο θα σου απευθύνω ερωτήσεις εις τας οποίας θέλω να μου απαντήσης. Ειπέ μου λοιπόν τι ενόουν οι παλαιοί διά της λέξεως σίτος; ΤΥΧ. Την τροφήν. ΠΑΡ. Το δε σιτούμαι τι σημαίνει παρά τρώγω; ΤΥΧ. Μάλιστα. ΠΑΡ. Λοιπόν ομολογείς ότι το παρασιτείν δεν είνε διάφορον από το σιτείσθαι; ΤΥΧ. Με μόνην την διαφοράν, Σίμων, ότι το παρασιτείν θεωρείται αισχρόν.

Έκτοτε δε έπαυσε να το μεταχειρίζεται ως ανδριάντα, πιστεύων ότι εκείνος ο οποίος κατηγορεί την ηδονήν και επαινεί τας κακοπαθείας, λόγοισι χαίρει, τον δε νουν εκείσ' έχει. Ετελείωσα• υμείς δε τώρα αποφασίσετε. ΣΤΟΑ. Όχι ακόμη, αλλ' επιτρέψατε να του απευθύνω ολίγας ερωτήσεις. ΕΠΙΚ. Ερώτησε και θ' απαντήσω. ΣΤΟΑ. Νομίζεις ότι η σκληραγωγία είνε τι κακόν; ΕΠΙΚ. Μάλιστα. ΣΤΟΑ. Η ηδονή δε καλόν;

Έλα λοιπόν, είπον εγώ, Πρωταγόρα, ας μη βαρυνθώμεν, αλλ' ας εξετάσωμεν με την σκέψιν μας και τα επίλοιπα. Είς άνθρωπος, ο οποίος αδικεί, σου φαίνεται ότι σκέπτεται σωστά διότι αδικεί; Πρωταγόρας Εγώ βεβαίως, είπε, Σωκράτη, θα εντρεπόμην να ομολογήσω τούτο, αν και πολλοί άνθρωποι το παραδέχονται. Σωκράτης Τι από τα δύο λοιπόν, ν' απευθύνω την ομιλίαν προς εκείνους, είπα, ή προς σε;