Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 mei 2025
"Maar wanneer hij niet komt, dan neem ik ook afscheid, kinderen," zei de oude vorstin met bekommerde zucht. "Waar denkt ge aan, mama!" vielen haar nu haar dochters aan. "Bedenkt toch, hoe het hem, nu hij alleen is, te moede moet zijn! Want nu...." En plotseling, geheel onverwachts begon de stem der vorstin te beven. De dochters zwegen en zagen elkander aan.
"Over dien laatsten brief?" vroeg Louise nieuwsgierig, terwijl ze Cécile snel volgde. Frits en Elsje kwamen langzaam en zwijgend achteraan. "Wat een heerlijke avond nog!" zei Frits eindelijk. "Ja, heerlijk." Weer zwegen beiden, toen zei Frits aarzelend en zacht: "Ik vond het een genot naar je te luisteren zooeven, Roodkapje. Zou je me een genoegen willen doen?" "Wat meen je?"
Hol blaften nu ook hier en daar, als antwoord op 't geluid der klokken, de waakhonden op de reeds donkere hoeven. Zij blaften maar even en zwegen. Een enkele baste nog een poosje door, met een langgerekt, klagend gehuil. Toen word ook hij stil.
Wel waren hier ook verscheidenen, die mij innerlijk gelijk gaven, maar zij dorsten zich niet te verzetten tegen den keizer en tegen de meerderheid en daarom zwegen zij. Des te meer echter praatten en stookten mijne vijanden en daarvan had ik plotseling een groot aantal.
"Waarom weende Lise?" vroeg Nelly nog eens, ongeduldig; "zij wilde het mij niet vertellen." Allen zwegen. "Army! zeg het mij toch," bad zij, terwijl tranen in hare oogen blonken.
Aldoor zwegen ze, maar toen André Bernard aankeek begon hij te lachen en ook Bernard moest lachen, en samen proesten ze 't even uit van schaamte over hun dwaasheid, een landerig-nerveus stikbuitje van intieme verstandhouding tusschen twee kwajongens, die samen op kattekwaad betrapt zijn.
Maar het lot Vervolgt zijn loop en kent geen meester dan in God. Geen morgenzon had nog het hoofd weêr opgebeurd: De nevel van de nacht was naauwlijks nog gescheurd: Reeds zweeg het nachtgespuis: nog zwegen de orgelkelen Der bosschen.
Hoe vraagt gij me dat? .... Ik heb u mijne genegenheid voor Simon niet verborgen. Zeker niet .... Maar zou ik er uw vriend om kunnen worden? Ik wil u dankbaar zijn. Ik zal het, zonder die aalmoes, ook doen, juffrouw, wees gerust. Ze zwegen. Een bende kinderen die van school kwamen, liepen in de middagzon. Sommige hadden een rooden doek om den hals, een paar meisjes droegen een wit schort.
"Verrek toch met al je vragen," viel Hendrik nu uit, voor 't eerst dien middag, maar zijn stem klonk toch niet nijdig, "wat kan 't je schelen?" "Och!" zei Bernard, dreinerig, "pure belangstelling!.... Maar je hoeft 't natuurlijk niet te zeggen, als je niet wilt." Ze zwegen nu beiden een poos.
«En den Plataiërs zal een afzonderlijk graf voor hunne dooden worden gegund naast dat der Atheners. Zij alleen stonden Athene bij in de ure, die de vrijheid van gansch Hellas bedreigde.» Zij zwegen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek