Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 november 2025
De goden die wisten dat hij niet toerekenbaar was, lieten hem ongehinderd doorpraten, maar Thor, die toen juist van een zijner reizen thuis kwam en die zijn dreigement hoorde, dat hij de beminde Sif zou weghalen, werd vreeselijk woedend. Hij zwaaide razend zijn hamer met het doel den grootspreker te vernietigen.
"Hallo!" schreeuwde De Veer, en zwaaide met z'n kussensloop, toen hij de coupé, waarin Go en Else en Lou zaten, in 't oog kreeg. "Prachtig weer; kom er uit, dames," ontving Gerard, "kijk, daar zijn de anderen." "Maar Wim, wat zit er in dat sloop van jou? En o, kijk Hans, dat is nog gekker, die zak met roode ruitjes.... Je bent precies 'n boer."
Issunboshi nam zijn naald-zwaard uit het holle strootje, waarin het geplaatst was, en na zoo luid mogelijk de oni te hebben bedreigd, zwaaide hij zijn kleine wapen voor hun leelijk gelaat heen en weer.
Hij zwaaide met zijn dennemast ten antwoord, vervulde de geheele vallei met zijn enorm "Hallo!" riep zijn broeders toe "d'r is iets aan de hand," en ging met passen van vijf en twintig voet zijn vader tegemoet om te zien of er te helpen viel. Toevallig was ook juist op dezen tijd een jonge man, die geen reus was, bezig zijn hart te luchten over deze zonen van Cossar.
Ik keek, mij voorover buigende, over den rand der rotsen heen, verdeeld tusschen twijfel en zekerheid. Aanstonds werd ik hen gewaar, ver in de diepte beneden ons: niet dan met moeite waren zij met het bloote oog te ontdekken. Ik zwaaide met mijne armen en mijn hoed, en begon uit alle macht te schreeuwen: "Croz! Croz! kom, kom gauw! Waar zijn zij, mijnheer? Dáár, ziet ge ze niet, dáár, beneden?
Den afschrik van zijn stam zoo dicht bij zijn neus ruikende, terwijl de nar te gelijk zijn houten zwaard boven zijn hoofd zwaaide, week de Jood achteruit, gleed en viel den trap af, tot groot vermaak der toeschouwers, die in een luid gelach uitbarstten, waaraan Prins Jan en zijn gevolg hartelijk deel namen.
De Cid besteeg Babieca, en bracht zijne soldaten in het veld tegen de Mooren van Afrika. Toen begon een hardnekkige en woeste strijd. De Spaansche speren waren dien dag rood van het Moorsche bloed, en de Cid zwaaide zijn scherp zwaard Colado zóó verwoed, dat de Saracenen werden weggemaaid als het koren door de zeis.
Daar zag het zwart van menschen in de verte. "Hoo ie hoo!" schreeuwde vader en zwaaide met zijn pet. Een luid gejuich steeg op, uit de menigte. "Ze zijn gered," riep men elkaar toe. "De oude vrouw ook," zei Krijns moeder die vooraan stond en dadelijk Elsje aanpakte. Meteen staken allen de handen uit. Iedereen wilde helpen en grootje aanpakken. "Nee," zei vader, "dank jelui wel hoor.
Er was een oogenblik stilte. "Je zult ons zeggen wie je andere medeplichtigen zijn," riep de alférez, en zwaaide met een rotan. Een verachtelijk lachje speelde om de lippen van den beklaagde. De alférez overlegde eenige oogenblikken, zacht sprekend, met den pastoor. En zich daarna tot de soldaten wendend, gelastte hij: "Breng den man waar de lijken zijn!"
Dreigend zwaaide zij het wapen boven zijn hoofd. Tristan echter zag haar onverschrokken in de oogen en antwoordde kalm: "Sla toe, schoone Isolde, maar bedenk, dat hij, dien gij doodt, uw gast is, die zich vol vertrouwen in uw huis gewaagd heeft en dat hij geene andere zonde bedreven heeft, dan dat hij in een eerlijken strijd, waartoe hij bovendien door Morholt was uitgedaagd, zijn tegenstander heeft verslagen!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek