Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 juli 2025
Zooals des winters, als de vorst verdwijnt Aan 's winters eind, eer dat de lente komt, Een warme zoelte blaast en dauw begint Een enkel uur, dan hoort men 't drupp'len reeds In alle wouden, en de sneeuw die ligt Onder de boomen, wordt van vocht doorzeefd, En van de takken komt de sneeuwlast neer; Op heuv'len zuidwaarts hellend ziet het oog Reeds groene plaatsen door de sneeuw in 't rond, Die grooter worden, vreugde voor den boer Zoo werd gehoord alom een stil gedrop, De dingen weenden, wenschen wederkomst Van Balder, en den goden deed dit goed.
Klaas keek rond zich, en als hij Soetkin en Uilenspiegel in de menigte niet zag, was hij tevreden dat zij hem niet zouden zien lijden. Klaas bad, het hout knetterde, de mannen morden, de vrouwen weenden, Katelijne sprak: Doet het vuur uit, maakt een gat, de ziel wil er uit, en de doodklok klepte, en ander gerucht hoorde men niet.
De hertogin houdt den dauphin vast, dat deze geen stap zal doen, de dauphin houdt vergeefs den hertog vast, om hem het knielen te beletten, en tracht vruchteloos hem te doen opstaan. Beiden weenden van aandoening, zegt Chastellain, en alle omstanders mede.
Doet ze niet sterven, heeren rechters. Laat de uitzinnige heur treurig leven eindigen in vrede. En Katelijne sprak: Nele is stout, ge moet ze niet gelooven, Hansken, mijn vriend. En in het volk weenden de vrouwlieden en riepen de mannen: Genade voor Katelijne!
Oriant nam van, zijn reine vrouw Beatrijs afscheid. Zij weenden beiden, en hun tranen vloeiden ineen. Hij kuste haar 't voorhoofd en den mond, en hij streelde hare armen, zonder woorden te zeggen. Hij besteeg zijn paard, en toen vertrok de vorst, de voorste der ridderen, gelijk 't behoort. Zoodra hij was heengegaan, bedacht Matabrune, hoe zij zich op Beatrijs kon wreken.
Zacht golft het gras over zijn diepe graf te Highgate, maar hij staat hier tusschen ons, hier naast mij, en daar zit hij tusschen u." En zacht vloten de beken van de tranen omdat het denken bij de lijdenden eindlijk gekomen was. Er waren oude arbeidersgezichten, als steenen koppen in de buitenlucht. En zij weenden niet, want de arbeid had hen gewend aan alles wat hard en pijnlijk.
Zij wezen hem aan hun kinderen aan. "Ziet," zoo zeiden zij, "daar hebt gij Alcibiades"; en dan verhaalden zij van zijn roemrijke overwinningen. Zij bekransten hem met bloemen; zij weenden van droefenis, als zij zich alles herinnerden, wat zij hadden verloren; maar zij weenden ook van vreugde, nu zij dachten aan alles, wat hij voor hen zou terug winnen.
Op die rede weenden de vrouwen nog meer en zeiden de mannen: Hij heeft het stuk bekend: 't is dus de straffe, maar niet de torture. De rechtbank besliste dat, mits de tortuur niet voorgeschreven was door de ordonnantiën, Klaas die niet moest verduren. Nogmaals tot afzweren vermaand, antwoordde hij: Ik kan niet.
Wat de mond noch de pen vermocht te uiten, hadden u de oogen, die drijvend in een floers van tranen opblikten ten hoogen, als om daar te zoeken, te vinden te midden van andere engelen Gods, die eene, die met zachten vleugelslag tot ons was neergedaald om onze bedroefde harten, die bitter weenden om vee! treurigs op deze aarde, te troosten en te vervullen met eene hemelsche vreugde!
"Ach!" zoo spraken zij treurig, "wij zijn dochters van daimyos, en zijn thans de gevangenen van den Boozen Geest, die Koning is over dit vreeselijke eiland. Hij zal ons spoedig dooden, en er is, helaas, niemand, om ons te hulp te komen." Na die opmerking te hebben gemaakt, weenden de vrouwen op nieuw. "Dames", zeide Momotaro, "ik ben hier gekomen, met het doel uw booze vijanden te verslaan.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek