United States or North Korea ? Vote for the TOP Country of the Week !
Het waren als donzige wolken van wit en van roze om het roze huisje en de roze stallen, als reusachtige, heerlijk-frisch ruikende tuilen van herboren jeugd op oud-verweerde dingen; en de blaadjes die zacht-ritselend in zonneglinstering op den grond vielen, smolten niet meer weg als stil gedrop van tranen, maar bleven liggen, als een licht, fluweelig kleed van weelde, om de ruige stammen in het groen, groen bloeiend gras gespreid.
Hij mijmerde, telde het lichte gedrop van de springfontein. Hij had het ivoren aapje op haren schoot neergeleid en rondde het kopje in den vouw van zijn duim. De tuin lag vredig; maar verder, over de terras, rumoerde het ongezellig hotelleven. Rupert, vroeg ze, ik moet, eer we weggaan, hier nog iets doen.
Als de vijlen van den tijd het niet breken kunnen, moet ik het terug aan Sörge geven. Hoe raar toch is dat! .... Ik heb Sörge nog lief. Hij zakte stil neer op zijn stoel, en een heele poos kon men het porseleinen klokje, gelijk een teer gedrop, de sekonden zacht-spattend tegen den Venetiaanschen spiegel hooren slaan. Ernest keek de eerste op.
Toen kropen twee magere schorpioenen gretig onder de oksels van den ouden man .... Zijne woorden hadden geen zin in hun onderlingen samenhang. Maar elk druppelde op zijn gunstig oogenblik en, vallend, beet en verteerde het laatste gezonde vleesch tooverachtig gedrop, dat het vleesch deed opvlammen en allentwege vuurtongen wekte.
Zooals des winters, als de vorst verdwijnt Aan 's winters eind, eer dat de lente komt, Een warme zoelte blaast en dauw begint Een enkel uur, dan hoort men 't drupp'len reeds In alle wouden, en de sneeuw die ligt Onder de boomen, wordt van vocht doorzeefd, En van de takken komt de sneeuwlast neer; Op heuv'len zuidwaarts hellend ziet het oog Reeds groene plaatsen door de sneeuw in 't rond, Die grooter worden, vreugde voor den boer Zoo werd gehoord alom een stil gedrop, De dingen weenden, wenschen wederkomst Van Balder, en den goden deed dit goed.
Het woord viel, gelijk een killig gedrop, op hare hand, welke Rupert dan langzaam op haren schoot liet neerzijgen. Ze sprak niet. Ze keek hem aan, toetste een uitersten keer de vredigheid van zijnen blik, groette zwijgend. De deurgordijn viel over zijne hielen dicht. Zijn stap weerklonk in de vestibule en smoorde uit over de tapijten van de trap. Het klopte in Milly's hart: Hij is weg! Hij is weg!
Woord Van De Dag