Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 juni 2025
Wij waren niet bij Nilus. Niet zeggen, hoor, dat je ons hebt gezien? Nóoit, verzekerde Cecilius plechtig. Nooit, echode Cecilianus. Valete.... Valete.... Zij gingen elkander voorbij. Zij gaan hun slag slaan.... .... slag slaan? Inbrekers dan? Natuurlijk.... Verbeeldt je, dat ze in ònze villa.... Inbraken?? De jongens giechelden. Wat was het wijd om hen rond en eenzaam.
"Ja, men moet niet zooveel denken! ik moet handelen! Vooral uit dit huis weg," sprak zij bij zich zelf, terwijl zij ontsteld naar het kloppen van haar hart luisterde. Zij ging haastig naar buiten en zette zich in het rijtuig neder. "Waarheen beveelt u?" vroeg Peter. "Naar de villa Oblonsky." De lucht was helder.
En daar ik hem gul een afschrift schonk der plagiaten van Monte Morello in de volkstaal en van eenige hoofdstukken van Caprezio, die hij lang had gezocht, maakte hij mij deelgenoot van zijn heilige relieken en gaf mij een der nagels van het Heilige Kruis en een klein fleschje gevuld met een weinig klank der klokken van den tempel van Salomo, de veer van den engel Gabriël, waarvan ik U gesproken heb en een der klompen van San Gherardo da Villa Magna, welke ik onlangs te Florence aan Gherardo van Bonsi gaf, die er een zeer grooten eerbied voor heeft.
Gelukkig waren zij nu juist de villa genaderd en kon zij zich bij de twee oudere dames voegen. "O Elsje, wat zie je er warm uit!" zei mevrouw d'Ablong. "Ga maar gauw een koelere japon aantrekken, kind. Jij verkleedt je zeker ook nog even, he Cilly?" "Ja mama. O, zijn er brieven gekomen? Kijk eens even hoe aardig! Een voor Lou, een voor Elsje en een voor mij.
En zij begrepen, dat Empedokles den dood in den krater gezocht had om gerekend te worden tot de onsterflijken. En dat zou hem gelukt zijn, indien de berg zijn schoenen niet had opgeworpen. Toch werd juist door deze sage Empedokles' naam nooit vergeten, en velen zochten naar de plaats, waar zijn villa eens gestaan heeft.
"Wat meen je, Micaela? Wat wil je?" Ze keken elkaar aan. Hun oogen vulden zich gelijktijdig met tranen. "Ik heb niemand anders dan u!" fluisterde zij. Cavaliere Palmeri opende onwillekeurig zijn armen. Zij stond aarzelend op, ze wist niet of zij goed zag. "Ik weet hoe het nu gaan zal," zei hij morrend. "Geen minuut houd ik nu voor me zelf over." "Om de villa te ontdekken?"
Haar werd een kamer in een mooie villa aangewezen, die ze moest deelen met een paar jonge meisjes, die ze in 't geheel niet kende, en ze moest het avondeten gebruiken met zeventien vreemde menschen. Aan haar eene zij zat een klein heertje met een geelachtige huid, die uit Japan kwam, en aan den anderen kant een onderwijzer uit Jockmock.
Onze weg liep dezen dag bijna evenwijdig met de Cordilleras, doch naderde die langzamerhand. Vóór zonsondergang reden wij eene der breede valleien of liever dalbochten in, welke in de vlakte uitmonden, en die zich spoedig vernauwde tot een ravijn, waarin iets hooger op de villa Vicencio ligt.
Nu ik een blik heb geworpen op de villa der Medici die villa, verheerlijkt door de herinnering aan zooveel groote mannen en door zooveel kunstwerken; besef ik dat het eene onvergeefelijke handeling zou zijn, indien ik niet al mijn beschikbaren tijd aan haar alleen wijdde.
[Illustratie: Men moet wel in staat van òngewone kwade trouw zijn, als men de massief-heid der in plan gebrachte deur miskent. Rechts bevindt zich de villa Casa Cara, met de garage voor automobielen, de benzine-bergplaats, de broeikassen enz. Daar van mij uitsluitend eene massieve deur, met een luikje en een naamplaatje gevergd werd, achtte ik het onnoodig de rechts liggende architectonische schoonheden der villa met haar gerieflijkheden en modern comfort te ontwikkelen. Ik k
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek