Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 juli 2025
Milly d'Orval stelde zich op haar soiree aan met een lachende gulheid, eene blijmoedige opgeruimdheid, waarover iedereen ten hoogste verwonderd was. Wacht maar, vezelde Pacôme in het oor van mijnheer Surlet d'Avenits, beheerder van de bank der hypotheken, wacht! straks krijgen we een zenuwaanval! Ça me connaît!
Ze dacht: hij herkent mij nog, ik ben nog niet geheel veranderd. En die gedachte troostte haar uitermate. Lieven stamelde: Mijn kind, ik moet u vergiffenis vragen .... maar weet dat ik nooit opgehouden heb u met al mijn hart te beminnen. En nu .... Zwijg, vezelde ze minzaam, wat zoude ik u te vergeven hebben?.... Wanneer ge weer goed zult zijn, zal
"Kom," vezelde hij, "lot ons neerzetten, en vertelt is, wor ge die geploekken hed." Hij zette zich neer in 't afgemaaide gers en lei den ruiker open op zijn schoot.
Hij vezelde, ontzet: Pastoor .... pastoor .... hoort gij nog iets? Pastoor Doening schudde zijn hoofd. Ze luisterden allebei. Het huis was doodstil. Mijnheer du Bessy opende zacht de deur en kwam neerzitten onder het hooge schouwkleed. Zijn dasje was scheefgesnoerd en zijne schoenen geheel nat van sneeuwslijk. De derde dokter is vertrokken, sprak hij. Hij moet terugkomen, en Ko is mede met hem.
Seffens zijn wij in Zwitserland, Mama, vezelde hij, ik ga den gids spreken want met haar kunnen wij toch niet geplaagd blijven... Neen, Snepvangers. Wat moeten de menschen wel denken, ik schaam mij de oogen uit den kop. Wij gaan nog liever terug naar huis, Snepvangers. Natuurlijk, al moeten wij er al ons eens bij verliezen en niks gezien hebben. De trein stopte.
Hij herhaalde het op alle tonen en het was iedermaal met tranen bedruppeld. Vere!....Vere!....O Vere!.... Op zijn mond waren de handen zwak en tenger. Ze waren niet warm. Ze hadden geen streeling. Ze hadden zich overgegeven. En het geweld van zijn deernis, die eigen smart geworden was, joeg hij op over de broosheid van die handen. En gedurig vezelde hij: Vere, goede Vere!.... Vere!....
't Riekt hier naar gebakken haring, vezelde Madame. 'k Zou er wel een lusten, bekende Snepvangers. Dan zaten zij stil te kijken naar het tafeltapijt, naar de kleerkast, de potjes op het schouwblad, en naar een portret der Koningin dat aan den wand hing. Ik geloof dat het protestanten zijn, zei Mevrouw onthutst. Och, Moeder, dat zijn ook menschen, en...
Ghielen zocht zijn oud rustig plaatsken achter den pilaar en las er heel de mis zonder opkijken met groot lippengekluts. Na 't sermoen deelde boer Van Tomme hem 't nieuws meê dat de pastor daar zoo seffens kwam af te lezen: Ghielen hebt ge 't g'hoord? Uuznie Pasters is van den nacht gestorven. Neen ik, vezelde Ghielen en hij bad voort.
Dissel, fluisterde ze, heeft het kistje laten brengen ... Ze drukte op zijne vingeren, toetste de siddering die door zijn lichaam joeg. Hij voelde tegen zijne slaap de kitteling van haren adem. Nu, niet waar? vezelde ze al zoekend, met de hare, zijne vreesachtige oogen, nu gaat ge moedig zijn en optreden als een man.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek