United States or Cameroon ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Vergeef me," begon hij wat weeker, "wat kan het u schelen als ik naar den grond ga.... ça arrive.... n'est-il pas que tout existe pour faire penser?.... maar och, ik zou willen nu, dat ge me gekend hadt, vroeger.... en waarom?.... dat ge wist hoe mooi ik begonnen ben.... Bah, wat brandt dat water daar fel in mijn oogen".... Hij spoog op 't zand, den mond vol speeksel, gaf een veeg langs zijn snor met den rug van zijn hand.
De dief bekende: hij had de trompet gestolen, was er mee weggevlucht, had het achter een loods, bij 't station, verstopt. Pardon, m'sieu, kwijlde hij smeekend-gevouwen handen naar mij uitstrekkend; pardon, ça ne m'arrivera plus. Allez! beval de commissaris onverbiddelijk. En de snikkende dikkerd werd weggebracht, terwijl een agent de trompet ging halen.
Toen hij den volgenden zondag den brief aan zijn makkers liet lezen, hadden dezen maar één roep: Ça y est! Ze wil mee ou treiwen! Fonske liet hen dat zeggen: voorloopig had hij genoeg aan de gelukkigmakende verrassing, die zij hem tegen de volgende lente bewaarde. Het was een heerlijke winter voor Fonske.
Ça est comme ça comme dans le vieux temps," fluisterde haastig Belzemien met een verlegen glimlach. Ils ne voudraient pas autrement," lichtte Standje, zonder veel overtuiging toe.
Pezza! .... God in den Hemel! deze maagd wordt dol! .... Gij droomt nog van Pezza, gij! Ça me dépasse! Deze kuische Suzanna droomt nog van Pezza! Zij heeft, sinds zij hem ontmoette, hare liefderijke gevoelens met wondere trouw en monsterachtige zuiverheid gevoed. Hee?
Door zijn volzinnen dansten rythmen aan, vreemd en nieuw, rythmen van uitbundige kracht en dronken verrukking; en waren de ooren der grooten gestemd geweest op den toon der dingen die kwamen, zij hadden door die volzinnen de rythmen hooren dansen van het wilde Revolutie-lied, de Carmagnole: "Ça ira, ça ira, ça ira, Celui qui s'élève, on l'abaissera," en zij hadden gesidderd.
"Waarom niet, wanneer hij er plezier in heeft? Ça ne tire pas
En alzoo de verbaasde Spinael den jonker roerloos, aanzag, viel deze onbeschoft tegen hem uit: «Ah ça, veux-tu bien m'annoncer, insolent valet ?» Eensklaps werd Spinael ongemeen bleek en beefde schrikkelijk; zijne oogen schoten stralen vuurs op den jonker; maar deze, hierover vergramd, hief zijnen gaanstok in de hoogte en riep dreigend: «Maraud, je te rosserai !»
Het gebrek aan geoefendheid moest vergoed worden door het aantal en de geestdrift der troepen, terwijl steeds aanvallend moest worden opgetreden; een hevig kanonvuur en dan onder het zingen van de Marseillaise, of het "Ça ira" er met de bajonet op in. Einde 1793 was Frankrijk bijna geheel van vijanden gezuiverd. Voor een inval behoefde de Republiek niet meer te vreezen.
Ibsen, de groote verskunstenaar, gaat na Peer Gynt geheel tot het proza over; de romanschrijvers van 1870 gebruiken uitsluitend den prozavorm. De laatste lyricus der oudere generatie, Vinje, legt in 1870 het hoofd neer, en daarmee zinkt de lyrische poëzie in een winterslaap, die met weinig onderbreking ca. 20 jaar duurt.
Woord Van De Dag