Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 mei 2025
Een der Zee-soldaten, onder myn bevel staande, met naame VALET, eindelyk op hem aangelegd hebbende, doorschoot hem de dye, en hy viel agter het bolwerk, door hem zoo meenigwerf beklommen; maar die zelfde soldaat, over hem heen gesprongen zynde, stak de tromp van zyn snaphaan in het oor van den ongelukkigen, en deedt hem de herssenen uit het hoofd vliegen: verscheiden zyner medgezellen ondergingen het zelfde lot, in weerwil van hunne tooverbanden, en bygeloovigheden.
En dat alles was kreupel, gelymd, gekramd, onsmakelyk, onvolledig, schynbaar tot niets dienstig en voor niemand te gebruiken, wat toch 't geval niet kan zyn, want dat volkje leefde van den handel in die prullen, en: ab esse ad posse valet illatio.
Hij komt aan het hof van koning Arthur, waar »le valet sauvage", zoals de dichter hem noemt, dadelik zonder blikken of blozen eist een uitrusting te krijgen en tot ridder geslagen te worden.
Er is b. v. geene wet in de natuur der spraakorganen, die ons verbiedt te zeggen hard, geld; zegt men hart, gelt, gelijk hier, dan heeft men durus en cor, pecunia en valet, door elkander geward. Men vindt hier ook hooft, in plaats van hoofd; doch niemand heeft ooit anders gesproken of kunnen spreken dan hooft, en de spelling met fd is eene ongerijmdheid, ten minste zoo oud als Kiliaan.
Een der Zee-soldaten, onder myn bevel staande, met naame VALET, eindelyk op hem aangelegd hebbende, doorschoot hem de dye, en hy viel agter het bolwerk, door hem zoo meenigwerf beklommen; maar die zelfde soldaat, over hem heen gesprongen zynde, stak de tromp van zyn snaphaan in het oor van den ongelukkigen, en deedt hem de herssenen uit het hoofd vliegen: verscheiden zyner medgezellen ondergingen het zelfde lot, in weerwil van hunne tooverbanden, en bygeloovigheden.
En tegenover het heel jong meisje staat de even jeugdige knaap, de page, »le valet" of »das Kind". Het is als de verliefdheid van een student en een jong meisje in onze tijd die schuchtere liefde tussen Alexander en Soredamor, waar bij een moederlike vriendin ze te hulp moet komen.
En alzoo de verbaasde Spinael den jonker roerloos, aanzag, viel deze onbeschoft tegen hem uit: «Ah ça, veux-tu bien m'annoncer, insolent valet ?» Eensklaps werd Spinael ongemeen bleek en beefde schrikkelijk; zijne oogen schoten stralen vuurs op den jonker; maar deze, hierover vergramd, hief zijnen gaanstok in de hoogte en riep dreigend: «Maraud, je te rosserai !»
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek