United States or South Sudan ? Vote for the TOP Country of the Week !
En 't is waar dat vader dáár gelukkiger is dan hij hier zou zijn.... Dan dacht ze aan haar witte duiven, die haar wel zouden missen, en bemerkte de prins een klein, weemoedig trekje om haar mond, dat hij weg kuste. Ook het bruiloftsfeest wilde haar vader niet bijwonen. 't Zou wezen alsof je een ouden, knoestigen eik als ruiker op tafel zette! had hij gezegd.
Als zij naderde werd de schaduw grooter en verloor hoe langer hoe meer haar eersten vorm. Zij kon niet ophouden met er naar te kijken, zij vond dat aardig, veel aardiger dan gisteren en eergisteren, toen ook de schaduw op het gordijn had bewogen.. Zij had er nooit zoo erg op gelet. Zij kreeg de gedachte den ruiker en de vaas van vorm te doen veranderen.
Zij zijn dáár, of, liever gezegd, zij leven dáár ver van aller blikken, in de zachte helderheid van de maand Mei of Juni, geknield om een kuiltje in de aarde, knikkerende, dobbelende, bandeloos, weggevlogen, vrij en gelukkig; maar zoodra zij iemand zien, herinneren zij zich, dat zij een bedrijf hebben, dat zij den kost moeten verdienen en bieden hem een oude wollen kous met goudhanen of een ruiker seringen te koop aan.
Laat ons ook haar alzoo begroeten met een van vreugde kloppend hart, en dat zij ons hartelijk welkom moge wezen op onze aarde, die zij zoo overheerlijk met frisch groen, bloemen en bloesems van ontelbare soorten versiert; en wanneer zij ons wederom verlaat, laat ons dan zorg dragen, dat wij eenen vollen, geurigen ruiker, dien wij tijdens haar verblijf plukten, tot een aandenken aan de welkome bezoekster in de hand houden, welke ook dan nog bloeit en geur verspreidt, wanneer alle aardsche lenten ons reeds voorbijgevlogen zijn!
De eene roos, welke het laatst van al voor Emma's schaar bezweken was, overschaduwde den geheelen ruiker, en even als de maan en de sterren in Jozefs droom, schenen hare zusters en hare speelnoten alleen geschapen te zijn om hulde te bewijzen aan deze rijzende zon.
Op zekeren avond, op een uur dat men niets meer ziet, rookte ik geleund tegen de borstwering van de kade, toen een vrouw, de trap die naar de rivier leidt opkomend, dicht bij mij kwam zitten. Zij had een grooten ruiker jasmijnen in het haar, waarvan de bloembladen 's avonds een bedwelmenden geur verspreiden. Zij was eenvoudig, ja bijna armoedig gekleed, heelemaal in het zwart, zooals de meeste grisettes des avonds. De fatsoenlijke vrouwen dragen alleen 's morgens zwart, 's avonds kleeden zij zich
't Is hem alsof het pas gisteren was gebeurd: de bruid in den dubbelen glans van schoonheid en jeugd, en de bruidegom met een hart vol idealen! En die bruidegom was hij! En die bruid heette Anna Jansen! Zij had een ruiker van geurende veldbloemen in de hand die hij voor haar had geplukt aan den rand van een rotskloof.
En onder de poort stond Anneke, die maar niet begrijpen kon, dat die poort ter harer eere was opgericht, en ze lachte en schreide tegelijk van blijdschap en zei, dat ze zoo gelukkig was en zooveel eer niet verdiende. En zij dankte Dik voor zijn mooien ruiker, en wist bijna niet, wat zij doen zou van vreugde. Toen ging Dik naar huis terug, om alles voor de bruiloft in orde te brengen.
De volleerdste toovenaar uit de school der aquarellisten zou bij den eersten greep de warme donkerroode tint niet hebben gevonden, vereischt om regt te doen aan den gloed van gindsche François Premier. Emma had gedaan wat zij konde om die roos uit haren ruiker te weren, doch de magt der herinneringen was eene te sterke verleiding geweest.
Zij houdt een ruiker in de hand. Dien hebben wij van amarant En reseda geweven. En de kinderen kwamen aanzetten, het pinksterbruidje verborgen in hun midden meevoerend. Sta op, sta op nu, Pinksterbruid. De dag is om, de wijn is uit; Gij kunt vandaag niet trouwen. Ik weet niet waar uw vrijer is. Gij sliept te lang, en hij gewis Ging elders kennis houën.
Woord Van De Dag