Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 juni 2025
Ik verheug mij, dat ik te Korinthe vóór mijn vertrek wat mondkost heb meegenomen, want het menu bestaat slechts uit een soort van soep, waarin vettige vezels drijven in een bruin en schuimend vocht. Voor niets ter wereld zou ik dat gerecht willen proeven, en ik stel mij tevreden met mijn koud gerecht, dat ik besproei met den harsgeurigen wijn, door het huis verstrekt.
En hij, die haar te voren zoo streng veroordeeld had, sprak haar nu, na een zonderlingen gedachtengang, niet slechts vrij, maar had ook medelijden met haar en vreesde, dat Wronsky haar misschien niet ten volle wist te waardeeren. "Vaarwel," zeide zij, zijn hand vasthoudend en hem met haar aantrekkelijkst lachje in de oogen ziende, "ik verheug mij zeer, que la glace est rompue."
Wanneer gij Messala ziet, hier of in Rome, vandaag of morgen, wil hem dan van mijnentwege deze boodschap overbrengen: Zeg hem, dat ik al het geld terug heb, dat hij mij ontstal, toen hij zich een deel van mijn vaders bezittingen toeëigende. Zeg hem, dat ik van de galeien, waarheen hij mij zond, levend ben teruggekomen, en dat ik gezond en krachtig, mij verheug over zijne armoede en schande.
En op de welvaart van uwen nieuwen winkel! Op! op! bescheid gedaan aan deze blijde teug! Bezie mij zoo niet, vriend Spinael, gij zijt in het net. Gevangen! gevangen! Hoera! hoera!» «Ik versta niet wat gij zeggen wilt!» riep de verbaasde Spinael. «Gij lacht zoo vroolijk, dat ik zelf mij er in verheug, maar wat is er toch gaande?» «Wat er gaande is?
Beiden verklaarden echter, dat de genezing van de tong zeer langzaam zou gaan. Welnu, alles is in des Heeren Hand. Ik wacht, en volg. Hoezeer verheug ik mij, dat mijn wachttijd nu valt in den tijd van 't heerlijk Kerstfeest. O, als ik dien naam maar noem, begint mijn hart al te branden. Het Kerstfeest is het feest van het wonder der wonderen.
»En wat schreeuwde hij leelijk," zei Anna, die lachen moest door hare tranen heen, want het deed haar veel verdriet, dat de twee mooie hanen gedood waren. Zij streelde hen over de fraaie veeren. De dieren waren nog warm. »Arme beesten," zei ze zacht. »Zeg dat wel, Anna," zei Marten, »maar verheug er je in, dat die twee roovers er althans niet aan zullen smullen.
En zij lachten van genot, die adellijke hoeren! Verheug u, mijn vriend, niettegenstaande uwe visch en uw kort bier. Is de nasmaak van haring wat flauw, flauwer nog is de reuk van die laagheid! Zij, die gemoord hebben, gastreeren nu; en met hunne handen, waar nog bloed aan kleeft, ziet men ze vette ganzen voorsnijden, om de vleugels, de billen en de stuit te bieden aan schoone freules van Parijs.
"Hij lijdt aan zijne gewone kwaal, de jicht," herneemt Witsen, om alle vermoeden van eene voorgewende ongesteldheid weg te nemen: "Ik heb nog heden morgen tijding van hem vernomen; hij is buiten en kan zijne kamer niet verlaten. Mijnheer De Wildt, ik verheug mij, u te zien."
Toch zal ik het hem straks nog vragen als hij komt. Fijnen wijn heb ik besteld. O, Nora, je weet niet hoe ik mij op van avond verheug! NORA. Ik ook. En wat zullen de kinderen een pret hebben! HELMER. Hè, het is toch een heerlijke gedachte dat ik nu een goede vaste positie heb, met een ruim salaris. Niet waar? Het is een waar genot daaraan te denken. NORA. O, het is héérlijk.
"Ik kan mijn hemd wel uitwringen," zegt de bakker. "En mijne laarzen loopen zachtjes aan al vol," zegt de molenaar. "Mijnheer de burgemeester, ga wat achter mijn' mantel staan, om te schuilen," zegt mijn oom Herse, en hij maakte zich nog een beetje breeder, dan hij van nature was; ik verheug mij maar, dat deze tirannenknechten ook door en door nat worden."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek