Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 juni 2025
En daarom, Frederik, laat het zóó goed zijn en zie haar niet donker aan; zij is immers uw éénigste, waarom wilt gij haar dan dwingen! Al uw boosheid helpt u niets, en uw macht kunt ge in deze zaak niet doen gelden; daarom, wees tevreden, en verheug u, dat gij uw kind nog behoudt! Heeft zij eens een man, dan behoort zij u niet meer toe.
Maar dadelijk na hem sprak weer iemand anders met vrienschappelijken groet Wronsky aan. "Wel, je kent je vrienden niet. Bonjour, mon cher!" zeide Stipan Arkadiewitsch, die hier met zijn frisch gelaat en wel onderhouden baard niet minder schitterend dan in Moskou. "Ik ben gisteren hier gekomen en verheug mij buitengewoon u spoedig in je zegepraal te zullen zien. Wanneer zien wij elkander weer?"
"Zijt ge daar al!" riep zij uit en kuste haar. "Dolly, hoezeer verheug ik mij, je te zien." "Ik verheug mij ook," antwoordde Dolly met een mat lachje en trachtte op Anna's gelaat te lezen, of deze reeds alles wist. "Het schijnt, dat zij reeds alles weet!" dacht zij toen zij daar medelijden op las.
O, reeds nu verheug ik mij bij de gedachte aan de lieve kleinen! En hoe verrukt zal Sappho zijn, als die aardige schepseltjes hare eenzaamheid komen vervroolijken! Maar dit zeg ik u vooruit, Phanes, met het eerste het beste Thracische schip laat ik mijne jonge gasten niet weggaan.
"Wij hadden je reeds lang verwacht," zeide Oblonsky het kabinet binnentredend en liet Lewins hand los, als om hem te toonen, dat nu alle gevaar voorbij was. "Ik verheug mij zeer je te zien. Hoe gaat het je? Wanneer ben je gekomen?" Lewin zweeg en nam het hem onbekende gezelschap, de beide collega's van Stipan, op.
"Ik verheug me bizonder!" zeide een goede kennis. "Ik raad je aan de bouquetten bij Fomin te koopen." "Zoo? Is dat noodig?" En hij reed naar Fomin. Zijn broeder zeide: "Gij moest zorgen wat voorraad van geld te hebben, omdat er vele uitgaven zullen komen, geschenken...." "Wat? Zijn geschenken noodig?"
Ik ben alleen te huis en wacht op Serëscha, die uit wandelen is gegaan. Zij komen van die zijde." Maar terwijl zij trachtte kalm te schijnen, beefden haar lippen. "Vergeef mij, dat ik gekomen ben; maar ik wilde dezen dag niet verliezen zonder je gezien te hebben," ging hij in het Fransch voort. "Wat zoude ik vergeven? Ik verheug mij zoo!"
"Hoort gij dat?" zei Hobble-Frank, terwijl hij den Altenburger een por in de ribben gaf. "Mijn villa komt stellig nog terecht." "En mijn boerderij ook! Nu, verheug u, Altenburger, mijn vaderstad! de beroemdste van uw zonen komt aangereden met een geldzak, twintig ellen lang! Neef! kom hier ik moet u eens aan mijn hart drukken!" "Nu nog niet!" zei Frank afwerend.
Uw list kan spoedig uwe ledige en ingekrompen beurs weder vullen; maar geen arts en geene artsenij kan uw gebraden vel en vleesch herstellen, als gij eens op deze staven gelegen hebt. Tel uw losgeld maar neer, zeg ik, en verheug u, dat gij u tot zulk een prijs uit een kerker kunt vrijkoopen, waaruit weinigen zijn teruggekeerd, om de geheimen er van over te vertellen.
"Hij kan moeijelijk belang stellen in hetgeen thans de heeren hier het meest interesseert, en om zijnentwil verheug ik mij, dat de =speech= van mijnheer Lefebvre niet bestemd schijnt om door andere van dien aard gevolgd te worden. Ten minste, ik hoor wel een verward gedruisch van stemmen tot ons komen, maar de alleenspraken schijnen afgedaan te hebben."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek