United States or Cayman Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !
Maar gij kent die namen zoo precies: zijt gij bijgeval ook een Duitscher?" "Natuurlijk." "Waar vandaan?" vroeg Frank, nu op zijn beurt verwonderd. "Ook uit Saksen, namelijk Saksen-Altenburg." "Wel, sapperloot!" riep de kleine uit. "Ook een Saks, en ook een Altenburger! Hoe is het mogelijk! Uit de stad Altenburg of van het platteland, he?" "Niet uit de residentie, maar uit Langenleube."
De eerlijke Altenburger stond op dit oogenblik bijna meer angst uit dan de gewurgde, die daar lag met gesloten oogen, telkens moeilijk naar lucht happende, totdat eindelijk de oogleden opengingen; toen staarde hij lang, met een meer en meer tot bewustheid komenden blik, den over hem heen gebogen Droll aan, en vroeg toen met een heesche stem: "Is het mogelijk? Tante Droll!"
"Hoort gij dat?" zei Hobble-Frank, terwijl hij den Altenburger een por in de ribben gaf. "Mijn villa komt stellig nog terecht." "En mijn boerderij ook! Nu, verheug u, Altenburger, mijn vaderstad! de beroemdste van uw zonen komt aangereden met een geldzak, twintig ellen lang! Neef! kom hier ik moet u eens aan mijn hart drukken!" "Nu nog niet!" zei Frank afwerend.
Er was zóóveel te vertellen, aan te hooren, en te luisteren. Hobble-Frank was, natuurlijk in de duisternis, naast zijn vriend en neef komen liggen. Vroeger was hij niet van den dikken Jemmy af te slaan geweest, en, in weerwil van alle aanhoudend gekibbel, met hem één hart en één ziel gebleven, maar sedert hij den Altenburger gevonden had, was dat anders geworden.
Van nu af aan stel ik die hand elken dag ter uwer beschikking, voor zoover ik die niet zelf noodig heb; want dankbaarheid, die schoone deugd, huist in mij, sinds mijn prilste jeugd. Droll! Neef uit Altenburg! hebt gij gehoord wat een geluk mij dezen dag in alle hoogachting beschoren heeft?" "Ja," antwoordde de Altenburger.
Woord Van De Dag