Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 mei 2025
Zij begreep, dat hij slechts zoo sprak om te toonen, dat zelfs geen familiebetrekking hem kon bewegen zijn oprechte meening te verzwijgen. Zij kende deze eigenschap van haar echtgenoot en waardeerde die. "Maar ik verheug mij toch, dat alles zoo gelukkig is afgeloopen en gij weer hier zijt," ging hij voort.
Nadat hij alles nauwkeurig vernomen had, zeide hij, dat hij bij de eerste gelegenheid Wronsky vriendschappelijk naderen wilde, want het was zoo kwellend zich iemand bijna altijd als een vijand te moeten voorstellen. "Ik verheug mij wezenlijk zeer!" zeide hij.
"Het hindert je toch niet, 't is hier binnen zoo benauwd. Ja, ik heb geluk. Waarom ben jij niet getrouwd?" Sergej lachte. "Ik verheug er mij zeer over. Zij schijnt een uitmuntend meisje...." "Zeg niets, zeg niets!" riep Lewin uit, greep zijn pelskraag met beide handen en trok hem over de ooren.
Wat is dat van dien angst ... en van Regine? OSWALD. Is het al erg laat in den nacht, moeder? Het wordt al licht boven op de bergen. En het wordt een heldere dag, Oswald! Straks zal je de zon zien. OSWALD. Daar verheug ik mij op. O, er kan nog veel en velerlei zijn om mij over te verheugen en voor te leven.... MEVR. ALVING. Dat zou ik denken! OSWALD. Al kan ik dan niet werken, dan....
Ik verheug er mij op, dat ik u allen tegen het einde van 't jaar zal terugzien, want ik heb plan om met Kerstmis over te komen. Dr. Abels schreef, dat hij er bepaald op gesteld was. Mag ik dan ook een paar dagen bij u blijven? Als juffrouw Barbara mijn kamertje nog niet tot provisiekamer heeft bevorderd, zou 't wellicht gaan."
En toch, al had ik zelf den heer Wansleven het schrijven van dien brief moeten ontraden, nu hij geschreven is, nu verheug ik mij er in, want slechts door hem kon ik er toe komen om dit woord te spreken, en openlijk den innigen wensch te uiten, dat de waardige auteur aan wiens talent en dichterlijk gevoel de jongere vriend zooveel te danken heeft, die in zijn vriendelijke woning of aan zijn zij in Lochems schoone dreven zooveel onvergetelijke indrukken ontvangen mocht dat hij zal terugkomen van zijn besluit "om de pen te laten rusten", maar de Nederlandsche litteratuur nog dikwijls zal verrijken met de vruchten van zijn geest en zijn hart, het allerliefst geplukt in den rijken gaard zijner dagelijksche omgeving.
De Athener Focion had eens aan zijne stadgenooten een raad gegeven, die niet gevolgd werd. Toch had de zaak, tegen zijn verwachting, een goeden afloop. "Wel, Focion," vroeg hem iemand, "hoe denkt gij er nu over?" "Ik verheug mij, dat het zoo gegaan is," antwoordde Focion, "doch ik heb geen berouw over hetgeen ik gezegd heb."
Veeleer verheug ik mij daarover, omdat ik weet, dat de vervulling mijner wenschen zal moeten wachten, tot Gij de Uwe bereikt hebt". Er bestaat een veel nauwer verband dan velen beseffen, tusschen "het voeren van oorlogen" en "het houden der vrouwen in een onderworpen toestand". Beide zijn een gevolg van oude begrippen omtrent Macht en Recht.
En deze kamer, waarover men zich meende te moeten verontschuldigen, was met evenveel weelde gestoffeerd als de voornaamste kamer in een buitenlandsch hôtel. "En nu, lieve, hoe verheug ik mij over uw komst," zeide Anna, Dolly kussend. "Je hebt mij nog altijd niet gezegd, hoe je over mij denkt. Ik wil alles weten. Maar ik verheug mij, dat je nu ook zult zien, hoe ik ben.
Mijne schaamte zoude eene beleediging zijn voor God en, ofschoon uwe komst vergezeld gaat met de donkere gloeden van een onnoembaar verleden, ik verheug mij in de gedachte dat het op Gods wenk is dat gij Gods dienaar komt aanschouwen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek