Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 mei 2025
Hedenmorgen hebben wij weer per auto een paar uren in de omgeving van Kimberley rondgedoold en toen onze koffers gepakt en nu zitten wij den tijd die ons rest, vóór ons vertrek van hier, met brievenschrijven te vullen. Vanavond om acht uur reizen wij in eens door naar Victoria-Falls, het grootste wonder der wereld, zooals men zegt.
Zoodra de 'Royalist' nu met de mannen van Tanu hier binnenkomt, wat vanavond nog gebeuren kan, zal het, hoe het ook ga, tot een gevecht midden in de stad komen, want Mataafa zal zich zeker niet zonder hardnekkigen tegenstand overgeven.
Waarop de jonge dame met een allerliefst pruilmondje zegt: "Hoe akelig! Men zou denken, dat gij een aanbidder waart, die geen succes heeft! Maar uw boodschap door Oliver sprak van gevaar," en er klinkt angst in haar stem. "Ja, ik moet het wachtwoord van hedenavond hebben, om de schildwachten te kunnen passeeren. Ik moet vanavond nog vertrekken."
U zijt de stumperts, ieder van u, die er niets uit haalt. Waarom vallen de banken vanavond in? Bedrog. Evenals de bokssport waren zij gebouwd om er zaken mee te doen." Hij hield nu zijn gehoor vaster dan ooit in de hand en hij wist het. "Drie menschen worden op twee plaatsen gestopt. Dit zie ik overal. Wat beteekent dat? Bedrog. De opzichters krijgen geen loon.
Maar ook bij Lize in de kamer hing de doffe treurnis.... Er was nog geen licht aangestoken, en de meisjes zaten en lagen zwijgend bij het open raam, starend op den kalen muur en het stukje violetten hemel er boven. "Ik dacht, dat ik veel te laat was; ik heb nog overal rondgeloopen," zei Go. "Ik weet niet, hoe laat 't is; ga ergens zitten." "In de vensterbank maar; God, wat is 't zoel vanavond."
Terwijl de bries doorkomt vanavond kunt u beginnen er tegen in te laveeren, en mij dan morgen vroeg bij zonsopgang oppikken." "In den naam van rede en gezond verstand", barstte de kapitein uit, "waarom wilt u het volk bijeen roepen? Ziet u niet in dat mijn schip onder mij wegbrandt?" McCoy was kalm als een zomersche zee, en de woede van den ander bracht er niet het minste rimpeltje op.
"Wel bedankt, waarde neef, voor die loftuiting," zeide Petersen lachend, "maar nog meer voor de bevrijding van die afschuwelijke boeken. Wanneer u en mijnheer Arendt mij dus niet meer noodig hebt, zal ik, met uw verlof, naar de plantage rijden, waar ik mij honderdmaal meer op mijn gemak gevoel, dan hier op dit muffe kantoor. Tot ziens dus, vanavond, vriend Arendt!"
"Anders?" "... Zou ik den arm moeten afzetten!" "Ach dokter, doe dat niet. Moet hij zijn heele leven verminkt blijven!" "Rustig, mevrouwtje. Vanavond kom ik nog eens naar uw man kijken. Het ergste zal wel niet moeten gebeuren." Zij liet hem uit. "Dokter... als 't niet beter wordt, moet zijn arm dan"... "Ja mevrouw. Ik maak me werkelijk bezorgd over het geval." "O dokter, dokter!"
Sinds vier dagen ben ik ontslagen en op weg naar Pontarlier, de plaats mijner bestemming. Sinds vier dagen ben ik van Toulon op weg. Vandaag heb ik twaalf uren te voet afgelegd. Toen ik vanavond in de stad kwam, ging ik naar een herberg, waar men mij afwees, uithoofde van mijn geel paspoort, dat ik aan 't Stadhuis had vertoond. Ik moest dit. Toen ging ik naar een andere herberg.
En dan weer: "Mietje, ga jij vast sluiten op de oudste juffrouw 'r kamer, en steek 't licht op, want ze gaat vanavond wat vroeg naar bed." Uit Else's kamer klonk het vroolijke gelach door de suitedeuren heen, en er kwamen tranen in Go's oogen van zelf-medelijden; o ja, vrienden en vriendinnen had ze hier genoeg; maar wie bekommerde zich om haar, als 'r wat scheelde.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek