Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 juni 2025
En weer zongen zij op de vrije zee: Vive le Geus! En zij kruisten in de reede van Vlissingen. Daar was Lamme weder vroolijk gestemd. Hij kwam geerne aan land, en joeg toen ossen, schapen en ganzen op, lijk anderen jacht maken op hazen, herten en ortolanen. En hij was niet alleen voor die voedzame jacht.
Hoort gij hoe hun voorsteven klieft door de baren? God der vrije mannen, vive le Geus! Huiken, vliebooten, boeiers, poonen, vlug als de wind, die het orkaan met zich voert: als de wolk, die den bliksem met zich draagt. Vive le Geus! Boeiers en poonen, platboomde vaartuigen glijden op den vloed.
Bij een door den graaf van Artois gehouden revue kreeg hij uit den mond van een ouden wachtmeester, wien hij verzocht Vive le Roi! te roepen, zelfs te hooren, dat hij dit niet verkoos te doen en dat hij liever riep: "Vive l'Empereur." Op een der ramen van de Tuilerieën schreef men met een diamant: "Vive l'Empereur" en later vond men er onder geschreven "goedgekeurd."
Bloedhonden legt men aan de keten totdat zij verrekken; aan de keten, de monniken; aan de keten, de bloedhonden van den hertog van Alva; in den kerker, de beulen! Vive le Geus! Maar, sprak Uilenspiegel, Oranje, onze prins van de vrijheid, wil dat men, bij elke overgave, de goedingen der menschen en het vrije geweten eerbiedige.
Wie zal hun den nek omwringen? de kok. De deur is gesloten, de sleutel steekt in mijne tassche. God zij geloofd in de keuken! Vive le Geus! Vervolgens begaf Uilenspiegel zich naar het admiraalschip, met Diederik Slosse en de andere gevangenen, die zuchtten en weenden uit vrees voor de koorde.
Nele antwoordde: Als gij wel wilt, messire, zal ik bij hem blijven op zijn schip en op de pijp spelen. Zeker, wil ik, antwoordde Treslong. En hij gaf heur twee gulden voor de bruiloft. En Lamme, die weende en lachte van blijdschap, zei: Hier zijn nog drie gulden: wij zullen lekker gastreeren; ik trakteer. Komt, we gaan naar den Gouden Kam. Hij is niet dood, mijn vriend! Vive le Geus!
Dat was een andere intocht dan die, welke, twee jaar te voren, Napoleon in dezelfde hoofdstad had gedaan. Toen schreeuwden gehuurden en gedwongenen het »Vive l'Empereur!" ~nu~ klonk uit duizenden monden het hartelijk en welgemeend: »Oranje-boven!"
Zij bleven beiden angstig naar de deur kijken, totdat het gerucht in de wachtkamer verging, en zij den intredende door zijne gezellen hoorden verwelkomen met den roep: "Vive Dieu, voici Raoul!" "Maar, Dakerlia", zeide Witta na eene wijl, "waarom toont gij u zoo bitter en zoo onverbiddelijk hard voor mher Vos? Hij heeft ons toch gered, niet waar, en zijne eer en zijn leven voor ons gewaagd?
Wij staan elken nacht op wacht met geweren en revolvers en telkens worden geweerschoten gelost. Eenmaal hoorden wij zelfs vlak bij ons in de buurt een geregeld geknetter van schoten. Wij hebben strikte orders. Op ieder, die na het vallen van den avond het kamp voorbijgaat en niet stilstaat of antwoordt op het driemaal herhaald: quien vive? van den schildwacht, wordt geschoten.
Een daverend: Vive l'Empereur! klonk hem achterna. Tot aan de grenzen van Provence zou hij dien kreet ook van de plattelandsbevolking nog telkens hooren. Daar echter veranderde de stemming. Voor een geleide van kozakken en Oostenrijkers had hij bedankt; hier had hij dit toch wel kunnen gebruiken, want te Avignon en te Orgon werd hij met beleedigingen en bedreigingen overstelpt.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek