Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 juni 2025
"Welkom!" zeide zij, diep nijgend; maar toen zij de versteende uitdrukking op Kaja's aangezicht zag, schrok zij zoo hevig, dat zij de bloemen op den grond liet vallen. "Heere God, waar is Meneer!" zeide zij. "Ik heb hem juist naar de kerk gebracht," antwoordde Kaja met een stem, die zóó vreemd en zoo afgrijselijk toonloos klonk, dat zij het zelf hoorde. "O, onze lieve, jonge Meneer!
Afgrijzen maakt zich van den monnik meester. "Maurus," mompelt hij toonloos, terwijl zijn stem beeft. "Bernard, de Heilige, was de abt, die mijn gelofte afnam in het zesde regeeringsjaar van koning Koenraad, dien men den Frank noemde." Ongeloof en verbazing teekenen zich op de ernstige gezichten der monniken af.
Het parool is: =Hildegarde=!" Hij hief het hoofd op, streek zich boven de oogen, als iemand die tot bezinning komt, hapte naar adem, en stamelde toonloos: »Hildegarde, zeg je?... Ja Marieken, 't is waar!... ik kom!" En hij liet zich door haar wegleiden als een kind. »Ah ça, mon beau villageois! Voil
Toonloos sprak-ie dezelfde woorden die-ie dien avond in de sneeuw tot Juda gezegd had 't leek 'm zoo simpel, zoo kláár, zoo 't éénige om je an vast te houen. "De Messias! De Messias!", zei Druif, hartstochtlijk-verwoed pratend: "wat doe jij met zulke namen in je mond, aap, kwajongen, freche vlegel!"
Maar in haar stem was geen verandering merkbaar, die zeurde telkens opnieuw, machinaal zacht-lieverig, bijna toonloos, door. Een paar maal trachtte Paul, door met een versche stem wat hooger in te zetten, of door een bruuske beweging wat leven in 't gesprek te brengen, maar hij proefde z'n machteloosheid, terwijl hij het deed....
Jean Valjean scheen aan een laatste weifeling ter prooi, en schier toonloos, buiten adem, hijgde hij meer dan hij sprak: "Thans nu ge alles weet, mijnheer, dunkt u, want gij zijt de meester, dat ik Cosette niet mag wederzien?" "Ik geloof, dat dit het best ware," antwoordde Marius koel. "Ik zal haar niet meer zien," mompelde Jean Valjean. En hij trad naar de deur.
Goeden morgen! zei hij lustig, met een stem die zoo gezond en frisch klonk, als harslucht uit dennen riekt. Goeden morgen! zei ook de prins, toonloos en onverschillig. Al vroeg op 't pad! Zoek je iets? Ja, antwoordde de prins: ik zoek de Liefde. Wel, jonge man, lachte de oude, die zal jou wel vinden, zonder dat je haar zoekt!
»Heere Jezus!" kreet ze rillend; maar dien kreet vernam men niet, Toonloos als hy ging verzwonden in het schaatrend tafellied. Half bezwijmd zonk ze in heur zetel; maar de woeling aan den disch Bond den blijden geest der gasten en daar was geen stoorenis. »'t Is te laat thands, Affaytadi!".... En 't vloot biddend van heur mond: »Morgen treed ik in het klooster, morgen met den uchtendstond.
En in zijn hoofd redeneerde even het bewustzijn, hoe hij wel loopen kon blijven tot die twee naar binnen gingen.... Dat was tijdig genoeg, nog wel een uur vóor het diner.... Zoo bleef hij een eindje achter de schommelende en schemerwitte mannen stappen die toonloos liepen te babbelen naar elkaâr, lip-redeneerden in den avond, onder de ommekappen, onder de koepels der tulbanden vandaan, zonder gebaren, de handen over elkander in de wijde mouwen.
'k Heb daar gepeinsd in bedde, Doka, dat 't best ware als we de koe maar verkochten ... als ze toch niet kalven wil. En hij bleef half bevreesd om 't uitwerksel van zijn zeggen. Verkochten? herhaalde Doka, zoo toonloos dof en verstrooid en zij scheen diep te overwegen en tijd te vragen eer heur gedacht uit te spreken. Verkochten? Verkochten? zei ze nog.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek