Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 21 juni 2025
Wij traden in het smalle, donker gangetje en meneer Cathoen klopte rechts op een deur. Onmiddellijk werd die geopend en de oude vrijster, die mij in den vroegen namiddag had ontvangen, trad te voorschijn. Kom binnen, mevrouw en meneeren, kom binnen, noodde zij, nijgend en groetend. Wij volgden haar en kwamen in een kamertje, waar het bijna reeds gansch donker was.
Dat dandieuse van straks, zooals ie, van de leuning overeind, fier rechtop zat, enorm hautain, met de borst gewelfd als in 'n ridderkuras, 't hoofd minzaam nijgend uit de statiekaros van mijn fauteuil; en dan die verrukkelijke kranerie waarmee hij z'n enorme dalvers-pet heel even tusschen duim en vinger aan de klep rechtstandig van z'n hoofd kon lichten!
Paul sprong op, als door den waanzin overmeesterd, Onstuimig stormde hij naar de verdieping boven, Waar zijn zuster op haar matten sliep Met het gouden mes onder haar kussen. Snel greep hij het gouden mes, en trok het Hij trok het nijgend uit de zilveren scheede; En zie, 't was vochtig van het bloed, 't Was rood en met geronnen bloed bedekt!
Gij kunt hier een oogenblik wachten en ik zou niet weten, waarom uw vrienden hier ook niet zoolang zouden blijven. Over een paar minuten ben ik geheel tot uw dienst, als ik althans zooveel van uw geduld mag vergen." Hij stond beleefd nijgend op en maakte een buiging, voor hij ons verliet door een deur aan 't andere eind der kamer, die hij daarna achter zich sloot.
Zij werden haar toch gezonden door den man, dien zij liever had dan haar leven, en bewezen deze geschenken haar niet, dat zij den koning meer was dan al zijne andere vrouwen; dat zij door Cambyzes bemind werd? De brief, naar welken zij met nijgend verlangen had uitgezien, ontglipte nog ongelezen hare hand.
Zoo deed ook haar zuster, als in een aangeleerd lesje, zoo innemend als 't kon om zich heen nijgend en buigend, zich inspannend om haar rimpelig gezicht, waarop de consternatie van het ongebeurde grijnsde, tot een vriendelijkheidsglimlach te ontplooien.
Hij luisterde even. Blijkbaar was 't een meisje, dat met een hond speelde. Ze kwam van achter de haag te voorschijn, den weg opgaande; ze was 't; ze zag hem ook en bloosde weer even sterk, nijgend, ernstig nu. En hij voelde dat hij nu ook een kleur kreeg toen hij haar groette. Ze waren vlak bij elkaar; Lucie liep den weg op, nu niet meer lettend op 't hondje, dat keffende om haar heen draaide.
"Welkom!" zeide zij, diep nijgend; maar toen zij de versteende uitdrukking op Kaja's aangezicht zag, schrok zij zoo hevig, dat zij de bloemen op den grond liet vallen. "Heere God, waar is Meneer!" zeide zij. "Ik heb hem juist naar de kerk gebracht," antwoordde Kaja met een stem, die zóó vreemd en zoo afgrijselijk toonloos klonk, dat zij het zelf hoorde. "O, onze lieve, jonge Meneer!
Op eenigen afstand van ons hurkte hij neer op den grond, en maakte de "sembah," den groet van saamgevouwen handen, opgeheven naar het even nijgend gezicht.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek