Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 juni 2025
Het rijtuig ratelde lawaaimakend weg. Op zijn teenen liep hij naar een deur, achter in de gang. "Juf.... frouw".... Ze opende al. "Mijn vrouw is weg, juf... frouw"... Zonder te antwoorden, liep ze hem voorbij, de kamer in, naar de alkoof en begon den dooie te zoenen. "Laat 'm liggen... wees u bedaard... juf... frouw"... Stil lag ze met het hoofd in de kussens. Ze leek wel dood.
Voor het overige liep zij met meer gerustheid achter de paarden in haar vaders stal, of onder de koeien op haar vaders weide, dan in het gedrang van eene Rotterdamsche straat, waar hooren en zien haar verging van de menigte van "óverrijwagens", die zij altijd meende dat het opzettelijk op hare teenen gemunt hadden.
Tien minuten later beklommen de oude man en zijne zonen, behoorlijk gewapend, den heuvel en stapten op hun teenen het pad der sumakboomen in. Huck vergezelde hen niet verder; hij verborg zich achter een rotsblok en luisterde. Er volgden eenige oogenblikken van lange, akelige stilte. Plotseling werd er een geknal van vuurwapenen gehoord en een gil.
"Ik? ik heb niets gezegd." "Wat hoopt ge dan?" "Wacht tot overmorgen." "Ge wilt het?" "Ja, Cosette." Zij nam zijn hoofd in haar beide handen, hief zich op de teenen om hem te bereiken, in haar hoop in zijn oogen te lezen. Marius hernam: "Gij zult mijn adres moeten weten; er kon iets gebeuren; men weet niet wat; ik woon bij dien vriend, Courfeyrac geheeten, in de straat de la Verrerie No. 16."
Wij kropen op de teenen voort, totdat wij omstreeks vijftien pas van hen verwijderd waren en 't pad der sumakboomen was zoo donker als een kelder en juist toen voelde ik dat ik moest niezen. 't Was bitter ongelukkig; ik trachtte het in te houden, maar 't hielp niet: het wilde komen en het kwam.
Weldra sliepen wij in, ondanks het aanhoudend gepraat; maar in den loop van den nacht werden wij zeker tienmaal gewekt door eene slavin, die, op haar teenen loopende, op een boven onze hoofden hangenden gong kwam slaan.
Maar maak wat gauw voort, want wij gaan dadelijk lunchen." "Nu, in vredesnaam dan maar," zei Cécile met een zucht. "Dus je komt zeker?" "Ja, maar eerst de twee...." "Jawel, jawel, gauw dan maar." Zij ging op de teenen staan en Frits boog zich tot haar over. Juist op het oogenblik dat zij zijn wang aanraakte, kwam Elsje de kamer in. Zij bleef verlegen bij de deur staan.
Op de teenen slopen ze naar de andere kamer en keken door de reet tusschen deur en kozijn. Klaas zat maar geduldig te wachten. »Nog eventjes«, hoorden Jo en Nel hem zeggen. Daar sloeg de klok: een twee drie vier Klaas schrok er haast van, al had hij er ook op zitten wachten. »Pas op«, dacht hij, »nou komt het.« Maar er gebeurde niets.
Van de voorste ledematen komt in den regel alleen de vereelte rugzijde van de vingers, die naar de handpalm gekromd zijn, met den grond in aanraking; soms hebben ook de teenen van den voet, die overigens op de geheele zool rust, dezen stand, die den echten boombewoner karakteriseert.
De Kangoeroe gebruikt deze ledematen bij wijze van handen; de duim kan bij hem echter niet tegenover de overige teenen gesteld worden. De kop houdt door zijn uitwendigen vorm ongeveer het midden tusschen dien van een Hert en dien van een Haas.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek