Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 mei 2025
Aan dij dacht ik des morgens, des daags, des avonds en des nachts.... En du durfs mij vragen; hebs du dijne gezellinne niet vergeten? O, engellijke maagd, o, medelijden met mij, of ik sterf? HET MEISJE, verschrikt. Los, los! dijne handen branden als vuur, dijne blikken doorboren mijn hart.... O, beroof mij niet van mijnen zielevrede. DE DUIVEL. Altijd even koud!
Ik zou ongetroost sterven, als hij het niet eerst zou weten en daar ik niet weet aan wien ik het beter kan mededeelen dan u, draag ik dit aan u op en ik smeek u dat gij mij het niet weigert en als gij het gedaan zult hebben, laat het mij dan weten, opdat ik bevrijd van die smarten getroost sterf en na dit schreiend gezegd te hebben, zweeg zij.
Waarom moet uw dood mijne grijze haren naar het graf brengen, zoodat ik in de bitterheid van mijn hart God vervloek en sterf?" "Broeder," riep de Rabbijn verbaasd, "zijt gij een vader in Israël, en uit gij zulke woorden? Het kind van uw huis leeft toch zeker nog?" "Zij leeft," antwoordde Izaäk; "maar het is als Daniël, die Beltsazar genoemd werd, toen hij in den leeuwenkuil was.
»Kom", zoo draafde hij door: »al dat kibbelen dient tot niets. Marieken ik heb haar zóó lief, zóó lief, dat ik dol zal worden als ik het haar langer verzwijgen moet. Ik kan niet zonder haar leven! en ik sterf, ik maak me van kant, als ik het haar niet zeggen mag. O, kind! je kunt niet begrijpen wat dát is, zóó'n liefde, zóó'n liefde neen! van zóó eene liefde kun je niets begrijpen!
Och, roep in 's Heeren naam de buurt, Want zie hoe 't beest toch naar mij gluurt, Ik sterf nog, Sparretje, kom gauw! Verlos dan toch je lieve vrouw! Maar voor je verder voort zult gaan, Geef me eerst wat Hoffmans druppels aan!" Spar deed het, maar de muis, hoe valsch! Sprong op, pakte Eva in haar hals, En hing er als een bloedhond aan.
De hooge bergen vol sneeuw, die schoone valleien en meren... die koeikens met bellekens aan den hals, dweepte madame. Maar Mama toch, bracht Snepvangers verbluft in 't midden. Ja, vóór ik sterf wil ik Zwitserland gezien hebben, bekende Madame in vervoering, en gij gaat mee, zei ze verteederd, want zonder u zou ik niet gerust zijn tusschen al die vreemde menschen in de hotels.
"De voetval zal ik doen, en gij met mij," was het onverbiddelijke antwoord. "Ik?" riep Robrecht met woede. "Ik de voetval doen? Neen, nog liever sterf ik een onzalige dood; God vergeve mij. Ik, Robrecht van Bethune, onze vijand te voet vallen? Wat, zal de Leeuw van Vlaanderen het hoofd bukken voor een Fransman, voor een valsemunter , voor een meinedige? Dan opene zich de grond onder mijn voeten!"
Daar is Emmeline nu, zij doet haar best om standvastig te blijven, en gij ook maar wat baat het? Gij moet het opgeven, of gij zult langzaam doodgemarteld worden." "Welnu, ik wil sterven," zeide Tom. "Laten zij het rekken, zoolang zij kunnen, zij kunnen toch niet beletten dat ik eens sterf en daarna kunnen zij niets meer doen; ik ben nu gerust.
MARCUS. Arm kind, die kus brengt heul noch troost, zoomin Als ijskoud water een verkilde slang. TITUS. O, wanneer neemt die schrikb're slaap een eind? MARCUS. O zoet bedrog, vaar heen; sterf, Andronicus.
In den grootsten angst hield Peer zijn paard een weinig in, zoodat Fulco hem spoedig had ingehaald. Peer nam snel het kind over. Voort ging het weer. Peer reed hem dadelijk weer vooruit, hoezeer Fulco zijn paard ook tot spoed aanzette. "Ik ben verloren!" mompelde Fulco, "maar Peer zal het kasteel wel bereiken. Als hem dat gelukt, sterf ik met vreugde, want dan is mijn Heer in elk geval gered.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek