United States or Austria ? Vote for the TOP Country of the Week !


Is de Titus Andronicus alzoo de eerste door Shakespeare geleverde dramatische proeve, dan vervallen eigenlijk alle bezwaren, die tegen zijn auteurschap geopperd worden.

Tien jaren zijn het, sinds hij Rome's zaak Gediend en onzer tegenstanders trots Gestraft heeft met het zwaard, en vijfmaal keerde Hij bloedend weer en droeg zijn dapp're zoons Op baren van het veld; Nu eind'lijk keert, met eerebuit beladen, De wakkere Andronicus weer naar Rome, Titus, befaamd, met wapenroem gekroond.

TAMORA. Hij doet het wel, als Tamora 't hem smeekt; Zijn oud oor kan ik vleiend zoo met gulden Beloften vullen, dat, ware ook zijn hart Schier onbestormbaar en zijn oor stokdoof, Mijn tong zijn oor en hart zou overmeest'ren. Ga gij vooruit en wees onze afgezant; Zeg, dat de keizer met den dapp'ren Lucius Een onderhoud verlangt, en wensch als plaats Het huis zijns vaders, de' ouden Andronicus.

Rein, Andronicus, blijve uw graf van bloed; Wilt gij in aard den goden nader komen, Zoo kom hun nader in barmhartigheid; Want deernis is des adels echtste merk; Hoogeed'le Titus, spaar mijn eerstgeboor'ne! TITUS. Word kalm, vorstin, en schenk mij uw vergiff'nis.

Want als de keizerin een voet verzet, Dan heeft zij, 'k weet het goed, een Moor steeds bij zich; En zoo gij haar naar waarheid voor wilt stellen, Dan moet er zulk een duivel bij u zijn. Maar toch ook welkom zoo! Wat valt te doen? TAMORA. Wat, Andronicus, wilt gij, dat wij doen? DEMETRIUS. Wijs mij een moord'naar; 'k reken met hem af.

Behaagt u, Andronicus, deze voorslag? TITUS. Ja, waardig vorst; en met dit echtverbond Acht ik mij hoog vereerd door uw genade, En wijd hier Rome ziet het Saturninus, Den koning en gebieder onzes staats, Der wijde wereld keizer, toe, wat mijn is, Mijn zwaard, mijn zegewagen, mijn gevang'nen; Geschenken, Rome's hoogen heer volwaardig; Aanvaard ze, als schatting, die ik schuldig ben, Mijn eereteek'nen, aan uw voet gevlijd!

De fabelachtige geschiedenis van Titus Andronicus was ongetwijfeld niet nieuw en waarschijnlijk uit een novelle aan het publiek welbekend, want zulke verhalen, in verzamelingen vereenigd, werden toen ter tijd vlijtig gelezen.

Alerbus is geslacht; Zijn ingewanden voeden 't offervuur; De rook doortrekt, als wierook, reeds de lucht. 't Begraven onzer broeders bleef slechts over, Die luide in Rome een strijdroep welkom heet'! TITUS. Zoo zij het, en dat Andronicus dan Zijn laatst vaarwel aan hunne zielen richte!

MARCUS. Titus, het rijk is u, zoodra gij 't vraagt. SATURNINUS. Eerzuchtige tribuun, kunt gij dit zeggen? TITUS. Kalm, Saturninus! SATURNINUS. Doet mij recht, Romeinen! Patriciërs, 't zwaard ontbloot en niet geborgen, Eer Saturninus Rome's keizer is. O, voert gij, Andronicus, eer ter helle, Dan dat ge mij de harten steelt van 't volk!

Vooral dit laatste stuk viel in den smaak en werd, evenals Shakepeare's Titus Andronicus, na vele jaren nog altijd met grooten bijval gespeeld, zooals Ben Jonson, wien deze bloedstukken een gruwel waren, met diepe ergernis opmerkt. Want een bloedstuk, veel gruwelijker dan "Titus Andronicus" was "De Spaansche tragedie."