Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 juni 2025
Maar wees gerust: ik sterf met betrouwen in Gods goedheid en met het vaste geloof in Zijne almacht en in Zijne rechtvaardigheid. Zeker, ik heb niet geleefd zonder zonde en zwakheid; mij berouwt het te laat. Ik zal er voor boeten daarboven.
»Toch heeft het orakel gelogen," mompelde de Spartaan. »Ik sterf, zonder mijn vaderland te hebben wedergezien!" »Het orakel sprak de waarheid!" antwoordde Phanes. »Hoe luidden de laatste woorden der Pythia? 'Dan voert de boot u, moe van 't ommedwalen, Waar 't vreedzaam oord den zwervling ruste schenkt. »Zoudt gij den zin dier woorden niet verkeerd hebben uitgelegd?
Ik voor mij heb de echo's afgeschaft. Komaan, zeg ik, ik bemin u, zie wat ge voor mij kunt doen, want tijd is geld, men moet zich haasten. Mijn onderdanen zeggen niet: "ik sterf;" er is niets levender dan zij. Smachten, schuwheid, zoete smarten, van dat alles is geen sprake meer; het hoort tot de flauwe, weeë kost der voorbije tijden.
Omlaag ging zij al lager en lager. "Ik zal hem vasthouden," zeide Beatrice in haar hart; "ik zal hem vasthouden, totdat ik sterf." Toen kwamen er lichtgolvingen en een geluid alsof de wind door de boomen suisde en alles werd donker. "Ik zeg je, 't helpt niet, Eduard," riep een man in de boot een ouden zeeman toe, die in den voorsteven voorover leunde en in de duisternis tuurde.
Zij antwoordde met eenen tranenvloed: "Janneken-lief, zwijg toch, om Gods wil! Ik sterf zelf van honger, mijn arm kind, en daar is niets meer in huis." "Och, moeder, ik heb zulke pijn in mijnen buik... een stuksken brood, och toe!"
Zeg hem vooral, dat ik onschuldig ben; dat verzoek ik u in de allereerste plaats. Adieu, mijn waarde Enrique.... ik sterf.... ontvang mijn laatste zucht...." Bij deze woorden stierf zij. De koning bleef eenigen tijd zwijgen. Vervolgens zei hij tegen Siffredi die roerloos bleef staan: "Zie, Leontio, beschouw uw werk; zie het resultaat van uw heimelijke zorgen voor mijn welzijn."
Dat is de wil der zon, die 't wist dat gy noch Kusco zoudt kiezen, noch my, maar dood en verheffing tot geest, omdat een menschenhart te nauw is tot bevatting van zoo veel gevoel. Sterf dus, Aztalpa, sterf, en verhef u tot licht. In uw hart is geen plaats voor ons beiden, maar wel zal er plaats wezen voor ons beiden op uw graf, als ge zyt opgevaren ten hemel... Aldus sprak Telasco. Kusco zweeg.
Als »fille de Dieu« treedt zij vrijmoedig haren koning, met alle grooten van het hof, tegemoet en tracht ze te bewegen haar te volgen, zich zonder meer aan haar leiding toe te vertrouwen; met de zelfbewustheid van het genie zegt zij haren Rouaanschen rechters waar het op staat, stelt zij zich op een standpunt, van waar zij over hunne mijters en kardinaalshoeden heen kan zien, werpt zij Cauchon de simpele waarheid voor de voeten: »Bisschop, ik sterf door Uw schuld!«
Texar had den dood van zijn hond moeten aanzien zonder hem hulp te kunnen bieden... Zermah was op het punt te ontsnappen. »Sterf dan, verwenscht wijf!" gromde hij.
Deze op gematigden doch vasten toon gedane verklaring verraste den vreemde. Hij stond op, en zeide: "O! maar ik sterf van honger. Sedert zonsopgang ben ik op reis geweest; ik heb twaalf uren afgelegd. Ik betaal; ik wil eten." "Ik heb niets," antwoordde de hospes. De man begon te lachen en zeide, zich naar den haard en de fornuizen wendende: "Niets? En wat is dat dan?" "Dat alles is besteld."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek