Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 mei 2025
Men was in Louwe, de wreede maand, die het kalf in den buik van de koe doet vervriezen. Het had gesneeuwd en daarboven gevrozen. De knapen vingen, met vogelteer, de musschen, die op de harde sneeuw een schamel stuksken brood kwamen zoeken, en brachten dat wild naar de hutten hunner ouders.
Hij at en dronk zijn bekomst en had wel, uit erkentelijkheid, de oude gekust, hadde hij niet gezegd dat dit niet mogelijk was. Terwijl hij sprak, kwam de oude hond met zijne pooten op zijne knieën om een stuksken te vragen. Uilenspiegel gaf er hem meerdere; vervolgens sprak hij tot de hospita: Wat zoudt gij doen, als iemand bij u at en niet wilde betalen?
En als hij wat heesch is legt gij een stuksken kalissiehout in zijn "èzer", of als het een valling is dan doet ge eenige druppelen vijgensap in zijn drinken... Als ze vreetziekte hebben moet het aluin of staal zijn, voor den afgang melk en voor de hardlijvigheid kandijsuiker en saffraan... Kan een kanarievogel...
Eindelijk opstaande, ging hij langzaam tot bij de vrouw en, na haar bij den arm geschud te hebben, om haar op te beuren uit den slaap, waarin zij scheen verzonken te liggen, reikte hij het stuk brood tot haar en sprak met zoete stem: "Moederken-lief, dáár! ik heb een stuksken bewaard voor ons Mieken.
De broeder, die niet preekte, rammelde met den schotel. Guldens, dukaten, lammeren, oortjes, stuivers en deniers vielen er in als hagelsteenen. Klaas, die nu geld had, betaalde een gulden voor tienduizend jaar aflaat. De monniken gaven hem daarvoor een stuksken perkament.
Maar Seminis kinderen toch, die spreken nu geen gebenedijd woord... plezant gezelschap om mede te voyageeren... Of is 't uit hoovaardigheid dat gij mij niet wilt kennen?... Wel, fijne Mijnheer, zijt gij uwen tijd vergeten?... En dat heeft in den gemeenteraad willen zitten... zeker om ook te zwijgen!... Maar dat kan ik ook... Ik had een lekker stuksken visch meegebracht om u te trakteeren, maar als gij het zoo verstaat dan vreet ik alles zelf op!...
Het jongsken had den slappen arm zijner moeder gevat en riep, op het oogenblik dat de twee juffrouwen met den vader binnenkwamen: "Moederken-lief, ik heb honger een stuksken brood!"
Vandaag is 't Sinter Marten En morgen Sinter Krukken, Wij komen uit goeder harte En hadden zoo gaarn een stuksken: Een houtjen of een turfjen In Sinter Martens kurfjen, En wij zullen van hier niet gaan, Of wij hebben wat opgedaan. Sinter Marten is zoo koud, Geef 'm een turfjen of een hout, Om zich bij te warmen Met zijn bloote armen. Geef wat, houd wat, Tegen 't jaar al weer wat.
Zij antwoordde met eenen tranenvloed: "Janneken-lief, zwijg toch, om Gods wil! Ik sterf zelf van honger, mijn arm kind, en daar is niets meer in huis." "Och, moeder, ik heb zulke pijn in mijnen buik... een stuksken brood, och toe!"
Wie wil er honderd jaar, om zonder vrees voor de pijnen der hel, den god Bacchus te dienen? Allen riepen: Hoeveel vraagt gij er voor? Eene pinte, antwoordde Klaas, maar honderd vijftig jaar geef ik voor eene portie konijn. En een ieder kwam bij en betaalde aan Klaas pinten, kuite en muskens, hesp en konijn, en voor een ieder sneed hij een stuksken perkament.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek