Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 juli 2025
Door dit beletsel in hare smart getergd, borst Dakerlia in nieuwe tranen los. Zij zakte neder in eenen leunstoel en weende en snikte sprakeloos, zonder acht te slaan op de troostende woorden van Robrecht die, aan hare zijde zittende, een harer handen in de zijne hield gedrukt.
Daarop leî zij kruiselings, over de papieren van het huishouden heen, haar armen op elkaâr, kromde zich, zonk inéen, drukte haar gezicht in haar armen en snikte, eerst zachtjes, toen sneller, hijgende met een verdoofd kreunen, en eindelijk met lange ademhalingen, uitgeput. Een vreeselijke leegte werd haar heele wezen. Zij voelde alles wechgaan, alles haar verlaten. Zij schreide haar ziel leêg.
Jannetje nam het mandje van Gerrit in ontvangst, zei zacht: "Goeden avond, Gerrit!" stak hem de hand toe en ging het erf op. "Goeden avond, Jannetje!" zei Gerrit en bleef staan. Maar Jannetje was reeds in huis, en hem schoot niets anders over dan langzaam verder te loopen. "Dat is voorbij! Voor goed voorbij!" snikte Jannetje toen ze in bed lag. "Dat komt door die akelige Afscheiding!
"Och neen, neen, ik wilde met mijn broeder eene morgenwandeling doen hebt gij hem misschien gezien?" "Den luitenant, meent gij? Ja, dien ben ik tegengekomen, een eindje achter den lompenmolen." "Ik dank u!" snikte zij en sloeg den weg naar den molen in; haastig schreed zij voorwaarts. Daar zag zij het woonhuis reeds; daar lag de brug voorbij, voorbij! Daar in huis sliepen allen nog. Verder maar!
En overstelpt door de heerlijkheid van haar geluk reikte ze met haar armen hoog uit; liet toen zich neervallen op de donkere canapé, waar ze met het kind had gezeten, en snikte zalig, de handen voor haar gezicht.
En je zegt me, nu ik je vraag mijn vrouw te worden, dat het niet kan, dat het nooit kan. Is dat niet wreed van je? O, waarom verwijt je me dat! snikte zij. Zoo even zei je zelf: ik twijfel altijd, ik zoek altijd, ik weet nooit. Weet je dan nu zonder te twijfelen, dat het nooit zou kunnen zijn? Ben je daar dan zoo zeker van? Zal je geen berouw hebben, als ik weg ben, als het te laat is?
"Maria, jij bent een heilige!" "Ik ben gelukkig, nu ik weet dat je me gelooft..." "En toch..." hervatte de jonge man van toon veranderend, "ik heb hooren vertellen dat je gaat trouwen..." "Ja, dat is zoo!" snikte ze, "mijn vader eischt dat offer van me...hij heeft me lief gehad en opgevoed en 't was zijn plicht niet.
Rebecca bij 't dakraam, lei met 'r hoofd op de tafel te snikken. En onafgebroken-smartlijk klonk uit het bedgat het jammrend geweeklaag, het heftig gesnotter van den grijsaard. "Waarom huil je nou, Poddy? Kom nou", suste Eleazar: "hei-je geen dokter?"... "Nee", snikte de jood: "hellept niks, niks!"... "Zal 'k 'm roepen?" "Nee géen dokter geen dokter!".
En in het kussen kan je al je leed uitsnikken. 't Is alsof je kussen dan 'n beetje levend wordt en je woorden wel verstaat, alsof 't je troost in je leed. Henk snikte in zijn kussen totdat hij in slaap viel; en in zijn slaap snikte hij nog gedurig. Toen hij den volgenden morgen wakker werd, brandden zijn oogen nog, maar hij wist eerst niet wat er gebeurd was. Hij ging overeind zitten.
Is deze zwakheid een zondig vergeten van den plicht, de hemel zal mij vergiffenis schenken in aanzien mijner onderwerping aan zijn besluit." Robrecht had deze woorden op zulken lijdzamen, smartelijken toon gesproken, dat Witta de handen voor de oogen had geslagen en luidop snikte. "Ween niet, zuster lief", zeide hij, "er is niets aan te doen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek