Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 juni 2025
"Je bent mooi, Anna," zei hij. "Och kom, Henrik." "Je bent de mooiste in heel Wermeland." "Neen, dat ben ik volstrekt niet." "De mooiste op deze sledevaart ben je toch." "Neen, Henrik, dat ben ik ook niet." "Nu, maar de mooiste in deze slee ben je toch zeker; dat kun je niet ontkennen." Neen, dat kon ze niet. Want graaf Henrik is niet mooi; hij is even leelijk als dom.
En gekleed alsof er een kou van dertig graden heerschte reed hij naar de kerk. Hij meende, dat het knarsen onder de slee van de scherpe kou kwam. Hij meende dat 't witte schuim op den rug van 't paard rijp was. Hij voelde geen warmte. Van hem ging kou uit, zooals warmte uitstraalt van de zon. Hij reed over de groote vlakte ten noorden van Bro.
Bij de Samojeden rijdt de trouwlustige met dengeen die zijne aanstaande voor hem vragen zal, naar het huis der uitverkorene. De bruidwerver gaat binnen en brengt den vader of voogd der bruid, de aanvrage over. Gedurende dien tijd, moet de minnaar zelf daarbuiten in de koude bij de slee en de paarden blijven wachten, tot men hem de toestemming komt mededeelen.
't Knetteren van de sneeuw onder de slee klonk als de klachten der bedrogenen. Wat stoorden zij zich daaraan! Zij lag aan zijn borst, en hij boog zich over haar heen en fluisterde haar in 't oor: "Is er iets zaligers dan gestolen vreugde?" Een huwelijks-afkondiging. Wat beteekende dat? Zij hadden hun liefde. En de toorn der menschen? Gösta Berling geloofde aan het noodlot.
Alleen Corinna en de groene reissjaal, een kostbaar geschenk van juffrouw Ulrika, waren bedorven. Alles sliep in huis. Toen stond Gösta op, kleedde zich aan en sloop naar buiten. Ongemerkt haalde hij Don Juan uit den stal, spande hem voor de slee en wilde wegrijden. Toen kwam Anna Stjärnhök uit het huis. "Ik hoorde je uitgaan," zeide zij. "Toen ben ik ook opgestaan. Ik ga met je mee."
Zij gaat naar buiten, zet zich in de slee en rijdt weg. Háár vervolgde niemand, en niemand weet ook waar zij heen rijdt. Don Juan draaft den Brobyheuvel af, naar het toegevroren meer. Het fiere dier vliegt over den weg. Versterkend giert de ijskoude wind om de wangen van den rijdenden. De bellen klinken. Maan en sterren schijnen blauwachtig, wit ligt de sneeuw in 't rond en glanst en schittert.
Zijn woest hart zwelt van blijdschap, als hij merkt, dat de gravin beeft van schrik, zoodat haar tanden klapperen. Plotseling laat zijn ijzeren vuist haar los, hij staat op in de slee en zwaait met zijn muts. "Ik ben Gösta Berling!" roept hij. "Heer van tienduizend kussen en dertienduizend liefdesbrieven. Hoera voor Gösta Berling! Pak hem als je kunt!"
Met de grootste moeite bracht hij zijn paard tot staan; maar eindelijk gelukte het hem toch, en hij reed in vliegende vaart naar de oude vrouw toe. "Kom gauw in de sleê!" zei hij hard, want hij was boos op zichzelf, omdat hij de vrouw aan haar lot had overgelaten! "Je kon toch een enkelen keer wel eens thuis blijven, ouwe heks," zei hij. "Nu moeten zwartje en ik er aan gelooven om jou."
Zou dat nu staan of liggen? dacht-i. De arme jongen beet de tanden slee op z'n grift, en 't grift tot gruis... maar ach, 't ging niet. Hy was 'n oogenblik verwaand geweest, en werd daarvoor zwaar gestraft, want nu begon hy te gelooven dat z'n moeder gelyk had, toen ze zeide: "dat er van dien jongen nooit iets komen zou." Hy vraagde aan Leentje, of zy wist wat liggende en staande regels waren?
Hij houdt zijn paard in. "Zie eens, wat treft dat mooi," zegt hij. "Lieve juffrouw Stjärnhök, laat mij mijn reisgenoot naar uw slee overbrengen. Hij moet naar Berga van avond, en ik moet gauw naar huis." "Waar is uw reisgenoot?" Sintram maakt het zeil van de slee los en laat Anna een man zien, die slapend onder in de slee ligt. "Hij is een beetje dronken," zegt hij; "maar wat zou dat?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek