United States or Djibouti ? Vote for the TOP Country of the Week !
Toen het gelach even bedaard was, zei Hans, als om zich te verontschuldigen, half schreiend: "maar, paatje, Leni zei het toch." "Ja, ja, Leni zei het ook, ventje," en weer proestte oom Karel het uit. "'t Is maar een kip, een witte kip," brulde Dolf. "Is er, is er dan geen sneeuwwitje?" vroeg Hans. "En waar zijn dan de dwergjes, zijn er óók geen dwergjes?" vroeg Bob.
Op een nacht, toen zij lang over Lorenzo had geklaagd, die niet terugkeerde en zij ten slotte schreiend was ingeslapen, verscheen haar Lorenzo in den droom, bleek en geheel ontdaan met verscheurde en bebloedde kleederen en het scheen haar, dat hij zeide: O Lisabetta, gij doet niets dan mij roepen en treurt over mijne lange afwezigheid en gij beschuldigt mij wreed met uw tranen.
Zij verliet de kamer, doch Barine wierp zich aan de borst van haar vriendin, en riep half schreiend, half lachend uit: »Al moest ik ook altijd zoo bruin en krom blijven als de trouwe Aisopion, als hij mij zijn liefde maar niet onttrekt, zou ik door het vuur en het water willen gaan, ik zou.... o, Charmion, wat wisselt sneller in ons hart dan vreugde en smart?
Dan gilden ze "de ouwe! de ouwe!", smeten vruchten en stokken weg, sprongen uit de boomen, liepen door rotsen en struikgewas, en stonden niet stil voordat ze uit het bosch waren sommigen bleek en hijgend, anderen schreiend en maar heel enkelen lachend. De grootmachtigen. Wie waren de overheids-personen van 't dorp?
Blz. 180 Enfin nous nous expliquâmes: Eindelijk vond er een verklaring tusschen ons plaats: schreiend bekende zij mij een enkelen misstap, vrucht van hare onwetendheid en de sluwheid van een verleider, tegen het einde harer kindsheid gebeurd. Zoodra ik haar begreep, slaakte ik een vreugdekreet.
Schreiend liep hy heen, en koos 'n omweg om de straat te myden, waar lange Ceciel's vader 'n lappenwinkel "deed". Och, als ze gezien had hoe hy als 'n klein kind liep te huilen op straat... zeker, dat was èrger dan de broek boven 't buisje. Klaplooper, klaplooper! Hy ontmoette veel groote menschen die misschien ook klaploopers waren, maar ze huilden er niet om als Wouter. Klaplooper!
Onder dat ruwe, grove uiterlijk geloofde niemand dat er een hart aanwezig was. Padre Dámaso kon niet verder gaan, en verwijderde zich van het jongemeisje, schreiend als een kind. Hij ging naar de voorgalerij, om vrij te kunnen toegeven aan zijn smart, onder het lievelings-klimop van Maria Clara's balkon. "Wat houdt hij veel van zijn petekind!" dachten allen.
En Nesta rukte zich los, stampte op den grond en riep half schreiend: "Ik ben heelemaal geen driftkopje, heelemaal niet! En jij moogt geen leugens vertellen...." Maar Hedwig had haar bij de hand genomen en keek haar ernstig en doordringend in de oogen. Toen ging het blonde hoofdje langzaam naar beneden en de trillende lippen zwegen.
Désiré, die een eind verder in den tuin onder de struiken had liggen slapen en door den dief niet was opgemerkt was door de gil van zus, hoe zacht ook, toch ontwaakt en met een paar sprongen op den aanvaller afgevlogen, die hij in zijn been beet. Zus vloog overeind en rende luid schreiend naar huis.
En een oogenblik later was de verkooping weer in vollen gang. Gösta zat in de keuken te wachten en Mevrouw Gustava kwam schreiend naar hem terug. "Het hielp niet," zei ze. "Ik dacht, dat hij zou ophouden, als hij hoorde, dat Marianne ziek geweest was; maar hij laat ze doorgaan. Hij zou wel willen ophouden, maar hij durft niet om de menschen." Gösta trok de schouders op en nam afscheid van haar.