Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 juli 2025
't is de traan niet, die thands ons ontvloeit, Als wij 't gapende graf nog aanschouwen, Die het meldt hoe ons hart voor den vriend heeft gegloeid, Of hoe diep we in de ziel om hem rouwen. 't Is het blijvend gevoel, dat hij immer ontbreekt, 't Is de traan, dien wij levenslang weenen, 't Is de droeve herinnring, zoo teeder gekweekt, Als alle andere smarten verdwenen!
Zij verloor hem, doordat hij haar liefdevolle leugen tot waarheid maakte! En nu begon deze leugen zich te wreken. Ze moest rouwen, toen die overgave niet kon duren; terwijl hij haar rouw niet kon zien, haar klachten niet kon vernemen, daar hij zich aan het amoureuse verlangen naar Vrouwe von Stein had ontwrongen, meenend haar dus doende te dienen.
Voor de eene of and're loopbaan, of voor allen Was naar zijn oordeel Proteus recht geschikt; Hij vroeg mij, dat ik bij u aan zou dringen, Dat hij niet langer thuis zijn tijd verdroom'; Het zou hem in zijn ouderdom nog rouwen, Wanneer hij in zijn jeugd niet had gereisd.
Mi dunct dat mi mijn herte sal breken Van groten rouwe, die mi gaet an. Robbrecht: Ay oem, hoghe gheboren man, Waer bi sidi aldus ontstelt? De kersten coninc: Van rouwen benic alsoe ghequelt, Ic duchte dat mi mijn herte sal scoeren: Myn scoene kint hebbic verloren, Esmoreyt den sone mijn! Ay, ic en mochte niet droever sijn!
Omdat de Polen de lievelingen van mijn Volk hebben vermoord, Amalek. De visioenen. Bloed of rozen. Mijn hoofd duizelt. De wereld duizelt. En allemaal vogels fluiten. Mijn bloed fluit. O, de verslagenen van ons Volk. Zal ik uitgaan? De dag is zoo zwaar. De dag is zoo lang. Maar hij moet zwaar zijn en hij moet lang zijn. Wij rouwen om de verslagenen. O, wij zullen noch Polen noch Jeruzalem vergeten!
"Wat, mademoiselle Marie, bent u niet meer in den rouw?" "In den rouw?" vroeg zij; "en voor wie?" "Wat, weet u dat niet? Het is toch bekend genoeg die zwarte japon, die Jacques u gegeven heeft ...." "Nou?" "Wel dat was een rouwjapon: Jacques liet u om Francine rouwen." Na dien dag heeft Jacques Marie niet meer gezien. Die breuk bracht hem ongeluk.
Dats een dinc, dat mi niet en rout Noch emmermeer rouwen en mach, Want ic nie man op eerde en sach, Dien ic meer doeghden an, Dan ic doe minen lieven man.
LEANDER. Hoe, lachjer om? ik zweer dat zal je rouwen. Schryf dat ze lacht. JERONIMO. Ei, sla dat liever over, want Myn Dochter heeft noch, Heer, van trouwen geen verstand. LEANDER. Schryf, dat hy twemaal is gevallen in myn reeden. JERONIMO. Vergeef me dat, myn Heer; myn kind, ei, letter heden Toch wel op. LEANDER. Zwyg jy maar, haar zal geen leet geschien.
"Met uw verlof," zeide de Hopman: "ik moet naar de haven, om dat vaartuig te beknippen, hetwelk zoo vriendelijk is geweest, ons te komen bezoeken met meer waar aan boord dan noodig was." "Dat heeft den tijd," zeide de monnik: "volg nu slechts mijn last: of 't zou u kunnen rouwen. Gij weet, wie den aanslag ontdekt heeft."
Mijn klaaglijk Lied, van tranen zwaar, nu ga, En zoek opnieuw die maagdekens en vrouwen, Wier liefelijk vertrouwen Uw zusters menigmaal hebben verblijd. Nu ga! maar gij, die Droefnis' dochter zijt, Blijf gij bij hen, ontroostbaar, voortaan rouwen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek