Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 juli 2025
Met het vroomste gelaat van de wereld antwoordt de pandjesbaas: "Een eed? Met liefde, meneer! Met liefde! Twee zelfs!" "Dus u is er volkomen zeker van?" Verhagen fronst even de wenkbrauwen. "'k Wou, dat ik zoo zeker was van de honderdduizend, meneer." "En u, juffrouw, zou u er ook een eed op kunnen doen?" vraagt de procureur met nadruk.
"Sakkerloot! wat een bestiering, dat die jongen juist hier moest komen; de echte "krates" is dood; natuurlijk is hij dood, anders was hij toch wel door de oproeping in de kranten te voorschijn gekomen. We kunnen niets doen, voordat de jongen zelf gevonden is, heeft de procureur gezegd. Wel, 't kan niet mooier: de jongen is gevonden.
"Ik kan het niet helpen, mijnheer Krasser; 't is ook zoo'n grappige vent, en ik laat me villen, als het niet die pandjesbaas is, waar Janus van morgen van vertelde. U is er nog vet ..." "Ga op je plaats en gedraag je behoorlijk." Cornelis had goed gezien: 't was Philip Strijkman, die nu bij den procureur in het spreekkamertje zat te wachten.
"Je ziet wel, dat er van de erfenis niets komt. Hoe lang ben je er nu al over bezig?" "Over de vier jaren, God beter 't. Jij kost me al een kapitaal aan geld; en jou suffe jongen..." "Zeg, niet schelden, hoor! Die stumper is ongelukkig genoeg, en dat hij niet dol op je is, is waarachtig geen wonder..." "Die procureur Verhagen is eigenlijk de schuld van alles.
Eenigszins verward door de omgeving, de strenge blikken van den procureur en vooral door de woorden van Kobus, die juist "moeder, mooi hier, hé?" zegt, stottert zij: "Ja, ja, ziet u-u uwé, een eed..." En zich herstellend, vervolgt zij op vaster toon: "'k Heb 't kind zoo van de straat opgenomen, en ik ga alleen op hem af, weet u.
Het liefst zouden wij maar dadelijk getrouwd zijn; dat kon echter niet, omdat de procureur pas dood was. Hoewel ik bijna tweemaal zoo oud was en de arme jongen zeer slecht bij kas, trouwden we toch spoedig en wij leefden bijna twee jaar op mijn kasteel, meer als een paar beminden, dan als getrouwde menschen. Ons geluk duurde helaas niet lang, een longontsteking nam mijn besten Colifichini weg."
Wees zoo goed om aanstaanden Donderdag tegen elf uren ten mijnen kantore te compareeren, met den door u aangewezen erfgenaam en zijn pleegmoeder, ten einde met mij tot een regeling der zaak over te gaan. Gaarne had ik, dat u de onder uwe berusting zijnde papieren meebracht. "Met achting, UEd. Dw. Dienaar Verhagen, Procureur."
Evenwel had Thénardier, met zijn bewonderenswaardig instinct, toen zijn kwade luim verdwenen was, spoedig begrepen, dat het nooit goed is mijnheer den procureur des konings in beweging te brengen, en dat zijn klachten ter zake van Cosettes "ontvoering" vooreerst het gevolg zouden hebben op hem, Thénardier, en op vele duistere zaken, hem betreffende, het scherpe oog der justitie te trekken.
't Is dus eenigermate voor haar een uitkomst, als de procureur zegt: "Cornelis, laat deze heer en juffrouw uit." Als zij vertrokken zijn, keert de heer Verhagen zich half om naar Krasser en zegt: "Er is mij iets niet klaar in deze zaak; wat, weet ik niet recht, maar je moest eens laten informeeren, wie die juffrouw Blommers eigenlijk is." "Best, meneer!"
Bij het woord "oome" is het alsof Dorus zich plotseling iets herinnert; hij brengt de rechterhand aan zijn hoofd, denkt een oogenblik na, als zocht hij in 't vèr verleden, en zegt dan: "Ja! zoo is 't: Oome!" Verwonderd ziet de procureur hem aan. Hij houdt nog altijd het portretje in de hand en keert het om, als Dorus zegt: "'k Herinner 't mij, meneer!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek