Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 juni 2025
Er is en blijft iets onreins in zulk een zaak...." "Pardon," zeide Lewin, "gij vindt het onrechtvaardig, als ik vijfduizend roebel krijg en de boer er slechts dertig verdient. Het is onrechtvaardig, dat voel ik, maar...." "Inderdaad!
Suze, zoo onverwacht door Barend aangesproken, en, in presentie van dien jongen burgemeester tot spelen uitgenoodigd 't geen ze voor hem in 't geheel niet durfde kreeg ook een kleur en zei: "Wel neen Flitz," en had er gaarne bijgevoegd: We zitten zoo prettig! De heer des huizes bespeurde nu eerst dat Flitz zijn rug te zien had, en wendde zich links, met een: "Pardon vriendje."
Ja, leugenpak!" krijschte hij in de hoogste tonen van zijn faussetstem, "en de journalisten zijn bandieten en prutsschrijvers." "Maar toch, mijnheer Mouton ...." "Ja, bandieten," ging deze voort. "Zij zijn de oorzaak van alle ongelukken in de wereld; zij hebben de revolutie en de assignaten gemaakt; bewijs: Murat." "Pardon," viel Rodolphe hem in de rede; "u bedoelt Marat."
"Ah bah! zet er u toch geen gal van, jongmensch.... 't is om te lachen.... lachen, lachen.... meer waard dan de vrees, die de patroon.... pardon.... monsieur Crépieux, ons zooeven aanprees.... leer lachen.... Bah, daarvan komt al mijn kwaad.... ik deed het nooit genoeg.... Zeg zelf, wat baat het mij nu, lachen te kunnen.... en wat scheelt het een ander als ik vroolijk ben.... u, par exemple.... over uw Holland, en pour cause...."
Daar ik meende, dat het een belangrijke zaak was, ging ik mijn meester roepen. "Pardon," zei ik, "ik zou uw rust niet gestoord hebben, maar het betreft een zaak van gewicht." "Wat moet je van mij?" viel hij mij norsch in de rede. "Mijnheer," zei toen de jongen, die met mij was gekomen, "ik heb u een brief, te overhandigen van don Lopez de Valesco."
"Maar kind, dat waren immers Peters meubelen, dat kon je toch wel weten." "O, zoo! ik wist niet, dat Peter 't heele ameublement krijgen zou. Wist jij dat, Maarten?" "Neen maar Frederika, hoe kun je nu zoo praten," riep Juffrouw Kruse en probeerde te lachen. "'t Waren natuurlijk enkel de meubels, die hij altijd boven in zijn kamers heeft gehad." "Neen, pardon Moeder, dat was 't niet."
Dit zeggende stak zij de straat zoo driftig over, dat zij bijna onder de wielen van een voorbijgaanden vrachtwagen kwam, en toen tegen een deftig oud heer aanbonsde, die hoogst beleedigd keek, en 'pardon! zei.
Het volk had op dit "generaal pardon," zooals het genoemd werd, groote verwachtingen gebouwd, doch het werd op de pijnlijkste wijze teleurgesteld, want in de oorkonde der amnestie werden zoovele uitzonderingen gemaakt, dat de uitzondering tot regel verheven werd en dat de bloedraad, evenals te voren, de macht bleef bezitten om elken Nederlander ter dood te brengen.
"Wilt gij uw licht aansteken, Mijnheer?" "Pardon, Mijnheer! ik wacht op mijne kaars en mijn sleutel: men zal ze mij zeker dadelijk brengen." "Ah zoo!" zeide de Heer: weg ging zijn hoofd; de deur ging dicht en ik stond weer in 't donker. Toen hoorde ik boven aan de trap zware rusie. "Dat is hier niet pluis," dacht ik, "hoe zal dat afloopen?" Eindelijk kwam de knecht beneden met licht.
Pardon!" roept Frederik. "Waarom loop je onder den beuk vandaan, waar ik je had neêrgelegd? Dezen keer zal ik je op mijn' manier trakteeren; mamsel Westphalen is hier niet bij," en dit zeggende sneed hij hem de knoopen van zijne kleêren af; "en nu, allons, en avant!" En zoo gaat het dan nu voorwaarts door Demzin naar Pinnow heen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek