Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 mei 2025
Toch spring ik behendig en vroolijk van tak tot tak in de hoogste boomen, 't geen veel vermoeiender is dan kalm over den beganen grond te wandelen. Laten we eens doen wie het eerst bij dien beuk is; je zult zien, dat je moeheid dan over gaat." "O neen, neen," zei Bobo op klagenden toon, "daar geloof ik niets van!"
Daar steeg zij af, bond den bles aan een jongen beuk, en daalde, haar sleep over den arm, in de groote kom van zand, die men op de Horze algemeen den Witten Kuil noemde. Het zand korrelde af onder haar tred; blokken zand vielen naar beneden en lieten een roodachtige kleilaag, waardoor de wortels der boomen heendrongen, zichtbaar.
Altijd ontdekten Tristan en Isolde weer nieuwe schoonheden in het landschap, dat hen omringde, 's Morgens liepen zij op bloote voeten over het bedauwde gras, waar hunne voetstappen blauwige sporen nalieten; tegen den middag zochten zij de schaduw en vlijden zich neder onder de breede kruin van een beuk, of, als de hitte al te drukkend werd, namen zij een bad in het koele water van een beekje en lieten zich door zon en wind drogen.
"Waarom is hij van den beuk weggeloopen om naar den pijnboom te gaan?" "Dat heb ik hem willen vragen; maar hij stoof mij zoo gejaagd voorbij, dat ik er den tijd niet toe had. Als hij komt, zal hij het u misschien zelf wel zeggen." "Waarom hebt gij eerst koers gezet op den pijnboom aan?" "Omdat ik het voor een denneboom hield.
Reeds hier is het schoon; doch verder. Steeds volgende het immer kronkelende stroompje ter rechterzijde, is het niet langer een mastbosch dat uw pad beschauwt. Zie, de blanke abeelen ze stoeien dooreen met beuk en met eik, hier opschietende uit het dichtst geblaart, daar met den ruig bemosten voet in den groenen oeverzoom.
In stede van naakte takken alleen, draagt eik en beuk en al wat boom mag genoemd worden, thans een frisch en jeugdig groen, waarop de oogen, die nog schemeren van zooveel sneeuwtooneeltjes, met wellust blijven rusten.
Volgens oud gebruik brachten de kleinen bloemen en kransen, door henzelf gevlochten, aan den voet van dien beuk of hechtten ze aan zijn takken. Men mompelde iets van de verschijning van feeën bij dien boom en van wonderdadige geneeskundige kracht van het water van de beek, maar die praatjes waren verdacht en riekten naar den mutserd.
Het onderstuk, de schoot, dien men in Kadzand het "zet" noemt, is buitengewoon lang; de beuk ziet men in 't geheel niet. Een satijnen schort wordt hierbij gedragen, en hoewel de rokken niet zoo talrijk zijn als op Walcheren, kan men toch aan de vrouwenfiguren zien, dat men die meer in aantal draagt dan noodig is tot bescherming tegen de koude.
"En ik ben immers het eerst weder hier?" "Dat zie ik." "Heb ik niet, in plaats van driemaal, vijfmaal de ronde om den boom heen gedaan?" "Waarom twee keeren meer?" "Louter uit genegenheid voor het Springende Hert. Toen hij er eens omheen was geweest, is hij weggeloopen; daarom heb ik het de twee keeren gedaan, die hij in den steek had gelaten, opdat de beuk niet over hem te klagen zou hebben."
"Hoe zoo?" "Dat zal ik u aanstonds zeggen. Wat een soort van boom is dat toch, waar wij driemaal omheen moeten dansen?" "Een beukeboom." "En kijk nu eens een goed eind verder links; daar staat ook nog een boom, maar bijna tweemaal zoo ver. Wat is dat er voor een?" "Een pijnboom." "Mooi. Waar moeten wij dus naar toe loopen?" "Naar den beuk."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek