United States or Denmark ? Vote for the TOP Country of the Week !


We zouden om de noordpunt van Halmaheira varen en den nacht in een beschutte baai van de Loloda-eilanden voor anker gaan, om den dageraad van den volgenden dag af te wachten, daar strenge orders den kapitein verboden zich 's nachts met het kleine vaartuig op zee te wagen. Nog in ander opzicht was het me niet onwelkom, de sfeer van Tobelo voor korten tijd vaarwel te kunnen zeggen.

»Welnu, volbreng dan stipt mijne orders... ik zal mij dan daar bij u vervoegen." »Ja, meester." »Maar, waarom doet gij al die vragen? Gij schijnt angstvallig." »Men kan nooit weten; het geval kon zich voordoen, dat Gilbert, de zoon van master James Burbank, dat Mars, de echtgenoot van Zermah..." »Wees toch gerust!" »Ja maar..."

Meneer, mevrouw, de dochter uit 't huis verdwenen de deur op slot en Kobus die orders had z'n mond te houden.... "Nou, Pièt," dolk-stak mevrouw: "wat zeg je daar van?" "Ik zeg niks," zei hij geslagen: "'t wordt 'n miserabele historie. Misschien beleven we de oplossing niet." "O, o," snikte mevrouw, haar tranenloop van den nacht hervattend: "zoo troost-ie je zoo troost-ie je"....

Daar onze held nog geen orders had gekregen wat hij eigenlijk moest uitvoeren, bleef hij met Mesty beneden. "O, Massa Rustig, wat houd ik toch veel van u!" zei Mesty.

»Mijnheer schijnt het in den Haag slecht getroffen te hebben," sprak Claudine met een fijn glimlachje. Zij had er zeker pleizier in de afwisselende uitdrukking op dat sprekend gelaat gade te slaan. »Nogal!" riep hij knorrig, »tot de knechts in de logementen toe, geven u geen antwoord of voeren uwe orders slecht uit als men ze niet verkiest in 't Fransch te geven.

Nog waren de meeningen verdeeld, toen Jozef den knoop doorhakte door het voorlezen van een brief van den Keizer uit Rheims van den 16en Maart: "Broeder, overeenkomstig mijn mondelinge bevelen aan u en in den geest van al mijn orders, moogt ge in geen geval toelaten, dat de Keizerin en de Koning van Rome in 's vijands handen vallen.

De officier van de wacht sloeg aan en vroeg den kapitein of hij maar het sein voor het middagmaal zou laten geven, de kapitein sloeg aan en zei: "Als 't u belieft." De adelborst kreeg nu de noodige orders en bracht ze, met de hand aan den hoed, aan den opperbootsmansmaat over, die eveneens aansloeg en terstond daarop een paar stooten op de fluit liet hooren.

Ik dankte hem voor zijne welwillendheid. Hij gaf toen eenige orders aan Skysail, den eersten officier, en verzoekende om voor hem de giek te doen gereedmaken, bood hij mij aan, met hem naar den wal te gaan. Dit was inderdaad een gunstbetoon, dat nog nooit aan boord aan een der officieren was bewezen, en iedereen kwam dan ook boven, om het te zien.

Het weergalmen van de fluit der verwachte stoomboot maakte hieraan plotseling een einde. Iedereen kwam in beweging, ik zelf niet het minst, want weer heette het vertrekken en nog laatste orders geven en een laatste hand leggen hier en daar.

In afwachting daarvan moet ge mijn intendant maar volgen, die mijn orders, u betreffende, heeft ontvangen." Ik gehoorzaamde, Fabricius achterlatende met den graaf en Cupido. De intendant nam mij mee naar zijn kamer en was zeer beleefd. Hij liet een kleermaker halen, die mij een uniform moest aanmeten, zooals de officieren droegen. Daarna zei hij: "Voor uw kamer zal ik zorgen. Hebt ge al ontbeten?