United States or Cuba ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Ik ben bij Tom geweest op zijne kamer, ik heb hem hooren zingen, en tante Dina heeft mij eten gegeven." "Zoo! Hebt gij Tom hooren zingen!" "Ja. Hij zingt zulke mooie dingen van Nieuw-Jeruzalem, en de heerlijke engelen en het land van Kanaän." "Dat is nog veel mooier dan in de opera, niet waar?" "Ja, en hij zal ze mij leeren." "Zanglessen? Zoo, gij begint te vorderen."
Lieve hemel! zelfs in de liefde is het niets dan een fyziologisch verschijnsel. Het heeft niets met onzen wil te maken. Jonge lui willen trouw zijn, maar blijven het niet; oude lui willen ontrouw zijn, maar kunnen niet; dat is alles wat je er van zeggen kan. Ga van avond niet naar de opera, Dorian! zei Hallward. Blijf bij mij dineeren. Ik kan niet, Basil. Waarom niet?
Zijn aangebedene was met geen mogelijkheid tot heldin te maken van een opera, en hij moest het opgeven met een: "Ze is de plaag van mijn leven!" en een ruk aan zijn kuif, zooals een wanhopig componist past.
Men kan de plooien van hun bruin tricot zien, dat aan de ellebogen met wit garen gestopt is. Daarna gaan wij naar de opera en treden er met de claqueurs binnen. De claqueurs in de opera zijn zeer goed ingericht. Met de claqueurs van de kleine schouwburgen zou ik niet willen gaan. Verbeeld u, dat men in de opera voor het klappen twintig sous betaalt; maar dat is dom.
De degen, dien hij aan de verkeerde zijde had vastgemaakt, was voor zijn lengte omstreeks een halven voet te groot, zoodat alles te zamen niet kon nalaten een potsierlijken indruk te maken, en den binnentredende veel overeenkomst deed hebben met een figurant of koorzanger eener opera uit den tegenwoordigen tijd.
Daar was niets, dan eene nieuwe opera in de Haagsche komedie, of een bijzonder feest te Scheveningen of in den Haarlemmerhout, dat hem van deze geregelde levenswijs in iets deed afwijken; totdat hij ruim drie jaren vóór deze ontmoeting met Torteltak, daar zijne hospita gestorven was, en hij tegen den last van nieuwe kamers te huren opzag, naar Frankfort was vertrokken, omdat hij hoorde, dat men in het logement de Zwaan aldaar zoo goed als te huis was.
Van dit verhaal wordt een roman gemaakt, of een tooneelstuk. Het vorige jaar was »Jozef en Potifar's vrouw« de clou van de tooneelwereld. De nieuwe opera had succes, straks na den oorlog keert dat succes weer terug; de muziek is verleidelijk-mooi, de strijd tusschen de vrouw en Jozef boeit, de reine jongeling wordt bedreigd door de netten van de sluwe, schoone vrouw.
Ik zal u eens meenemen naar de Fransche komedie, als men een mooie opera geeft. Clara. Ga je nooit naar de Duitschers? Caroline. Ja! ik ben er verleden winter een paar keer geweest, maar dat is mij te geleerd; en ik ken er niemand. Louise. Oom wil niet hebben, dat ik naar de Fransche komedie ga; hij zegt, dat zij daar zulke indecente stukken geven.
Marcel, die vrij ongerust was, zocht haar. Na een uur zag hij haar aan den arm van den jongen man en een van haar lievelingsliedjes zingend, uit het café van de Opera komen. Toen zij Marcel, die met zijn armen over elkaar in een hoek stond, zag, wierp zij hem een afscheidsgroet toe en zeide: "Ik kom terug." "Dat wil zeggen: wacht niet op mij!" vertaalde Marcel.
Gelukkig hadden zij hun plaatsen op het balkon, vlak bij het tooneel; hij.... o, hij had haar zeker in de opera opgemerkt; hij zou haar nu een teeken geven, hij had haar lief.... de waaier van Bucchi!.... En Eline had zich illuzies geschapen zonder eind; haar hartstocht vulde haar ziel meer en meer met een tweede, denkbeeldig, fantastisch bestaan, waarin Fabrice en zij held en heldin waren; een roman van onwaarschijnlijkheid en zich steeds al meer en meer opschroevende romantiek....
Woord Van De Dag