Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 30 juni 2025
»Nee, Dutulu, toen hij zeven dagen geleden van hier wegtrok, was mijn broeder gezond en wel, en het is op zijn verzoek dat ik sedert, elke avond hierheen ben gekomen om je te ontmoeten. Hij gelastte me, je uit naam van Panda en van hemzelf te zeggen, dat de grote Olifant onraad moet hebben gemerkt. Op de dag vóór zijn vertrek, liet Dingaan Panda roepen.
Jan kroop er door, toen Dik, en daarna Piet. Nu stonden ze in den tuin van den burgemeester, 't Was pikdonker geworden, zoodat Dik en Piet bijna niet konden zien, waar Jan liep. Niemand had er ook erg in, dat Flipsen aan den anderen kant van de haag langzaam naderbij sloop. "Blijft maar dicht achter me," zei Jan Vos zacht. "Hier is een smal pad. Je merkt toch geen onraad?"
Maar Esplandian was getuige van den opmarsch hunner troepen, toen hij op weg was naar Lisuartes hoofdkwartier, en hij reisde oogenblikkelijk terug naar Amadis, om hem te waarschuwen, dat er onraad dreigde. Bij dit bericht begaven Amadis en Koning Perion zich dadelijk op weg, om de uitgeputte troepen van Lisuarte bij te staan.
Mijne stelten moet ik terug hebben, dat begrijp je, vooral nu mijnheer Denappel dien wedstrijd organiseert. Zeg Dorus, houd jij hier met den verrekijker de wacht voor het raam, en als je onraad ziet, laat je ons gewone signaal hooren, dan kies ik dadelijk het hazepad. Doe je het?» »Natuurlijk, dat spreekt van zelf.» »Goed! Dan ga ik. Goed uitkijken, hoor!
We strekken een arm uit, zoeken de beenen van een geen onraad vermoedend dienstmeisje, knijpen haar plotseling in de kuiten en stooten daarbij een woedend geblaf uit. De meid gilt het uit van schrik. Ze springt op en de heele klandisie komt in tumult. Zelfs vloeken er sommigen. De stijve winkelier raakt een oogenblik zijn kalmte kwijt. De schalen schokken in zijn hand.
De wakkere Bevelhebber, aan wien de zorg voor de stad was toevertrouwd, Van der Does, had zich in den nanacht voor eenige oogenblikken, geheel gekleed, in zijn armstoel ter ruste gelegd, toen hem werd gemeld, dat een paar knapen hem verlangden te spreken. Hij rees op, gelastte dat men hen bij hem zoude laten en herkende in de binnenkomenden, Schaeck en Berkhey. "Is er onraad?" vroeg hij.
De inboorlingen, die nog al eens moeten kampeeren in de buurt om hun troepen, lieten de bewaking van het dorp aan enkele gewapende personen over, die in geval van onraad de oorlogstrommel roerden, om de bewoners op te roepen. Tegenwoordig, nu er veiligheid heerscht in het Zuiden, hebben die voorzorgsmaatregelen hun beteekenis verloren, en de overwelfde torens vallen in puin.
Ik zag 'er by de twee honderd op een veld van Suiker-riet, al waar zy groote verwoestingen aanrigtten. Deeze doorslepen dieren zetten schildwagten uit rondom de plaats, alwaar zy stroopen, om op het vernemen van onraad gerucht te maken; en ik ben getuige geweest van de oplettenheid en het verstand, waar mede zy, die met die zorge belast zyn, zig van dezelve kwyten.
De andere twee hielden insgelijks halt, en luisterden in de grootste spanning. Toen alles rustig bleef, vroeg Old Shatterhand zacht: "Is er onraad?" "Neen, maar toch een mensch!" antwoordde de Apache. "Waar?" "Hier bij mij, vlak voor mij, in mijn hand." "Houd hem goed vast! Laat hij niet schreeuwen!" "Neen, hij kan niet schreeuwen; hij is dood!" "Hebt gij hem gewurgd?"
Ze zit nog steeds op hetzelfde plaatsje." Beiden stapten toen voorzichtig in de goot. Bob vooraan, voetje voor voetje, gingen ze op poes af. Julia bemerkte eerst niets, maar toen Hans en Bob op ongeveer vier passen genaderd waren, scheen ze onraad te bespeuren, tenminste ze verliet haar plaatsje en liep verder. "O, Hans, als wij haar nu maar kunnen krijgen," zei Bob half schreiend.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek