Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 oktober 2025
Evenwel is zij zich van een anderen misstap bewust, zoodat ze, na een slapeloozen nacht, in den vroegen winter-uchtend voor haar stoel neerknielt en bidt: "O Lieve Heere Jezus! wa'k oe verzuuken mag, loat 't niet uutkommen, nee!
De vrouw in de herberg is reeds op; zij zal naar de kerk gaan... Wacht! eerst nog even naar de zieke kijken. Met 't kerkboek in de hand gaat zij naar boven. "Bim Bam! Bim Bam!" "Zou ze nog sloapen? 's Is zoo arg stille doarbinnen; dien bult is zêker ôk in in sloap gevallen. Loat ik gauw êns kiêken...." "Bim Bam! Bim Bam!" "Zij de al wakker, juffer? Za'k moar êns bie oe kommen?
Ook kan men het haar- of nagelknipsel van den zieke, of een briefje met zijn naam in een opzettelijk daartoe geboord gat in den boomstam steken. Niet zelden spreekt men hierbij het rijmpje: Olde Marolde Ik hebbe de kolde, Ik hebbe ze noe, Ik geve ze oe, Ik bind ze hier neer, Ik krijg ze niet weer.
"Zoodat gij u, over 't geheel, beter bevindt dan laatst," zeide de Jonkvrouw met een zachte en vriendelijke stem tegen de bedlegerige vrouw. "Ongelijk beter, Freule!" was het antwoord: "en ik mag het wel voornamelijk dankweten aan oe vriendelijkheid. Ik hoop morgen op te komen, zoo alles welgaôt: en dan, met Gods hulp, aanstaônden Zundag mijn iersten kerkgang te doen."
"Bekommer oe niet," riep de vrouw des huizes uit hare bedstede: "'t spijt mij maôr, dat ik oe niet helpen kan en dat ik juist op mijn bed moet liggen: nu, als oe op een aôre keer wederom komt...." "Dan hoop ik u fiks en gezond te vinden," zeide de reiziger, haar volzin voleindigende; "maar daar komt moeder al weder terug; houdt u toch niet langer om mijnentwille op, goede vrienden!
'k Heb êrst gedocht, dat dien bult ók een kiend van oe was. 't Het er veul van alsof ge nog meer van hum holdt als van de anderen; 't liekt ook zoo'n bedoard, stil jeungske," zoo snapte de kasteleines, als zij haar gast bezocht.
Itzik vertelde, dat ie er ies bij nao fermilie, op een brulfte, slaopen had, vier en 't negentig treeën in de heugte. Jaaije zee: »jonge Itzik lao we 't op de helfte maoken, want in 't optellen, dat hek mangs e markt, vergisse ie oe wal is een enkele keer, namentliek dai je in de drokte zekt, zeuven en zeuven is zestiene en vief is drie en twintig."
Frerik had nooit gestudeerd in de taal der oogen, en zou daar niets van begrepen hebben, ware het niet dat hij, toen de hand van het meisje in de zijne rustte, gedacht had: En mo'k dan ook van óu vort! za'k oe drie moanden lang niet weerzien!
Duvelken! zeit hum: ik beveel oe, houdy mijn keerse vast: en het duvelken was zoo veraltereerd en perflext, dat hum de keerse oet den kandelaôr nam en den Prior lichtte. Nu liep de keerse sterk of en het smeer droop het duvelken op de vingers, zoodat hum wel ebulkt en ekreten zoude hebben, maar hum dorst niet om den Prior.
"Moar dan zal ik oe wel vasthouwen," hernam Paul snel: "'k Bin 'r niks bang veur, en 'k geleuf zelfs da'k oe best droagen kan."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek