United States or Bahrain ? Vote for the TOP Country of the Week !


't Heeft niets te beteekenen. Tenminste...." "Tenminste....?" "Nu ja, tenminste.... 't Is over zaken, en de zaken behoeven 't vrouwtje niet te verontrusten." "Als ze dan 't genot van mijn besten man ook maar niet vergallen. Zeker weer die nare majoor?" "Nee Eva." "O gelukkig! Nu, ik ben verder niets nieuwsgierig. Mijn knappe August zal er wel komen zonder 't hoogwijs advies van zijn wijfje.

Zonder het te willen, had zij wel moeten hooren, wat er gezegd was en met fonkelende oogen, driftig, geheel buiten zichzelf, riep ze uit: "En ik wou dat ik dadelijk terug kon gaan, van avond nog, nu, terstond! Ik wou dat ik nooit, nooit hier gekomen was in die nare, groote stad en bij jullie, die .... die .... heelemaal geen gevoel hebt!

James Gazette, als ge 't lezen wilt." "Goede Hemel, Geoffrey! Hoe kunt ge verwachten dat ik al dat gezeur zal lezen terwijl ik mij kleed?" "Dat verwacht ik ook niet van u, Honoria, alleen, zooals ik zeg, heb ik de zaak gewonnen en nu zal ik werk in overvloed krijgen." "Zoo? Dat hoor ik met genoegen. Misschien kunnen we dan wel van die nare eerste verdieping afgaan. Zie je wel, Anne!

De eerste kennismaking met de bevolking van Portugal strekt geheel tot haar voordeel; wij, vooral onze rijwielen, zijn wel het voorwerp van nieuwsgierigheid, maar de belangstelling blijft bescheiden, en wij worden niet lastig gevallen, als in Spanje, door een bende kleine bedelaars, gonzende, nare vliegen, die met vasthoudendheid den toerist vervolgen en hem zijn genoegen bederven.

Deze ontwaakte en vroeg gemelijk: "Is 't al tijd om te huilen?" "Nog niet. Maar je mag niet slapen, nare meid!" Van het tweede deel der preek in 't Tagaalsch bezitten we geen enkele aanteekening. In deze taal improviseerde Padre Dámaso.

Eva heeft nog tweemaal gedanst, eens met den baron Narwal, en eens met den majoor Kartenglimp; met den laatste de wals, waarin aan 't slot dat nare geschetter kwam. Het gemakkelijke rijtuig uit De Gouden Arend voert Helmond en Eva huiswaarts. 't Is zoo heerlijk rijden na zoo'n feest, en aardig is 't ook, ze zitten half liggend nog zoo vertrouwelijk in dat rijtuig alsof ze pas geëngageerd waren.

In een oud Japansch boek vindt men een aantal booze droomen vermeld, zooals twee slangen, ineengestrengeld, een vos met de stem van een man, kleeren met bloed bevlekt, een sprekenden rijstpot en nog meer andere. Als een Japansche boer uit een nare nachtmerrie wakker wordt, roept hij: "O Baku! verslind mijn boozen droom."

Daar achter, op een wintersneeuwnacht zooals deze, had de arme vrouw gelegen waarvan Dons vertelde. Zij huiverde. O, die nare verhalen, wat had het haar aan 't hart gegrepen! Wat was er strijd, armoede en lijden op de wereld! Wat was háár lot gelukkig vergeleken bij dat van zooveel anderen! Plotseling dacht zij aan mejonkvrouw Anna. Ook die was niet gelukkig. Waar zou ze zijn op 't oogenblik?

De nare geluiden van den stomme vermengen zich met de smartkreten en de verwenschingen, die door Santjes beleediger worden uitgestooten; maar hoor! ook te midden van dat rumoer op't anders zoo mooie en vrêjege plekske, klinkt nog een andere stem: 't Is Santje, die opgestaan, haar Kees zeer dringend vermaant om los te laten en liever bij haar te komen: "Kees!

En dan: nooit behoefde ze nu meer te zoeken. O, dat nare zoeken, wat ging daar vroeger een tijd mee heen, en wat maakte het haar onrustig en verdrietig. Alles, wat ze noodig had, lag nu voor de hand. "'t Is net," zei Ida soms, "of ik wel tweemaal zooveel tijd heb als vroeger." "De dagen zijn zeker langer geworden," zei 't vrouwtje dan lachende. En dan op school was 't ook veel prettiger geworden.