United States or Singapore ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ik wilde, nu ze me niet konden liefhebben, dat ze tenminste iets nuttigs van me zouden meekrijgen, dat ze later met minder bitterheid aan me terug zouden denken. Er waren geen boeken in 't Tagaalsch, behalve de katechismus: al 't overige was in 't Spaansch. En dan, wat waren dat nog voor boeken?

Toen ze trouwden, verstond zij nog Tagaalsch en kon zich verstaanbaar maken in 't Spaansch, nu, in den tijd van ons verhaal, sprak ze geen van beide meer: ze had een groote liefhebberij opgevat voor gebarentaal, en daarbij bezigde ze de luidruchtigste en raakste. Sisa trof het dus, dat ze haar niet begreep.

"Dus, Don Santiago, zegt u maar aan uw nicht dat ze de zieke moet voorbereiden op de communie van morgen. Ik kom vanavond om haar absolutie te geven voor haar zondetjes..." En ziende dat tante Isabel uitging, zeide hij haar in 't Tagaalsch: "Bereidt u uw nichtje voor, dat ze vanavond moet biechten. Ik zal haar morgen het viaticum brengen, daar zal ze spoediger door herstellen."

De nachtvogel verlaat zijn eenzaam schuil-oord, de holte in den ouden boomstam, en verstoort de weemoed der wouden..." "Nee, niet zingen", riep de vrouw van den alférez, nu in uitstekend Tagaalsch, terwijl ze zenuwachtig opstond. "Zing niet meer! Die woorden doen me pijn!" De krankzinnige zweeg.

Dat bosch werd geëerbiedigd: vreemde overleveringen deden er de ronde over, maar 't waarschijnlijkste en daarom juist het minst geloofde en bekende, schijnt het volgende te wezen: Toen het dorp nog een ellendige hoop hutten was, en daartusschen nog weelderig het gras opschoot, in de tijden dat er 's nachts herten en wilde zwijnen kwamen, verscheen daar op een dag een oude Spanjaard met holle oogen, die vrij goed Tagaalsch sprak.

Hertegewei, schedels van wilde varkens eenige met lange slagtanden versieren de landelijke woonstede. Daar huist een Tagaalsch gezin dat zich wijdt aan jacht en houthakken. In de schaduw van een boom maakt de grootvader bezems van de middennerf van palmbladeren, terwijl een jongmeisje kippeneieren, citroenen en groenten in een mand legt.

De oppasser liet zich ontvallen: "Wel, ze kent waarachtig Tagaalsch!" en hij stond vol verbazing zijn meesteres aan te kijken. Deze begreep dat ze zich verraden had. Ze schaamde zich, en daar haar aard onvrouwelijk was, nam de schaamte den vorm van woede en haat aan. Ze wees den onvoorzichtigen oppasser de deur, en sloot deze met een trap achter hem.

De alféreza kuchte, gaf den soldaten een teeken dat ze heen konden gaan, en de zweep van haar man van een spijker aan den wand nemende, zeide ze op onheilspellenden toon tot de krankzinnige: "Kom, nu zingen!" Dit ging in dooreengehaspeld Tagaalsch en Spaansch. Sisa begreep haar natuurlijk niet, en deze onwetendheid bezwoer haar toorn.

Om negen uur waren de straten reeds donker en verlaten. De olie-lantarens, die iedere bewoner moet ophangen, verlichtte nauw een kring van een meter straal: ze schenen aangestoken, om te laten zien dat het donker was. Twee guardias civiles stapten in de straat op en neer, dicht bij de kerk. "'t Is koud!" zei de een in 't Tagaalsch, met een Wisajasche tongval.

De verzen die 't ventje voordroeg waren in 't Latijn, Tagaalsch en Spaansch, en oogstten veel bijval, al verstond men er weinig van. Daarna zette de stoet zich weer in beweging: Sint Jan vervolgde zijn lijdensweg. Toen 't beeld der Maagd voorbij Capitán Tiago's huis kwam, begroette een hemels gezang het met de woorden van den aartsengel.