Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 3 juni 2025
Een jongen, die aan 't boschbessenplukken geweest was, bracht drie of vier van die nare kevertjes mee, zonder naam bij elk buitenkind bekend, die dezelfde gewoonte als de bunsing hebben, een ondraaglijken stank te verspreiden, wanneer ze lastig gevallen worden, in de meening dat hij iets had gevonden waar ons beestje geen raad mee zou weten; maar K'dunk slokte ze op, alsof 't een versnapering was om haar eetlust op te wekken.
Liesje wou natuurlijk altijd de spelletjes kiezen, die er gespeeld zouden worden. En de schoolmeisjes zeiden niet: "Och, laat Liesje maar den zin hebben, ze is ook eenigst kindje." Neen, de schoolmeisjes zeiden: "Je kunt niet altijd je zin hebben', speel ook eens, wat wij prettig vinden!" Dan vond Liesje de meisjes "nare kinderen," maar zelf was ze niet naar, och, neen.
Die vriendelijke, oude man en dat dubbeltje verzoetten voor hem eenigszins de nare gedachte, dat hij nu, buiten zijn schuld, niet naar school kon. Zonder te kijken naar een paar honden, die om een weggeworpen been vochten, snelde hij den hoek om langs de bloemmarkt.... Hé, wat stonden daar mooie bloemen! Geraniums, fuchsia's, rozen, petunia's, aäronskelken, reseda's....
Diegenen, welke zich lang met bittere smart gevoed hebben, verlustigen zich in nare dromen, en, alsof de wezenlijkheid hen niet genoeg doorgriefde, scheppen zij zich nog spoken, die hen meer bedroeven: zo ook deed de ongelukkige Machteld.
En, een nare kreet klonk er door het vertrek: die aanblik was te smartelijk voor den verlaten echtvriend; hij snelde ter deure uit; maar toch, zijn zoontje klokte en klokte voort; en toen het kind ten laatste verkwikt de oogjes sloot, toen was het alsof er een dankbaar lachje om zijn lipjes speelde; immers hij wist het niet dat de boezem waaraan hij was ingeslapen, niet de boezem zijner moeder was.
Ze voelde zich echt ongelukkig, omdat broer weggegaan was en meer om den hond gaf dan om haar. "Ba, die nare hond, die akelige hond! was hij maar nooit hier gekomen! Tony bleef niet lang weg. Zus lag nog met het hoofd op de zitting, toen de deur, die aanstond werd opengestooten en ze plotseling een snuiven en hijgen naast zich hoorde.
En als ze daarenboven jong en wat onstuimig is, als ze er van houdt, zich te ontspannen van de ernstige studie door luidruchtige feesten, waar de vroolijkheid harer twintig jaren uitraast, des te beter. Het schijnt ook niet, dat de jaren, gesleten in de schilderachtige oude stad, bij de ouderen nare herinneringen hebben achtergelaten.
Zijn oog viel op een groot purper satijnen kleed, zwaar geborduurd met goud, een prachtig stuk van de zeventiende eeuw, Venetiaansch werk, door zijn grootvader in een klooster te Bologna gevonden. Ja, dat was uitstekend geschikt om dat nare ding meê te dekken. Het had wellicht al vaak gediend als lijkkleed voor dooden.
Gustaaf mocht niet eens naast hem loopen, maar moest altijd drie passen achter hem blijven. "Och," zuchtte Gustaaf, "zoo liet ik vroeger mijn grooten bediende ook wel loopen. Wat zal die dat verschrikkelijk gevonden hebben! Willem is al haast net als ik; nu kan ik eens zien, hoe 'n nare jongen ik was." Heel vervelend was ook, dat Willem altijd vroeg naar school ging om met de jongens te spelen.
Bruun kwispelstaartte uit alle macht, liep van de slaapkamer naar mij en van mij naar de slaapkamer, en keek mij met zijn trouwe, bruine oogen zóó smeekend aan, alsof hij zeggen wilde: doe nu toch die nare deur open, ik kan toch niet door 't sleutelgat. "Kom dan maar," zei ik, en toen was Bruun niet te houden, hij sprong tegen mij op, likte mijn handen en blafte, dat hooren en zien je verging.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek